Page 46 - TRACTION 150-151
P. 46
TO ‘ΖΗΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΣΤΕΦΑΝΗ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΚΟΛΥΡΗ OB_Mobile_App_KTX_Traction_207x270mm_16062022co.pdf 1 16/6/22 12:07 PM
2
∆εν θα γράψω πώς ένιωσα ή πώς αντέδρασα όταν ο
Τάσος – Ιαβέρης – Μαρκουίζος µού µετέφερε τηλεφωνικά
τη δυσάρεστη είδηση. Απλώς ακαριαία το µυαλό µου
έφερε µπροστά στα µάτια µου όλα αυτά τα υπέροχα που
περάσαµε µαζί για περισσότερα από πενήντα χρόνια! Τι να
πρωτοθυµηθώ...
Το Ράλι Παπαστράτεια στο Αγρίνιο (φωτ. 1), που ταξιδέψα-
µε µετά τα µεσάνυχτα από Αθήνα τρία άτοµα, εκείνος, εγώ
και η λατρεµένη του Γεωργία, µέσα στη διθέσια (!) ασηµέ-
νια Spider Veloce για να τρέξουµε στον αγώνα, εκείνος µε
το ψευδώνυµο «Πάρης» και το νούµερο «3» στο καπό;
Το πρωτότυπο του Ιαβέρη, εκείνο στο Ράλι Σκορπιός,
όπου µε τον Ιαβέρη σπάσαµε το κάρτερ λίγο πριν από
τον τερµατισµό, µαύρα χαράµατα, της ειδικής Καρούτες
στο Λιδωρίκι, µε τον Τάσο να ανυποµονεί να φύγουµε
1 κι ο «µάστορας», έτσι τον λέγαµε, να βγαίνει λαδωµένος
κάτω από τη Veloce και να του λέει µε εκείνο το φοβερό
Αντίο, χιούµορ που διέθετε: «Ρε βλακουίζο» (σ.σ.: από το
Μαρκουίζος που είναι το επίθετό του) «µάστορας είµαι και
όχι µάγος. Έχετε σπάσει όχι µόνο το κάρτερ αλλά και το
µπλοκ του κινητήρα! Πού να πάτε;»;
«Μπούµπη» Το πρωτότυπο που δηµιούργησε αφαιρώντας την οροφή
από µια τετράπορτη Alfa Romeo Giulia (φωτ. 2) για τον
αξέχαστο Νίνο; Αλλά και πόσες εκατοντάδες στην κυριολε-
ξία εφευρέσεις γύρω από το αυτοκίνητο!
Μοναδικέ µου φίλε, µε τον ξέφρενο ρυθµό που ζούµε
Ο ξεχωριστός άνθρωπος, ο µοναδικός δεν κατάφερα να βιντεοσκοπήσουµε µια συνέντευξη που
κανονίζαµε µε τον άξιο διάδοχο γιο σου τον ∆ηµήτρη. Και
µηχανικός, ο γλυκός µου φίλος ο φυσικά δεν θα παραλείψω στη Γεωργία σου αλλά και
«Μπούµπης», κατά κόσµον Χρήστος στο τέταρτο µέλος της οικογένειας που δηµιούργησες, τη
Μαρία σου, να στείλω την αγάπη, τα συλλυπητήρια αλλά
Βαλασόπουλος, πέθανε. Ο άνθρωπος που και τη θλίψη που µε έχει κυριεύσει. Τα ίδια ισχύουν και για
γήτευε τους κινητήρες και λάξευε ιστορίες τις οικογένειες των παιδιών σου.
Λένε πως οι άνθρωποι πεθαίνουν µόνο αν τους ξεχάσου-
επιδόσεων στους εκκεντροφόρους δεν µε. Αγαπηµένε µου φίλε, µάστορά µου, να είσαι σίγουρος
είναι πια µαζί µας πως δεν θα σε ξεχάσω ούτε στιγµή µέχρι που θα συναντη-
θούµε για να τερµατίσουµε εκείνο το Ράλι Τύπου, όπου
µείναµε από φλάντζα. Καλό ταξίδι, αγαπηµένε µου φίλε,
και να ξέρεις πως σε συντροφεύουν τα δάκρυά µου...
46 TRACTION MAGAZINE
