Το 1959, έχασε τη ζωή του σε ηλικία 29 ετών ο John Michael Hawthorn (Μάικ Χόθορν), λόγω τροχαίου ατυχήματος. Τραγική ειρωνεία, είναι ότι μόλις λίγους μήνες νωρίτερα είχε φτάσει στην απόλυτη κορυφή, γράφοντας ιστορία. Πώς; Έγινε ο πρώτος Βρετανός που κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, το 1958 με Ferrari. Ακόμη, το 1955, ο Hawthorn κατέκτησε τη νίκη στις 24 Ώρες του Mans με Jaguar. Ήταν διάσημος για το γεγονός ότι οδηγούσε φορώντας κάτι σαν παπιγιόν, για αυτό και έλαβε από τους Γάλλους το προσωνύμιο “Le Papillon“. Αν και ο τίτλος στην F1 και η νίκη στο Le Mans θεωρήθηκαν αμφιλεγόμενα, στην Αγγλία λατρεύτηκε. Προς τιμήν του, θεσμοθετήθηκε το 1959 το βραβείο “The Hawthorn Memorial Trophy“, που απονέμεται κάθε χρόνο στον πιο επιτυχημένο Βρετανό οδηγό F1.
Το 1956, πραγματοποιήθηκε στο Buenos Aires της Αργεντινής η πρεμιέρα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος F1 και η πρώτη εμφάνιση του Juan Manuel Fangio (Χουάν Μανουέλ Φάντζιο) με Ferrari. Ο Αργεντινός θρύλος του σπορ κατάφερε να κάνει νικηφόρο ντεμπούτο, επίδοση που πάντως χρωστάει σε μεγάλο βαθμό, στον Ιταλό teammate του Luigi Musso (Λουίτζι Μούσο). Συγκεκριμένα, ο Fangio που είχε κατακτήσει την pole position, εγκατέλειψε προσωρινά στον 21ο γύρο λόγω μιας σπασμένης αντλίας βενζίνης. Σε μια κίνηση που επιτρεπόταν τότε στους αγώνες, η Ferrari κάλεσε τον ομόσταβλό του, ο οποίος βρισκόταν στην 4η θέση, να επιστρέψει στο γκαράζ, ώστε να δώσει το μονοθέσιό του στον Fangio. Όπερ και εγένετο, με τον Αργεντινό να επιστρέφει στην πίστα ένα γύρο πίσω από τον πρωτοπόρο, Stirling Moss (Στέρλινκ Μος). O Fangio ακολούθησε έναν καταιγιστικό ρυθμό φτάνοντας στη 2η θέση, πίσω από τον Moss, ο οποίος λίγο μετά εγκατέλειψε με 28 γύρους να απομένουν. Με αυτό τον τρόπο, ο Fangio κατέκτησε την πρώτη του νίκη με την Scuderia, σε μια ιστορική ημέρα για το παγκόσμιο motorsport.
Photo: Ferrari
Το 1945, γεννήθηκε στη Μασσαλία ο Jean-Pierre Nicolas (Ζαν Πιερ Νικολά). Από τους πρώτους διεθνούς ακτινοβολίας Γάλλους οδηγούς ράλι, ο Nicolas συμμετείχε σε αγώνες κατά τη δεκαετία του ’70, όταν και κατέκτησε 5 νίκες σε αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, μεταξύ 1973 και 1978. Η καλύτερή του βαθμολογική επίδοση ήρθε το 1978, όταν οδηγώντας Peugeot 504 τερμάτισε στη 2η θέση του “FIA Cup” Οδηγών -όπως ονομαζόταν τότε,- πίσω από τον Φινλανδό Markku Alen (Μάρκου Άλεν), έχοντας κερδίσει στα ράλλυ Μόντε Κάρλο, Σαφάρι και Ακτής Ελεφαντοστού.
