Page 29 - TRACTION 138-139
P. 29
ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ
Το εάν ήταν επιτυχηµένο ή όχι το πείραµα µε τον «αγώνα κατάταξης» ή «sprint
qualifying» ή απλώς «Sprint» είναι ένα από τα καίρια ερωτήµατα τα οποία τέθηκαν
µετά το τριήµερο του βρετανικού Γκραν Πρι. Και είναι ίσως παράδοξο το γεγονός
ότι στο συγκεκριµένο ζήτηµα έδωσε απάντηση, εν µέρει τουλάχιστον, ο καθαυτό
αγώνας της Κυριακής. ∆ιότι εύκολα θα µπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η
σύγκρουση Hamilton - Verstappen µόλις µερικές στροφές µετά την εκκίνηση ήταν
απότοκο της έκβασης του «Sprint».
Οποιοσδήποτε µπορεί να έχει άποψη γύρω από τη νέα µορφή καθορισµού
της κατάταξης στη σειρά εκκίνησης, όπως αυτή εφαρµόστηκε δοκιµαστικά στο
Silverstone και θα επαναληφθεί εφέτος σε άλλα δύο Γκραν Πρι. Το σηµείο όµως
όπου θα πρέπει να υπάρχει οµοφωνία είναι ότι εάν ο Lewis Hamilton είχε κατακτή-
σει την pole position τερµατίζοντας πρώτος στο «Sprint» του Σαββάτου, τότε ή θα
ήταν αυτός θύµα της επαφής µε τον Verstappen ή θα είχε τερµατίσει πίσω από τη
Red Bull, εφόσον η οµάδα του Max είχε γενικώς το πλεονέκτηµα και φαινόταν πιο
γρήγορη από τη Mercedes, ακόµη και στο Silverstone.
Ο Christian Horner µίλησε µε πολύ σκληρές εκφράσεις εις βάρος του Hamilton
µετά τον αγώνα, χαρακτηρίζοντας τον επτάκις παγκόσµιο πρωταθλητή «απελπι-
σµένο», καθώς και ότι ήταν ανάρµοστο να πανηγυρίζει έξαλλα µια νίκη που πήρε
«στέλνοντας τον αντίπαλό του στο νοσοκοµείο». Ο αγωνιστικός διευθυντής της
Red Bull Racing είχε κάθε λόγο να είναι θυµωµένος από την εξέλιξη του βρε-
τανικού Γκραν Πρι, καθώς η οµάδα του έφυγε χωρίς να έχει κερδίσει ούτε έναν
βαθµό.
Στην πράξη, όµως, ο Horner παίζει ένα πνευµατικό παιχνίδι µε τον sir Hamilton,
προσπαθώντας να αυξήσει στο µέγιστο την ψυχολογική και ηθική πίεση εις βάρος
του. Εξάλλου, είναι πλέον σαφές τοις πάσι ότι ο φετινός τίτλος είναι παιχνίδι απο-
κλειστικά για δύο, τον Max Verstappen και τον Lewis Hamilton. Απλώς τα σχόλια
περί «βρόµικης» νίκης του Hamilton είναι µάλλον εκ του περισσού, υπό την έννοια
ότι α) δεν θα µπορούσε να του καταλογιστεί δόλος στην επαφή που έστειλε τον
Verstappen να πέφτει στα προστατευτικά τοιχία µε δύναµη 51g και β) ο Hamilton
έχει ελάχιστα παρόµοια περιστατικά στην καριέρα του ώστε να θεωρηθεί ύποπτος
εσκεµµένης ενέργειας ή, ακόµη χειρότερα, υπότροπος.
Αυτόκλητοι υποστηρικτές της αθωότητας του Hamilton ήταν δύο από τους µεγά-
λους πρωταγωνιστές της «β’ διανοµής» των ρόλων στη φετινή F1, ο Fernando
Alonso και ο Charles Leclerc. Ο 40χρονος Ισπανός, δις παγκόσµιος πρωταθλητής,
ζει τη δεύτερη νιότη του ως πιλότου µε την Alpine (Renault). Εντυπωσιάζει όλο
και περισσότερο µε τα αποτελέσµατα που φέρνει, αλλά και την αγωνιστική του
ευφυΐα. Ο δε Leclerc, χάρη στο τεράστιο ταλέντο του και µόνο, µοιάζει να έχει
πάρει θέση όχι µέσα στη Ferrari SF21, αλλά µπροστά της. Και τη σέρνει – νοερά
– οδηγώντας την σε µια παραλίγο νίκη στο Silverstone, κάτι που η Ferrari δεν θα
τολµούσε ούτε καν να ονειρευτεί προηγουµένως.
Ο Leclerc, λοιπόν, ο οποίος έχασε την πρώτη θέση στους τελευταίους γύρους του
Γκραν Πρι Βρετανίας από τον πυραυλοκίνητο Hamilton, στις δηλώσεις αµέσως
µετά τον τερµατισµό είπε ότι «ο Lewis ήταν απίστευτος, εµείς δεν ήµασταν, εν τέλει,
όσο γρήγοροι θα έπρεπε».
Ο δε Alonso, ο οποίος το 2007 είχε φύγει κακήν κακώς από τη McLaren εξ αιτίας
του Hamilton (σε πολύ µεγάλο βαθµό), απεφάνθη ότι «ο Lewis είχε περισσότερο
από µισό µήκος αυτοκινήτου δίπλα στον Verstappen όταν ακούµπησαν. Τι άλλο
να έκανε; Εκεί δεν θα µπορούσε απλώς να εξαφανιστεί. Κρίµα που έγινε ό,τι έγινε,
αλλά δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένα αγωνιστικό συµβάν».
Ποιο είναι το γενικότερο συµπέρασµα από όλα αυτά; Ότι η ιδέα του αγώνα
«Sprint» στην πράξη αποδείχθηκε µια τεράστια επιτυχία, εφόσον λειτούργησε σαν
µια πρόγευση αλλά και σαν ένας προποµπός της κυριακάτικης κούρσας. Με άλλα
λόγια, ό,τι διαδραµατίστηκε στο βρετανικό GP είχε «προσχεδιαστεί» – εν σπέρµατι
– στο «Sprint» του Σαββάτου.
TRACTION MAGAZINE 29