Το 1980, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 50 ετών από καρδιακό επεισόδιο, μετά από χρόνια μάχη με τον καρκίνο, ο Steve McQueen (Στιβ Μακκουίν). Από τους διασημότερους ηθοποιούς στα πρώτα χρόνια του Hollywood, o McQueen είχε μεγάλη αγάπη για την ταχύτητα, είτε οδηγούσε αυτοκίνητα είτε μοτοσικλέτες. Εκτός του ότι πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως το “Bullitt” (1968) ή το “Le Mans” (1971), στις οποίες οδηγούσε εκείνος στην πλειονότητα των σκηνών, έλαβε μέρος σε αρκετούς αγώνες, όντας σε έναν ρόλο που γνώρισε καλά, εκείνον του πρωταγωνιστή. Κατέκτησε νίκες σε αγώνες ταχύτητας στη χώρα του, ενώ πέτυχε ορισμένα αξιοσημείωτα αποτελέσματα όπως την 3η θέση σε αγώνα του Βρετανικού Πρωταθλήματος Τουρισμού (BTCC), οδηγώντας ένα λιλιπούτειο Mini Cooper.Μεγαλύτερη στιγμή της αγωνιστικής του καριέρας ήταν η νίκη στην κλάση των 3λιτρων οχημάτων στις 12 Ώρες του Sebring το 1970, όταν μοιράστηκε μια Porsche 908/2 με τον Peter Revson (Πίτερ Ρέβσον), τερματίζοντας στη 2η θέση γενικής, λίγο πίσω από τον νικητή Mario Andretti (Μάριο Αντρέτι). Αν και αμέσως μετά σταμάτησε τους αγώνες αυτοκινήτου, συνέχισε με αγώνες μοτοσικλετών, στους οποίους ξεχώριζε όταν βρισκόταν σε χωμάτινη επιφάνεια..
Στη συλλογή του είχε αυτοκίνητα όπως Ferrari 250 Lusso, Ferrari 275 GTB/4 NART Spyder, Porsche 911 S και Jaguar XK-SS. Η τελευταία ήταν ουσιαστικά μια Jaguar D-Type σε έκδοση δρόμου, την οποία ο McQueen χρησιμοποιούσε για αγώνες σε πίστα. Πολλές φορές όμως υπερέβαλε στο δρόμο, ενώ σύμφωνα με το μύθο οι αστυνομικοί του Los Angeles είχαν ένα μεταξύ τους βραβείο για όποιον κατάφερνε να του δώσει κλήση, καθώς ποτέ δεν μπορούσαν να τον προλάβουν…
Θα μπορούσαμε να πούμε πως η 7η Νοεμβρίου 1993 είναι το “τέλος εποχής”! Μιας εποχής στην οποία οι παλιοί έδωσαν την σκυτάλη στους νέους (Michael Schumacher, Damon Hill, Mika Häkkinen, Rubens Barrichello και Eddie Irvine ετοιμάζονταν να πάρουν την σκυτάλη) και που Ayrton Senna και Alain Prost αναμετρήθηκαν για τελευταία φορά.
Μία αναμέτρηση που τους βρήκε στον αγώνα της Αυστραλίας, ο οποίος ήταν και ο επίλογος της χρονιάς (ήταν εξάλλου και το τελευταίο Gran Prin της σεζόν από το 1987 έως και το 1993).
Αν και ο αγώνας αυτός αγωνιστικά δεν είχε να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο, καθώς ο Prost είχε εξασφαλίσει τον τίτλο και η Williams είχε κυριαρχήσει, συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας καθώς ο Senna αποχαιρετούσε την McLaren και ο Prost αποχαιρετούσε την F1.
