Είναι εμφανές ότι ακόμα και εάν κάνουμε πως καταλαβαίνουμε τον ρυθμό που αλλάζουν τα πάντα γύρω μας, ουσιαστικά δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να φανταστούμε το τι έρχεται…
Είναι προφανές ότι το αυτοκίνητο αποδείχτηκε ένα αντικείμενο που συγκέντρωσε επάνω του ένα αδιανόητα μεγάλο σύνολο από τις επαναστατικές ανακαλύψεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια στο πεδίο της επιστήμης.
Αναζητώντας τι αποτύπωμα άρχισε να δημιουργεί στο παγκόσμιο σκηνικό αυτή η ραγδαία και καταιγιστική ροή αλλαγών, ανακάλυψα ένα ενδιαφέρον σε προσέγγιση άρθρο του David LePoire (Environmental Systems Analyst, Radiation and Chemical Risk Management), που μας δίνει μία διαφορετική όψη για την υπόθεση αυτοκίνηση και περιβάλλον…
«Το πεδίο της Μεγάλης Ιστορίας επιχειρεί να συνδέσει γεγονότα από την κοσμολογία, την εξέλιξη της ζωής και την ιστορία σε αφηγήσεις και κοινά θέματα. Μια προσέγγιση για την επικοινωνία είναι η ανάπτυξη Μικρών Μεγάλων Ιστοριών που ακολουθούν πτυχές της ιστορίας που επηρεάζουν την ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου θέματος ή ιδέας. Για παράδειγμα, ένα πρόσφατο επεισόδιο του “Πώς λειτουργεί το Σύμπαν” εξηγεί πώς δημιουργήθηκε αρχικά κάθε στοιχείο που βρέθηκε στα αυτοκίνητα. Αυτό περιελάμβανε το υδρογόνο (στα πλαστικά, το νερό και τα καύσιμα) από το Big Bang, ο άνθρακας, το οξυγόνο, το πυρίτιο και ο σίδηρος από την αστρική νουκλεοσύνθεση που κατανέμονται μέσω εκρήξεων σουπερνόβα, ο χαλκός από βομβαρδισμό νετρονίων κατά τη διάρκεια της κόκκινης γιγαντιαίας φάσης ενός αστέρα δεύτερης γενιάς, ο χρυσός, το ιρίδιο και o μόλυβδος από τις συγχωνεύσεις των νετρονίων, και τέλος το λίθιο για ηλεκτρικά οχήματα που προέρχονται από πυρήνες εκρηκτικών με ακτίνες γάμμα από υπερκαινοφανείς. Ενώ αυτό κάλυπτε την αρχική φάση της ιστορίας του υλικού για τα αυτοκίνητα, υπάρχουν και άλλες πτυχές που σχετίζονται με την εξέλιξη της ζωής, του ανθρώπινου νου, του πολιτισμού και της τεχνολογίας».
Για παράδειγμα, τα υλικά στο αυτοκίνητο εξαρτώνται από τις διαδικασίες διατήρησής τους τόσο σε πρόσφατο επίπεδο όσο και σε όλη τους την εξέλιξη. Η πρώιμη παραγωγή οξυγόνου από τη φωτοσύνθεση οδήγησε σε τουλάχιστον δύο σημαντικά γεγονότα. Ένα γεγονός είναι ότι το πρώιμο οξυγόνο στις θάλασσες, σε συνδυασμό με τον διαλυμένο σίδηρο, δημιούργησε ένα ίζημα που σχημάτιζε τους βραχίονες με σίδερο οι οποίοι αργότερα εξορύσσονταν για τον σίδηρο και τον χάλυβα στα αυτοκίνητα. Όταν μεγάλο μέρος του σιδήρου κατακρημνίστηκε, τότε το οξυγόνο μπορούσε να συγκεντρωθεί στην ατμόσφαιρα. Υπάρχει ένα επίπεδο στην ατμόσφαιρα λόγω της ταφής του πλεονάζοντος άνθρακα και της τακτικής συνεχούς παραγωγής οξυγόνου από τα φυτά. Είναι αυτός ο θαμμένος άνθρακας με τη μορφή ελαίου (κυρίως από μικρούς ωκεανούς με οργανισμούς κατά την εποχή των δεινόσαυρων) που εξάγεται για καύσιμα. Μπορεί να θεωρηθεί ότι η Γη ενεργεί σαν ένα σύστημα αποθήκευσης για την ηλιακή ενέργεια που μετατράπηκε σε χημική ενέργεια και συλλέχθηκε και αποθηκεύτηκε σε εκατομμύρια χρόνια. Έτσι το πετρέλαιο όχι μόνο χρησιμοποιείται για καύσιμα αλλά και μετατρέπεται σε πλαστικό.
Μια άλλη σχέση με το παρελθόν είναι η χρήση ανθρακικού ασβεστίου ή ασβέστου, που σχηματίζεται από τη διάθεση των αρχαίων θαλάσσιων οργανισμών. Τα μεγάλα λατομεία θεωρούνται ότι εκχυλίζουν υλικά που στη συνέχεια υπόκεινται σε επεξεργασία ώστε να αποτελέσουν τη βάση τόσο για το τσιμέντο όσο και για το γυαλί. Ενώ το γυαλί σχηματίζεται με ανάμειξη υλικών όπως άμμος και ασβέστη, η ανόργανη άμμος σχηματίστηκε αρχικά από διάβρωση πετρωμάτων με τη βοήθεια λειχήνων. Άλλα υλικά που προέρχονται από τις σημερινές μορφές ζωής περιλαμβάνουν καουτσούκ (αν και το καουτσούκ είναι πλέον συνθετικό προϊόν), δέντρα για να κατασκευάσουν χαρτιά για τα εγχειρίδια και δέρμα για άνετα καθίσματα στα αυτοκίνητα. Αν και δεν συνδέεται άμεσα με το αυτοκίνητο, είναι το ζώο που αντικατέστησε ως επί το πλείστον για κοινή μεταφορά, το άλογο, το οποίο χρησιμοποιείται ως ενδεικτικό της μονάδας ισχύος του κινητήρα!
Μετά την κοσμολογική ανάπτυξη των στοιχείων και την επεξεργασία των στοιχείων από τη ζωή, η επόμενη σημαντική φάση για την ιστορία του αυτοκινήτου είναι η ανθρώπινη εξέλιξη. Κύριοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του ανθρώπου ήταν η ικανότητά του να μετακινείται (με τα πόδια), να χρησιμοποιεί φωτιά, να σχηματίζει κοινωνικές ομάδες υποστηριζόμενες από τη γλώσσα και να αναπτύσσει εργαλεία. Οι παράγοντες αυτοί επέτρεψαν στον άνθρωπο να ξεπεράσει την έλλειψη κοινών ειδικοτήτων όπως γρήγορη ταχύτητα, αμυντική πανοπλία ή αρπακτικά δόντια και νύχια. Αυτή η ανθρώπινη εξέλιξη βασίστηκε στη χρήση του νου για τη γενίκευση των πηγών τροφίμων και των αμυντικών μηχανισμών. Το αυτοκίνητο ή γενικότερα η μηχανοκίνητη μεταφορά επέτρεψε τη συνέχιση της χρήσης πυρκαγιάς σε κινητήρες εσωτερικής καύσης για να υποστηρίξει μια ευρύτερη κοινότητα, μεγαλύτερη άμυνα, μεγαλύτερη πρόσβαση σε πηγές τροφίμων. Η μετακίνηση των πρώιμων ανθρώπων εξασφάλισε την επιτυχία τους με τη διαφοροποίηση των οικοσυστημάτων που θα μπορούσαν να επιβιώσουν. Δεν είναι η απόσταση που είναι σταθερή αλλά ο χρόνος μετακίνησης, καθώς η τεχνολογία προχώρησε από το περπάτημα, το άλογο, το τρένο και το αυτοκίνητο.
Με την ανάπτυξη του πολιτισμού ήρθαν οι νόμοι και η κυβέρνηση χρίστηκε αναγκαία για τη διατήρηση της τάξης. Αυτό περιλαμβάνει την οργάνωση ασφάλισης, επιβολής του νόμου, δικαστηρίων και πράξεων ιδιοκτησίας. Οι πρώτες κυβερνήσεις συχνά σχημάτισαν κοινές οργανώσεις για την ασφάλιση κατά της πείνας, αποθηκεύοντας υπερβολικά τρόφιμα. Οι γραπτές νομοθεσίες ήρθαν νωρίς, όπως οι περίφημοι νόμοι του Hammurabi, που ασχολούνταν κυρίως με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας. Εκτός από αυτές τις κοινές υποδομές περιλαμβάνονται οι δρόμοι για τους οποίους ήταν γνωστοί οι Ρωμαίοι, η χρηματοδότηση που ξεκίνησε με την εφεύρεση των χρημάτων στην Ιωνία, αλλά αυξήθηκε μόνο κάτω από τον δανεισμό χρημάτων για σχηματισμό κεφαλαίων στις αρχές της σύγχρονης εποχής, συχνά για εμπόριο χύμα αγαθών μέσω ιστιοπλοϊκών σκαφών.
Η παραγωγή σιδήρου ήταν μέρος του κύκλου της τεχνολογίας που οδήγησε στη βιομηχανική επανάσταση στον κύκλο άνθρακα-σιδήρου-ατμού. Η ανάπτυξη αυτών των κινητήρων ακολούθησε μια καμπύλη logistic learning της απόδοσης, που αργότερα οδήγησε στην ανάπτυξη της μηχανής εσωτερικής καύσης. Ο συνδυασμός των προσπαθειών στην εποχή της παραγωγής χάλυβα (Carnegie), της διύλισης πετρελαίου (Rockefeller) και της οικονομίας (J.P. Morgan) οδήγησε σε μια πρώιμη εξερεύνηση των σύγχρονων τεχνικών παραγωγής από τη Ford.
Η Μικρή Μεγάλη Ιστορία του αυτοκινήτου συνεχίζει να ακολουθεί με συμβολές στην εποχή της πληροφορίας, όπως ραδιόφωνα, υπολογιστές, περιβαλλοντική πρόληψη και GPS. Το μέλλον αναμένεται να περιλαμβάνει ηλεκτρικά οχήματα, αυτόνομα οχήματα, σε συνδυασμό με έξυπνους δρόμους και υποκατάσταση με εικονική παρουσία και ταξίδια.
