Page 46 - TRACTION 135

EXTREME: DAD OF THE CENTURY

Η ιστορία ξεκινά το 1962 όταν ο Ντικ και η Τζούντι Χόιτ απέκτησαν τον γιο
τους Ρικ. Μια επιπλοκή στη γέννα, καθώς ο ομφάλιος λώρος ήταν τυλιγμένος
στον λαιμό του νεογέννητου, προκάλεσε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη.
Ο μικρός Ρικ διαγνώστηκε με σπαστική τετραπληγία και εγκεφαλική παρά-
λυση, απόρροια της έλλειψης παροχής οξυγόνου στον εγκέφαλό του. Η ζωή
πλέον του ζεύγους έμοιαζε δύσκολη, καθώς στα 22 τους χρόνια είχαν να
διαχειριστούν μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση.
Οι γιατροί τους υπέδειξαν να στείλουν τον μικρό Ρικ σε ένα ίδρυμα, καθώς η
κατάστασή του έδειχνε ότι θα λειτουργούσε ως φυτό. Δεν υπήρχε πιθανότητα
να ανακάμψει, συνεπώς λίγες ελπίδες έμεναν στον Ρικ για μια «φυσιολογική»
ζωή.
Παρατηρώντας τον από τις πρώτες κιόλας ημέρες, ο Ντικ και η Τζούντι εντόπι-
σαν ότι τα μάτια του μικρού Ρικ ακολουθούσαν τις κινήσεις τους στο δωμάτιο.
Ήταν μια μικρή χαραμάδα που άφησε λίγο φως να μπει σκίζοντας το σκοτάδι
στο οποίο έδειχνε να περιέρχεται η ζωή τους. Ο Ρικ έμοιαζε να αντιλαμβάνε-
ται το περιβάλλον, απλώς δεν είχε τρόπο να το δείξει. Άρα ίσως και να επικοι-
νωνούσε αν βρισκόταν ο τρόπος.
Αυτή ήταν η αρχή της επίμονης προσπάθειας αναζήτησης του τρόπου για την
ένταξη του Ρικ στην κοινωνία, τον αθλητισμό, την εκπαίδευση και μια μέρα
στον χώρο εργασίας.
Το ραντεβού στο Νοσοκομείο Παίδων (Children Hospital) της Βοστώνης
επαναλαμβανόταν κάθε εβδομάδα. Ένας γιατρός εκεί τους ενθάρρυνε να
συμπεριφέρονται στον Ρικ όπως και σε κάθε άλλο παιδί.
Η μητέρα του, Τζούντι, περνούσε ώρες κάθε μέρα μιλώντας του, διδάσκοντάς
του την αλφάβητο με χαρτόνια και την περιγραφή των αντικειμένων του σπι-
τιού, κολλώντας σημειώματα σε κάθε ένα.
Σύντομα, ο Ρικ έμαθε να ξεχωρίζει τα αντικείμενα ενώ έμαθε και την αλφά-
βητο.
Ξεκίνησαν να τον πηγαίνουν στην πισίνα για κολύμπι, άρχισαν να του γνωρί-
ζουν τον κόσμο και τη φύση. Υπήρχαν σαφείς ενδείξεις για την υψηλή αντίλη-
ψη του Ρικ σε όλα αυτά. Έμενε να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να μπορέσει να
επικοινωνήσει.
Το 1972, λίγο πριν συμπληρώσει τα 11 χρόνια του, μια εξειδικευμένη ομάδα
μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Tufts δημιούργησε έναν διαδραστικό υπολογι-
στή για τον Ρικ. Η έρευνα και η κατασκευή του κόστισε 5.000 δολάρια, άνοι-
ξε όμως νέους δρόμους επικοινωνίας κι όχι μόνο για τον Ρικ.
Ο κέρσορας κινούνταν και, μόλις επισήμαινε το γράμμα που ήθελε, ο Ρικ
μπορούσε να το επιλέξει με μια απλή κίνηση του κεφαλιού του πάνω σε μία
πλακέτα - «ποντίκι», προσαρμοσμένη πίσω από το κεφάλι του στο αναπηρικό
του αμαξίδιο.
Όταν του εξήγησαν πώς λειτουργεί, ο Ρικ εξέπληξε τους πάντες. Οι πρώτες
λέξεις του, αντί να είναι κάτι σε «Γεια, μαμά» ή «Γεια σου, μπαμπά», ήταν «Go,
Bruins!». Οι Boston Bruins ήταν στους τελικούς του Stanley Cup εκείνη τη σε-
ζόν. Ήταν σαφές από εκείνη τη στιγμή και μετά ότι ο Rick αγαπούσε τα σπορ.
Στα 13 του χρόνια έγινε τελικά δεκτός στο δημόσιο σχολείο, αποδεικνύοντας
ότι ήταν εξαιρετικά ευφυής. Τελειώνοντας και το λύκειο φοίτησε στο Πανεπι-
στήμιο της Βοστώνης και αποφοίτησε με πτυχίο Ειδικής Αγωγής το 1993, σε
ηλικία 31 ετών.
Στη συνέχεια εργάστηκε στο Κολέγιο της Βοστώνης (Boston College) σε ένα
εργαστήριο υπολογιστών, βοηθώντας στην ανάπτυξη συστημάτων που θα
επιβοηθούσαν την επικοινωνία και τις δραστηριότητες ατόμων με αναπηρία.
Ο πατέρας του, Ντικ, συνταξιοδοτήθηκε το 1995 ως υπολοχαγός από την
Εθνική Φρουρά της Αεροπορίας, αφού υπηρέτησε για 37 χρόνια.
Μέχρι εδώ η δυνατή συγκινητική ιστορία δείχνει ότι η ανθρώπινη θέληση
μπορεί να αλλάξει τη ζωή και τις προβλέψεις. Ο μικρός Ρικ από «φυτό» έγινε
42 TRACTION MAGAZINE