Η είδηση του θανάτου του Κώστα Ευριπιώτη με ξάφνιασε και με λύπησε αφάνταστα. Θυμήθηκα όμως πόσο όμορφα είχαμε περάσει σε εκείνο το γύρισμα κι αμέσως ένιωσα την ψυχή μου να χαμογελά.
Ο Κώστας Ευριπιώτης ύστερα από τηλεφωνική μας επικοινωνία δέχτηκε άμεσα την πρόσκληση μου να έρθει στο TractioΝ. Συναντιόμασταν για πρώτη φορά κι όμως η συμπεριφορά του με έκανε να νιώθω σαν να γνωριζόμαστε χρόνια.
Πληθωρικό χιούμορ που μας ανάγκασε πολλές φορές να διακόψουμε το γύρισμα, ενώ ταυτόχρονα άνοιξε την παιδική του καρδιά, στην κυριολεξία, και μου είπε τα πάντα για την ζωή του. Καμάρωνε ιδιαίτερα για τα παιδιά του. Και τι δεν μου είπε. Μας πήρε σούρουπο για να τελειώσουμε το γύρισμα.
Συναντηθήκαμε μετά την προβολή του επεισοδίου όταν πήγα να τον δω στην ξεκαρδιστική παράσταση “Άνδρες έτοιμοι για όλα”. Μιλήσαμε πολύ ώρα στα καμαρίνια και συμφωνήσαμε να βρεθούμε και να τα πούμε. Δεν τα καταφέραμε αν και μιλήσαμε κάποιες φορές στο τηλέφωνο.
Μένει να του ευχηθώ καλό ταξίδι στην αιωνιότητα μόνο με γέλια και είναι βέβαιο πως όταν βρεθούμε θα πούμε όσα δεν είπαμε όταν και οι δυο μας είμαστε επιβάτες του τρένου που λέγεται ζωή. Δυστυχώς εκείνος κατέβηκε πολύ νωρίς…
