Page 40 - TRACTION 122

EXTREME: ROVANIEMI 300

Επίσης, στην απόσταση των 300 χλμ. δεν είχαν να υπογράψουν σε υπο-
χρεωτικά check points. Έπρεπε να έχουν μαζί τους προγραμματισμένες
συσκευές εντοπισμού (tracking devices), που έστελναν σήμα μέσω δο-
ρυφόρου για να καταγράφεται απλώς η διαδρομή που διένυαν.
Η διοργάνωση είχε συγκεκριμένα σημεία από τα οποία, μόλις οι αθλη-
τές περνούσαν από εκεί, έπρεπε να πατήσουν το κουμπί που επιβεβαίω-
νε το πέρασμά τους και έτσι μπορούσαν να συνεχίσουν. Και ο διοργα-
νωτής να γνωρίζει ότι «υπάρχουν» ακόμη...
Βοήθεια από τη διοργάνωση; Καμιά! Και όταν τελειώσουν τα αποθέμα-
τα νερού; Τότε θα πρέπει να λιώσουν πάγο για να πιουν νερό! Και πού
θα σταματούν για ξεκούραση; Στις αχανείς, χιονισμένες - παγωμένες
εκτάσεις της Λαπωνίας. Και αν συναντήσουν άγριο ζώο, π.χ. λύκο; Οι
οδηγίες από τον διοργανωτή σαφείς: αγνοήστε το και θα σας αγνοή-
σει!
Η εκκίνηση δόθηκε στις 9.00 το πρωί του Σαββάτου 15 Φεβρουαρίου,
με τους δύο αθλητές να νιώθουν πανέτοιμοι για αυτή την πρωτόγνωρη
εμπειρία που θα ζούσαν. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Όλα τα μονοπάτια καλύφτηκαν
Η θερμοκρασία στους -16°C, «ζέστη» συγκριτικά με το -28°C που είχε με παχύ χιόνι και ο εντοπισμός τους ήταν αδύνατος. Κάθε φορά που
πέρυσι, αλλά ο αέρας έκανε την κατάσταση πιο δύσκολη, καθώς ήταν έβγαιναν εκτός μονοπατιού το χιόνι έφτανε μέχρι τον γοφό. Εν τέλει, με
πολύ δυνατός. Τα πρώτα 60 χλμ. ολοκληρώθηκαν το πρώτο βράδυ, τη βοήθεια GPS, η Ινώ και ο Σπύρος κατάφεραν, έπειτα από αρκετή
ενδεικτικό των δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν. Ο ρυθμός ώρα, να βγουν σε σωστό σημείο και να συνεχίσουν τον αγώνα.
ήταν σταθερός αλλά, όσο περνούσαν οι ώρες, γινόταν όλο και πιο Η χιονοθύελλα όμως είχε άλλα σχέδια. Δυνάμωσε τόσο που η πρώτη
βαρύς. σκέψη για εγκατάλειψη έκανε την εμφάνισή της. Άρχισαν να παρουσι-
Μέσα σε όλες τις δυσκολίες, η Ινώ και ο Σπύρος είχαν να αντιμετωπί- άζονται τα πρώτα σημάδια αφυδάτωσης καθώς το νερό είχε τελειώσει.
σουν το τεχνικό πρόβλημα που προέκυψε στις συσκευές παρακολού- Για να λιώσουν χιόνι έπρεπε να ανάψουν φωτιά, κάτι που με αυτή τη
θησης. Το σήμα δεν πήγαινε πάντα στη διοργάνωση με αποτέλεσμα να χιονοθύελλα ήταν αδύνατο. Όταν έφτασαν στο 100ό χλμ. ήρθαν αντι-
μην γίνονται συνεχώς ορατοί στον χάρτη όπως έπρεπε. μέτωποι με το μεγαλύτερο δίλημμα. Συνεχίζεις ή σταματάς;
Το τηλέφωνο χτυπούσε συχνά, με τον διοργανωτή να ρωτάει που βρί- Έπειτα από λίγη ώρα πάρθηκε η ώριμη απόφαση να σταματήσουν
σκονται και να ζητάει επανεκκίνηση των συσκευών. Το πρόβλημα δεν προτού να ρισκάρουν περαιτέρω τη σωματική τους ακεραιότητα. Η πα-
μπόρεσε να λυθεί και επειδή κάποιες φορές φαινόντουσαν, ενώ άλλες ραδοχή της ανολοκλήρωτης προσπάθειας είναι πάντα σκληρή. Και η
όχι, τελικά ενημέρωναν συνεχώς για την πορεία τους μέσω απλού μη- θλίψη εμφανής... Όμως, όταν φτάνεις σε ακραίο σημείο τον εαυτό σου,
νύματος. πρέπει να έχεις τη ωριμότητα να καταλαβαίνεις πότε πρέπει να σταματή-
Το επόμενο μεσημέρι βρίσκει τους αθλητές στο 80ό χλμ. και μια ολιγό- σεις. Πότε πρέπει να βάλεις στη άκρη τον υπερβάλλοντα ζήλο που σε
λεπτη στάση για φαγητό ήταν σχεδόν υποχρεωτική. Τα 15 λεπτά ήταν έχει κατακλύσει και να δεις πέρα από αυτόν τις συνέπειες που θα ακο-
αρκετά για να επιδεινωθεί ραγδαία ο καιρός και να ξεκινήσει μια κατα- λουθούσαν αν συνέχιζες. Τελικά η Ινώ και ο Σπύρος πήραν τη σωστή
στροφική χιονοθύελλα.
απόφαση. Ολοκλήρωσαν τη προσπάθειά τους στα 100 χλμ χωρίς να
40 TRACTION MAGAZINE08