Η έκφραση «φονέας γιγάντων» είναι υπερβολικά κλισέ για να ταιριάξει με την Cisitalia 202 SMM – όσο κι εάν της ταιριάζει. Είναι όμως ο πλήρης προσδιορισμός του μοντέλου με το όνομα «Nuvolari» που απαγορεύει οποιαδήποτε υπερβολή. Κι αυτό διότι, με αυτό το αυτοκινητάκι, έχοντας ήδη χτυπηθεί βάναυσα από τη μοίρα και από την μακροχρόνια κακοποίηση του εαυτού του στους αγώνες, ο Tazio Nuvolari τερμάτισε δεύτερος στο Mille Miglia του 1947. Για το τι ακριβώς σήμαινε το να έχει κατακτήσει τη δεύτερη θέση στην πρώτη μεταπολεμική διοργάνωση του θρυλικού αγώνα, ο ιδανικός για να το αποτυπώσει είναι ο νικητής, ο Clemente Biondetti: «Δεν κέρδισα εγώ την κούρσα, εγώ απλώς τερμάτισα πρώτος. Αυτός που δικαιούται και αξίζει τη νίκη είναι ο Nuvolari, ο πιο μεγάλος οδηγός αγώνων του κόσμου».
Η Cisitalia (Consorzio Industriale Sportive Italia) ήταν μία μικρή βιοτεχνία, η οποία γεννήθηκε από το πάθος για την ταχύτητα ενός εύπορου υφασματοβιομήχανου. Χρησιμοποιούσε εξαρτήματα από τα αυτοκίνητα της Fiat, όμως ο Piero Dusio, όπως λεγόταν ο επιχειρηματίας, είχε προσλάβει μερικούς εξαιρετικά ταλαντούχους τεχνικούς προκειμένου να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: Να κερδίσει το Mille Miglia ο ίδιος, με ένα αυτοκίνητο δικής του παραγωγής. Το Cisitalia 202 SMM (Spider Mille Miglia) ήταν ένας μικρός «Δαυίδ», με κινητήρα μόλις 1.100 κ.εκ., ισχύος 60 ίππων, λόγω όμως της ελαφράς κατασκευής του από αλουμίνιο, το συνολικό του βάρος δεν ξεπερνούσε τα 760 κιλά.
Ο Dusio αποφάσισε να δώσει το λιγότερο ισχυρό από τα τέσσερα αυτοκίνητά του στον Tazio Nuvolari, ο οποίος ήταν τσακισμένος από τον χαμό του γιου του, το άσθμα που τον ταλαιπωρούσε και τελικά θα τον έστελνε στον άλλο κόσμο, ενώ δεν ήταν, βέβαια και στην πρώτη του νιότη. Επιπλέον σε μεγάλο μέρος του αγώνα έβρεχε καταρρακτωδώς και τα ηλεκτρικά της μικρής Cisitalia υπέφεραν από ρευματισμούς. Παρ’ όλα αυτά, απέναντι σε έναν πανίσχυρο ανταγωνισμό, ο δαίμονας Nuvolari έκανε τα συνήθη μαγικά του και βρέθηκε ακόμη και να οδηγεί την κούρσα. Όμως ακόμη και η δεύτερη θέση την οποίαν τελικά κατέκτησε, ήταν αρκετή για να προκαλέσει απέραντη ενοχή στον Dusio για το ότι υποτίμησε τον «Ιπτάμενο Μαντοβανό». Σαν απόπειρα εξιλέωσης, η 202 SMM βαφτίστηκε «Nuvolari», σαν αιώνιος φόρος τιμής.
