Page 31 - TRACTION 126-127

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΩΜΑ Κ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ, ΦΩΤΟΓΡΑΦIA: RBCP

Αρχίζουν να συζητάνε, κοιτάνε γύρω. Όσο η ώρα πλησιάζει, η ανυπο- ρουτίνα. ∆εν υπάρχει τίποτα. Υπάρχουν µόνο όµορφοι άνθρωποι,
µονησία είναι απτή στην ατµόσφαιρα. Ξαφνικά ηχεί ένας οικείος ήχος: κάπου στον κόσµο, που µοιράζονται αυτό που αγαπούν, κάτι που τους
το πλοηγό αυτοκίνητο της οργάνωσης µε τη σειρήνα και το «000» στις κάνει να ζουν ξανά, αλλιώς. Θα ξανάρθουν. Εδώ, αλλού, δεν έχει
πόρτες είναι ο πρώτος οιωνός. Κάπου εδώ αρχίζεις και καταλαβαί- σηµασία. Θα ξανάρθουν. Εάν µοιράζεσαι αυτή την αγάπη, κάπου µέσα
νεις ότι η βασανιστική αναµονή τελειώνει. Χαµόγελα. Μερικά λεπτά σ’ αυτή τη φωτογραφία είσαι κι εσύ.
µετά, που φαντάζουν ατελείωτα, το τρίτο, «0». Οι χτύποι της καρδιάς Είχα διαβάσει κάποτε: «Σε κανένα άλλο σπορ στον κόσµο, τόσο
πέφτουν, οι ανάσες λιγοστεύουν. «Έρχεται!» πολλοί άνθρωποι δεν ταλαιπωρούνται τόσο σε περπάτηµα πολλών
Αχ, αυτή η µαγική λέξη: «Έρχεται»… χιλιοµέτρων, κάτω από συχνά αντίξοες και ακραίες καιρικές συνθήκες,
Λίγα λεπτά αργότερα, στο πρώτο άκουσµα του πρώτου αυτοκινή- µε ελάχιστα µέσα για σίτιση, για να απολαύσουν µερικά µόνο δευτερό-
του οι παλµοί αυξάνονται, οι αισθήσεις όλες διεγείρονται. Τα λίγα λεπτα που βλέπουν µπροστά τους ένα rally car».
δευτερόλεπτα που γίνονται αυτόπτες µάρτυρες, οι κόρες των µατιών Πλην όµως αυτά τα δευτερόλεπτα δεν είναι «οποιαδήποτε» δευτερό-
διαστέλλονται, η εισπνοή µένει στους πνεύµονες λίγο παραπάνω απ’ λεπτα… Είναι ένα γνήσιο δείγµα ευτυχίας. Αγνό. Αµερόληπτο. Έντονα
ό,τι συνήθως. ανταποδοτικό. Όπως άλλωστε µας µαθαίνει η ζωή: ότι η ευτυχία είναι
∆εν υπάρχει κούραση, ταλαιπωρία, άγχος, δουλειά, σπίτι, γραφείο, στιγµές. Και είναι αρκετές για να µας καλύψουν!