Page 50 - TRACTION 133

RACING

RETRO

C
M
Y
ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ
CM
H ASTON MARTIN DBR4 ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΝΟΘΕΣΙΟ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ MY
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ FORMULA 1. ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ CY
ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡ CMY
Το 2021 το όνοµα της Aston Martin, µιας από τις πλέον εµβληµατικές κατασκευάστριες αυτοκινήτων K
για τη Βρετανία, επιστρέφει στη Formula 1. Το ότι επιστρέφει σηµαίνει αυτοµάτως ότι είχε κάποια προϊ-
στορία στο σπορ, η οποία και διεκόπη.
Πράγµατι, το 1959, δηλαδή 62 ολόκληρα χρόνια πριν, η Aston Martin είχε αποφασίσει να δοκιµάσει
την τύχη της στην F1. Είχαν προηγηθεί πολύ µεγάλες επιτυχίες σε αγώνες αντοχής, συµπεριλαµβα-
νοµένης και µιας νίκης στις 24 Ώρες του Λε Μαν. Προφανώς η Aston Martin δεν υπήρξε ποτέ ένας
µαζικός κατασκευαστής και το αγωνιστικό της τµήµα δεν θα µπορούσε παρά να έχει στη διάθεσή του
υλικούς και έµψυχους πόρους σε αναλογία προς το συνολικό µέγεθος της εταιρείας. Με άλλα λόγια, η
εµπλοκή στη Formula 1 υπερέβαινε τις δυνατότητες της µικρής Aston, ιδιαίτερα εφόσον οι προσπάθειες
για διατήρηση της κυριαρχικής της θέσης στις υπόλοιπες µορφές motorsport θα εξακολουθούσε σε
πλήρη ένταση.
Εν πάση περιπτώσει, οι ιδιοκτήτες της Aston Martin αποφάσισαν ότι θα µπορούσαν να τα κάνουν όλα
και ενέκριναν την προσαρµογή τής σπορ DB3S στις προδιαγραφές της Formula 1. Το αποτέλεσµα ήταν
ένα αυτοκίνητο που πριν καν πατήσει µε τους τροχούς του σε πίστα ήταν ήδη τεχνολογικά ξεπερα-
σµένο. Η DBR4 δεν είχε ανεξάρτητη ανάρτηση στους πίσω τροχούς, καθώς επελέγη το παρωχηµένο
σύστηµα της DeDion, και αεροδυναµικά ήταν ελάχιστα αποτελεσµατική, λόγω του υπερµεγέθους
αεραγωγού κατά µήκος του αµαξώµατός της, αλλά και ενός σχεδόν κάθετου µίνι ανεµοθώρακα.
Ως προς τον κινητήρα, η Aston Martin χρησιµοποίησε το δικής της κατασκευής ατµοσφαιρικό, εν σειρά
εξακύλινδρο µοτέρ, µε χωρητικότητα 2,5 λίτρα και απόδοση περίπου 250 ίππων. Οι λίαν αξιόλογοι
οδηγοί Roy Salvadori και Carroll Shelby έκαναν ό,τι µπορούσαν, αλλά η αποτυχία ήταν – µάλλον –
«γραµµένη» στα γονίδια της DBR4.