Page 21 - TRACTION 135
P. 21

AΠΟ ΤΟΝ  ΚΩΣΤΑ ΣΤΕΦΑΝΗ

               1968, Ο πατέρας µου
               19 ετών (δεξιά), µε
               το δάσκαλο Φώτη
               Φλώρο στη θρυλική
               Ριτσώνα. ∆άσκαλος και
               µαθητής σε ένα ολότελα
               διαφορετικό κόσµο.
               Πολύ πιο φτωχό στην
               ύλη µα πολύ πιο πλούσιο
               σε αξίες. Λόγια του
               Νίκου Κακολύρη.





                                                                                                                 ΦΩΤΟ: ΤΑΣΟΣ ΑΡΩΝΙΤΗΣ

















              Η αναγγελία επιστροφής του Ράλλυ Ακρόπολις στο Παγκόσµιο   Χωρίς να χάσω χρόνο, τηλεφωνώ σε όλους ανεξαιρέτως και στύ-
              Πρωτάθληµα Ράλι µε γέµισε χαρά και µνήµες. Ο λόγος; Μα όλα   βω ακόµη το µυαλό µου µέχρι τη στιγµή της εκτύπωσης µην ξέχα-
              εκείνα τα χρόνια σχεδόν ολόκληρος ο Μάης µας έβρισκε στα βου-  σα κανέναν. Όλοι µα όλοι, χωρίς δεύτερη σκέψη και µε µεγάλη
              νά για δοκιµές, αφού στο τέλος του µήνα ήταν η µεγάλη γιορτή της   χαρά, θετικοί στην ιδέα που δεν ήταν άλλη από το να δώσουν µια
              εκκίνησης του αγώνα.                               φωτογραφία που να είχε κάτι το ιδιαίτερο ή να περιγράφει κάποια
              Όπως ήταν φυσικό όρµησα στα άλµπουµ ξεφυλλίζοντας σελίδες   ιστορία επιβεβαιώνοντας το «µια εικόνα, χίλιες λέξεις».
              µε φωτογραφίες από τα 28 Ράλλυ Ακρόπολις που έχω συµµετάσχει   Θα ήταν ασέβεια και µεγάλη παράλειψη αν δεν ξεκινούσαµε από
              και τότε µου ήρθε η ιδέα.                          τον πατριάρχη του φωτορεπορτάζ Φώτη Φλώρο, Φωτογράφο –
              Όλες αυτές οι µνήµες είναι τυπωµένες στο χαρτί γιατί κάποιοι επαγ-  όπως χαριτολογώντας έλεγε ο ίδιος, τα «τρία Φι» – και τον Γιώργο
              γελµατίες φωτογράφοι έπαιρναν τα βουνά αψηφώντας ταλαιπωρία,   Κακολύρη.
              σκόνη, βροχή, έξοδα (ποτέ δεν ήταν βέβαιο πως οι φωτογραφίες   Ο Φώτης αν και µεγαλύτερης ηλικίας, ήταν προσωπικός µου φίλος και
              που πιθανώς θα πουλούσαν θα έβγαζαν τα έξοδά τους και ίσως   υπήρξε ο Μαγγελάνος της φωτογραφίας στους ελληνικούς αγώνες.
              ένα µεροκάµατο).                                   Πήρε κοντά του πιτσιρικά τον Γιώργο Κακολύρη, που τον αγά-
              Όµως εκεί, παρόντες, τέσσερις µέρες στα βουνά µε ένα σάντουιτς   πησε σαν παιδί του κι εκείνος σαν πατέρα του. Με τον Γιώργο
              στην τσέπη κι ένα µπουκάλι - παγούρι νερό. Μόλις τελείωνε η ειδι-  είµαστε συνοµήλικοι και κάναµε πολύ παρέα, εκείνος έδρα στους
              κή διαδροµή, δρόµο για την επόµενη, και την επόµενη, και την ανα-  Φλώρους, στο υπογειάκι της Πανεπιστηµίου 64, κι εγώ στην οδό
              συγκρότηση, και το σέρβις, και, και, και... Και το βράδυ, σε κάποιο   Πειραιώς, στα γραφεία της εφηµερίδας «Βραδυνή», βοηθός του
              ξενοδοχείο ή αντίσκηνο για να προλάβουν την πρωινή Ειδική στο   Γιώργου Λιβέρη.
              καλό σηµείο, προσπαθώντας να βγάλουν τους τόνους σκόνη από   Βρισκόµαστε λοιπόν µε τον Γιώργο στα σκαλάκια του υπογείου και
              µηχανές και το σώµα τους.                          συζητούσαµε τα όνειρά µας αλλά και τα µπατιριλίκια µας!
              Με λίγα λόγια να βουλώσουν τα σιφώνια από τα µπάζα!  ∆υστυχώς και οι δυο δεν ζουν πλέον κι ο Φώτης, πριν φύγει από τη
              Σκέφτηκα λοιπόν πως σε αυτούς θα πρέπει να αφιερωθεί το τεύχος   ζωή, χάρισε το τεράστιο αγωνιστικό φωτογραφικό του αρχείο στον
              Μαΐου του Traction Magazine, λόγω επιστροφής του Ράλλυ Ακρό-  Γιώργο Κακολύρη, σε ένδειξη αγάπης και ευγνωµοσύνης για την
              πολις στην κορωνίδα του σπορ, που θα διεξαχθεί 9 µε 12 Σεπτεµβρί-  αφοσίωση και τη λατρεία του µικρού µαθητή του προς το πρόσωπό
              ου.                                                του.
              Σε αυτούς που πίσω από τον φακό της φωτογραφικής τους µηχανής   Σήµερα ο γιος του Γιώργου Κακολύρη, Νίκος, διατηρεί και διαφυ-
              κατέγραψαν τη χρυσή ιστορία του Ράλλυ Ακρόπολις, µαζί µε ένα   λάσσει µε ευλαβικότητα και σεβασµό αυτό το πολύτιµο αρχείο.
              τεράστιο «ευχαριστώ» από τη µεριά µου γιατί όλα εκείνα τα χρόνια   Από εδώ και πέρα ας ξεκινήσουµε αλφαβητικά µε τις φωτογραφίες
              ζούσαµε παράλληλα.                                 και τα κείµενα αυτολεξεί που εκείνοι διάλεξαν:
                                                                                                  TRACTION MAGAZINE 21
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26