Page 27 - TRACTION 143

ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ

Το «φάρµακο» που βρήκε η Formula 1 προκειµένου να πείσει το παγκόσµιο κοινό
της ότι αξίζει να παρακολουθεί συστηµατικά την κατά το πλείστον ανιαρή και προ-
βλέψιµη αγωνιστική δράση αποδείχθηκε φαρµάκι για τον Lewis Hamilton. Πριν καν
τερµατίσει στον πιο δραµατικό αγώνα της καριέρας του, ως δεύτερος και ανήµπορος
να αντιδράσει στην επίθεση του Max Verstappen λόγω της αβυσσαλέας διαφοράς
των ελαστικών ανάµεσα στα δύο µονοθέσια, ο Lewis µονολόγησε στην ενδοεπικοι-
νωνία ότι «το έχουν στήσει».
Για την ακρίβεια, ο Sir Hamilton είπε ότι το αποτέλεσµα της κούρσας έχει χειραγω-
γηθεί. Μια έκφραση τόσο βαριά, ώστε η διοικούσα αρχή του σπορ θα µπορούσε να
τον έχει καλέσει σε απολογία, να του κάνει επίπληξη κ.λπ. Όµως, ακόµη και οι ιθύ-
νοντες εκ µέρους της FIA συµµερίζονται την πίκρα του Hamilton και, ούτως ή άλλως,
είναι αναγκασµένοι να δεχτούν αδιαµαρτύρητα µια τόσο σκληρή κριτική και δη από
έναν 7άκις πρωταθλητή. ∆ιότι ο Lewis σε πολύ µεγάλο βαθµό έχει δίκιο: το σενάριο
που επέλεξε ο αλυτάρχης Michael Masi για τους τελευταίους γύρους του τελευταίου
και πλέον κρίσιµου Γκραν Πρι της σεζόν έδινε ξεκάθαρα τη νίκη και το παγκόσµιο
πρωτάθληµα στον Max Verstappen.
Το εάν ο Max το άξιζε είναι µια τελείως διαφορετική συζήτηση. Το βέβαιο είναι ότι
ο Masi µε τους χειρισµούς του έδωσε ένα τεράστιο πλεονέκτηµα στη Red Bull, µε
ποδοσφαιρικούς όρους κάτι σαν πάσα σε σχεδόν κενό τέρµα. Και ο Ολλανδός δεν
είναι από αυτούς που χάνουν ευκαιρίες. Ο Max κέρδισε, ο Lewis έχασε, η σεζόν
ήταν συγκλονιστική και άξια να µνηµονεύεται ως µία από τις καλύτερες στην ιστορία
της Formula 1. Όµως, ευρύτερα, το ζητούµενο είναι εάν το σκεπτικό του Masi ήταν
µονόδροµος και, εάν ήταν, τότε θα επαναληφθεί στο µέλλον, όποτε βρεθούν ξανά
δύο µονοµάχοι να διεκδικούν τον τίτλο ώς τα τελευταία µέτρα του τελευταίου αγώνα.
Το απολύτως δίκαιο, λοιπόν, δεδοµένης της σοβαρότητας του διακυβεύµατος, θα
ήταν να υπάρξει διακοπή της αγωνιστικής δράσης αµέσως µετά το ατύχηµα του
Nicholas Latifi, εξαιτίας του οποίου το Γκραν Πρι του Άµπου Ντάµπι είχε τη γνωστή
αµφιλεγόµενη κατάληξη. Σε περίπτωση προσωρινής διακοπής, τα αυτοκίνητα θα περ-
νούσαν στα πιτ, θα άλλαζαν ελαστικά και θα έπαιρναν ξανά θέσεις στη σειρά εκκί-
νησης, σαν να ξεκινούσαν από την αρχή την κούρσα – αλλά για µόλις πέντε γύρους.
Τότε ο Hamilton και ο Verstappen θα έπαιζαν επί ίσοις όροις, θα µονοµαχούσαν όσο
προλάβαιναν, αλλά µε τα ελαστικά τους σε παραπλήσια κατάσταση. Ας συγκρούο-
νταν µεταξύ τους, ας έπαιρνε την καρό σηµαία ο ένας ή ο άλλος, εξάλλου αµφότεροι
δικαιούνταν τον τίτλο εξίσου, όπως αµφότεροι τον διεκδίκησαν σαν λυσσασµένοι.
Ως προς το θέαµα, θα ήταν το ίδιο καθηλωτικό – αν όχι περισσότερο από ό,τι στο
σιρκουί Γιάς Μαρίνα την Κυριακή 12 ∆εκεµβρίου 2021. Εάν είχε την πυγµή ή και
την έµπνευση να διατάξει ακαριαία τη διακοπή του αγώνα µε κόκκινη σηµαία, ο
Michael Masi θα είχε γίνει ήρωας και θα είχε εξιλεωθεί πλήρως για διάφορα
«φάλτσα» που διέπραξε στη διάρκεια του πρωταθλήµατος. Τώρα όλοι τον κοιτάζουν
µε καχυποψία – και δεν είναι µόνο οι οπαδοί του Lewis Hamilton ή η έξω φρενών
οµάδα της Μercedes.
Ένας αναξιόπιστος αλυτάρχης, που προκαλεί ανασφάλεια στους εµπλεκόµενους
και δίνει την έξωθεν µαρτυρία ότι στα δύσκολα µπορεί να χειραγωγηθεί, είναι κάτι
που βλάπτει πολλαπλά την υπόληψη του σπορ. Αλλά ακόµη και µε τον Masi στη
θέση του, αυτό που θα βοηθούσε είναι το να προστεθούν διατάξεις στον αγωνιστικό
κανονισµό, οι οποίες να προβλέπουν ακριβώς τα πρωτόκολλα ενεργειών, απαλλάσ-
σοντας τον εκάστοτε αλυτάρχη από το αποκλειστικό βάρος της όποιας απόφασης. Το
έχουν κάνει στις ΗΠΑ προ πολλού και η αντιγραφή («µεταφορά τεχνογνωσίας» σε
πολιτικώς ορθή φρασεολογία) θα ταίριαζε αρµονικά µε τη γενικότερη αµερικανοποί-
ηση της Formula 1. Και, εν πάση περιπτώσει, η αγωνιστική Nέµεσις την οποία επικα-
λούνται όσοι βλέπουν στον πληγωµένο Hamilton την εκδίκηση του Felipe Massa
για το φινάλε του 2008 δεν είναι οµοειδής ή συγκρίσιµη µε το 2021. Άλλο Massa,
άλλο Masi.