Page 31 - TRACTION 146
P. 31

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΩΜΑ Κ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ, ΦΩΤΟΓΡΑΦIΑ: TGR MEDIA



                            Η αλήθεια είναι σκληρή, αλλά η ταχύτητα του χρόνου   Ρίχνοντας µια µατιά στο ρόστερ των οµάδων του
                            και οι απαιτήσεις που διαµορφώνονται συχνά στην   WRC των τελευταίων ετών θα δούµε αµέτρητα
                            αγωνιστική κοινότητα είναι αµείλικτες.      ονόµατα που πήραν τεράστιες ευκαιρίες και δεν
                            «Οι αγώνες αυτοκινήτου είναι το πιο δηµοκρατικό   µπόρεσαν να κάνουν τη διαφορά. Ναι, αυτή τη
                            σπορ» µου είχε πει πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια   διαφορά που θα τους κατατάξει στην κορυφή, που θα
                            ο Ari Vatanen, σε µία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης   τους κάνει ικανούς να γίνουν τιτλούχοι και θα τους
                            που µου είχε δώσει στο Ευρωκοινοβούλιο, όντας   «ξεκολλήσει» από την εσαεί δευτεροτρίτη θέση που
                            ευρωβουλευτής µε τα γαλλικά χρώµατα τότε. Και για   πετυχαίνουν – στην καλύτερη των περιπτώσεων – σε
                            να δικαιολογήσει το σκεπτικό του, µου είχε αναφέρει   κάποιους αγώνες.
                            ότι το χρονόµετρο είναι αδέκαστο. Όταν σταµατάει,   Οι Sainz, Auriol, Kankkunen, Colin, Makinen, Burns,
                            λέω εγώ, λέει αλήθειες… Είτε αυτές είναι στην ευθεία   Gronholm, Latvala, Loeb, Hirvonen, και Οgier δεν
                            τερµατισµού µιας κούρσας των 100 µέτρων στον στίβο,   δυσκολεύτηκαν να ξεχωρίσουν. Και το έδειξαν σύντο-
                            είτε σε έναν αγώνα των 24 Ωρών του Λε Μαν, είτε   µα ότι παίζουν για την κορυφή. Στον αντίποδα, και για
                            στο flying µιας Ειδικής ∆ιαδροµής σε ένα ράλι. Όταν   να δούµε µόνο τα τελευταία χρόνια, Sordo, Ostberg,
                            σταµατάει ο χρόνος, ξεκινάνε οι δικαιολογίες. Συνήθως   Mikkelsen, Camilli, Lefebvre, Lappi, Greensmith,
                            αυτές εκστοµίζονται από τους δεύτερους και πίσω, ενώ   Formaux, Katsuta.
                            καµιά φορά ακόµα και από τους νικητές αν δεν είναι   Οι τελευταίοι από χρόνια, αλλά µέχρι και τις ηµέρες
                            ικανοποιηµένοι από την επίδοσή τους.        µας, είχαν και έχουν πάµπολλες ευκαιρίες οδηγώντας
                            Ωστόσο, στο motorsport σπάνια ένα χρονόµετρο θα   υπεραυτοκίνητα, αλλά το έρµο το χρονόµετρο όταν
                            σε αδικήσει. Άντε τη µία φορά θα έχεις κακό set up,   σταµάταγε έλεγε αλήθειες… Κανένας από αυτούς δεν
                            την επόµενη θα έχεις κλατάρισµα, τη µεθεπόµενη θα   θα αγγίξει τίτλο υπό νορµάλ συνθήκες. Στην καλύτερη,
                            κάνει λάθος ο συνοδηγός σου, ενώ την άλλη µία µύγα,   θα είναι βαθµοθήρες στους πρωτοκλασάτους.
                            που µπήκε λάθρα στο κόκπιτ, σε απασχόλησε. Overall   Υπάρχει και µία ακόµη κατηγορία, αυτή των «δουλευ-
                            όµως, όταν το χρονόµετρο σταµατάει, όλοι ξέρουν.   ταράδων»… Των µπαρουτοκαπνισµένων, που δεν τους
                            Ξέρουν το «βήµα» τους, τις ικανότητές τους, ακόµα   το ‘χες, αλλά µε τα χρόνια και µε τη δουλειά ανελίχθη-
                            και το πού µπορεί να φτάσουν αν προσπαθήσουν και   καν σε πρωταγωνιστές. Κάποιοι ίσως γίνουν τιτλούχοι,
                            δουλέψουν περισσότερο και περισσότερο.      κάποιοι απλώς θα φτάνουν στη βρύση και την τελευ-
                            Πλην όµως, στον στίβο των ράλι, µία ιδιαίτερη και   ταία στιγµή το νερό θα τελειώνει… Ανάµεσα σε αυτούς
                            σύνθετη περίπτωση αγώνων αυτοκινήτου, υπάρχουν   οι Neuville, Tanak και Evans. Από αναπληρωµατικοί,
                            αγώνες που αν κερδίσεις Ειδική ∆ιαδροµή στην πρώτη   πήραν τις ευκαιρίες τους και έδειξαν ότι µπορούν. Αν
                            σου φορά εκεί, τότε γίνεσαι αµέσως (πάντα υπάρχουν   θα ξαναµπορέσουν; Είναι ένα ερώτηµα.
                            και σπάνιες εξαιρέσεις) διεκδικητής τίτλου.   Ρώτησα το 2017 στο ουαλικό ράλι τον Kalle
                            Ποιος είναι ένας τέτοιος αγώνας;            Rovanpera, για το πώς βλέπει το µέλλον του στο WRC.
                            Έπειτα από µελέτες επί µελετών που έκανα από το 1992   Μου απάντησε ότι και ύστερα από δύο χρόνια ως
                            µέχρι τα τέλη του 2000, διαπίστωσα ότι ένα αντιπρο-  εργοστασιακός οδηγός της Skoda συνέχιζε να λέει στις
                            σωπευτικό δείγµα αγώνα που δείχνει το πού µπορεί να   συνεντεύξεις του: «∆εν βιάζοµαι. Έχω χρόνο για πρω-
                            φτάσει κάποιος αγωνιζόµενος είναι το ράλι της Φινλαν-  ταθλήµατα µπροστά µου». Γιατί το έλεγε αυτό; Μα γιατί
                            δίας. Ένας αγώνας «χωρίς ανάσα», µε το πόδι µόνιµα   είχε ζυγίσει – το κάνει και σήµερα – τους αντιπάλους
                            στο γκάζι και το αυτοκίνητο στον αέρα, ένας φοβιστι-  του και βλέπει και ξέρει και καταλαβαίνει…
                            κός για τις ταχύτητες που αναπτύσσονται αγώνας, µε   Και µετά τη «σύνταξη» των δύο Γάλλων Seb, ποιοι
                            τα δέντρα σε απόσταση ελάχιστων µέτρων δίπλα σου,   είναι οι πρωτοκλασάτοι θα µε ρωτήσετε; Ποιοι απέµει-
                            ένας αγώνας που ξεχωρίζει την ήρα από το σιτάρι.  ναν θα σας απαντήσω. Βάλτε και τον Oliver Solberg
                            Σε µία συνέντευξη στην αρχή της καριέρας του µε τον   κάπου µέσα στο σύστηµα των παραπάνω εξισώσεων
                            Sebastien Ogier του είχα πει ακριβώς τη θεωρία µου,   και αρχίστε τις πράξεις…
                            του εξήγησα ότι είναι θέµα χρόνου ο πρώτος του τίτλος   Στο Ράλι Μόντε Κάρλο τον Ιανουάριο, συναντήθηκα
                            και µάλλον δεν είχε συµφωνήσει. Το έκανε µερικά   τυχαία, ανάµεσα από φωτιές και µουσικές και τόνους
                            χρόνια αργότερα στη Σαρδηνία, όπου σε µία κουβέ-  µπύρας και νέφη τσίκνας, µε παλιό κραταιό πρώην
                            ντα µας θυµήθηκε την τοποθέτησή µου και εν τέλει   συνοδηγό εργοστασιακής οµάδας και πιάσαµε κουβέ-
                            συµφώνησε.                                  ντα. Και φτάνοντας στους οδηγούς και στην ερώτησή
                            Η Φινλανδία δεν χωράει ψέµατα. Είναι αγώνας που   µου αν αξίζουν κάποιοι δεύτερη ευκαιρία, µου έδωσε
                            για να επιβιώσεις πρέπει να έχεις – πέρα από ψυχικά   µία εξαιρετική απάντηση – τουλάχιστον έτσι τη βρήκα
                            αποθέµατα – και άριστες σηµειώσεις, τσαγανό και ικανό-  εγώ, εξαιρετική. «Όσο δεν υπάρχουν αστέρια πια σαν
                            τητες. Το λέω και το γράφω κοµψά, ωστόσο η αγοραία   τον Rovanpera, ολοένα και θα δίνονται αναγκαστικά
                            έκφραση που όλοι γνωρίζουµε παραπέµπει στο «αν µπο-  δεύτερες ευκαιρίες σε οδηγούς, που δεν θα τις αξιοποι-
                            ρείς εκεί, µπορείς παντού» (ή σχεδόν παντού…)  ήσουν όµως ποτέ»
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36