Στην ιστορία της Harley-Davidson οι εικόνες των μοντέλων μοιάζουν να ακολουθούν πιστά το ίδιο μοτίβο για περισσότερο από έναν αιώνα. Custom μοτοσυκλέτες με συγκεκριμένο ύφος για συγκεκριμένο κοινό. Η εποχή αυτή τελείωσε.
Αν και παραμένει πιστή στο σχήμα και την προσέγγιση που έχει κάνει τα μοντέλα της εταιρείας τα πλέον αναγνωρίσιμα σε κάθε εποχή της ιστορίας της, η απόφαση για αλλαγή πλεύσης δεν έχει περιορισμούς.
Το άκαμπτο μοτίβο των ηθελημένων κραδασμών και των ελάχιστων αναρτήσεων έχει διαρρηχθεί ήδη πριν γυρίσει ο αιώνας. Οι βελτιώσεις στις αναρτήσεις, την άνεση, την ευχρηστία είναι διαρκείς και περνούν διακριτικά στη σύγχρονη γκάμα της Harley-Davidson.
Η πραγματική τομή ήρθε το 2019 όταν η ηλεκτροκίνητη LiveWire πέρασε όντως από τη γραμμή παραγωγής και έγινε πραγματικότητα. Ένας εφιάλτης για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της εταιρείας από το Milwaukee έγινε πραγματικότητα. Ένα όνειρο όμως για όσους τελικά την οδήγησαν και μετά έγιναν πιστοί – όχι οπαδοί.
Η LiveWire όχι μόνο φέρνει την H-D να ηγείται στην εξέλιξη των ηλεκτροκίνητων μοτοσυκλετών, αλλά εισάγει μια νέα εμπειρία απόλαυσης οδήγησης, ομολογουμένως πολύ καλύτερη από την ως τώρα γνωστή από τις «κανονικές» μοτοσυκλέτες.
Ανάλογης ισχύος «βόμβα» αποτελεί και η είδηση για την είσοδο στην παραγωγή μιας μοτοσυκλέτας μικτής χρήσης, στην κατηγορία των Μega On-Off. Της πληθωρικής Pan America. Ανάλογο το σοκ για τους οπαδούς που θα πρέπει να αναθεωρήσουν και να την αποδεχθούν.
Το χώμα και η σκόνη, γενικά η «βρωμιά» δεν αρμόζει σε καμία Harley-Davidson που οφείλει να γυαλίζει απ’ άκρη σ’ άκρη. Από κάθε χρωμιωμένη επιφάνεια μέχρι και τις ακτίνες των τροχών.
Τι δουλειά έχει μια μοτοσυκλέτα που φέρει το λογότυπο της H-D να κυλιέται στις λάσπες; Και μάλιστα λογότυπο φαρδύ πλατύ, ώστε να γίνεται αντιληπτό περί τίνος πρόκειται;
Χρειάζεται δεύτερη σκέψη για να το κατανοήσει κανείς, και τότε είναι πολύ απλό. Καθώς η κατηγορία των «μαστόδοντων» παντός εδάφους κερδίζουν συνεχώς έδαφος στις πωλήσεις παγκοσμίως, η H-D με αυτό τον τρόπο απλώς θα προσθέσει νέο κοινό, χωρίς να κανιβαλίσει τον υπάρχοντα πληθυσμό της.
Καμία H-D δεν θα αντικατασταθεί από μια Pan America. Στόχος είναι να μπει στη λίστα των επιλογών όσων στοχεύουν σε μεγάλες premium μοτοσυκλέτες διπλής χρήσης, όπως οι Ducati Multistrada, BMW GS, Triumph Tiger…
Δεν θα γίνει ποτέ σαφές αν η… ιδιαίτερη αυτή όψη έγινε ηθελημένα, ώστε να είναι αδύνατον να αποσπάσεις το βλέμμα σου, ή αποτελεί την αισθητική άποψη των σχεδιαστών της.
Πάντως έναν χρόνο τώρα που κυκλοφορούν οι εικόνες, η αρχική αντίληψη για μια «άσχημη» πρόσοψη έχει μετατραπεί σε άγρια και διαφορετική. Άλλωστε δεν είναι και εντελώς πρωτότυπη, καθώς δείχνει να αποτελεί υβρίδιο από τη μίξη ενός Road Glide κι ενός Fat Bob…
Ο κινητήρας είναι εντελώς νέος, πιστός στη διάταξη V-2 60˚ και όνομα Revolution Max – όλοι οι κινητήρες της Harley-Davidson έχουν όνομα. Πιο μικρός σε διαστάσεις, υγρόψυκτος, με εκκεντροφόρους επί κεφαλής και ενσωματωμένο κιβώτιο ταχυτήτων. Όλα διαφορετικές επιλογές από τους γνωστούς ως τώρα κινητήρες.
Ωστόσο τόσο εκτεθειμένος στο βλέμμα ώστε να είναι το πρώτο στοιχείο που παρατηρεί κανείς στη μοτοσυκλέτα. Αυτό που δεν είναι εκτεθειμένο είναι το φίλτρο αέρα, που σε όλες τις «συμβατικές» H-D προβάλλει στη δεξιά πλευρά του κινητήρα. Εδώ έχει «κρυφτεί», ώστε να μην ενοχλεί τα πόδια κατά την όρθια οδήγηση.
Ο κυβισμός είναι 1.250 κ.εκ., με πολύ υψηλή απόδοση για τα δεδομένα της εταιρείας, καθώς ανακοινώνονται 145 ίπποι και 12,4 kgm ροπής. Είπαμε, στόχος είναι ο ανταγωνισμός κι ό,τι χρειάζεται για να σταθεί πειστικά δίπλα του. Πέραν της Pan America ο εν λόγω κινητήρας θα αξιοποιηθεί και σε άλλα μοντέλα άλλης κατηγορίας με ποικιλία σε κυβισμούς.
Στα περιφερειακά, οι αναρτήσεις έχουν μάλλον μικρή διαδρομή για την αποστολή τους, ωστόσο θα προσφέρουν ημιενεργητική λειτουργία και ηλεκτρονικές ρυθμίσεις. Τα φρένα δείχνουν πανίσχυρα, της Brembo, με ακτινικές δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων για τα δύο δισκόφρενα εμπρός.
Τα κάστρα συνεχίζουν να πέφτουν, καθώς η μετάδοση γίνεται με αλυσίδα και πλείστα ηλεκτρονικά βοηθήματα να τη συνοδεύουν. Από προγράμματα απόδοσης, traction control, cruise control και κατ’ επιλογή απενεργοποίηση του ABS για την κίνηση στο χώμα. Όλα αυτά ελέγχονται μέσω μενού, το οποίο χειρίζεται ο οδηγός από το πλήρες πλήκτρων και κουμπιών αριστερό άκρο του τιμονιού.
Το κλειδί παραμένει στην τσέπη χάρη στη hands free λειτουργία κατά την εκκίνηση. Αντίθετα, η πολυεπίπεδη ζελατίνα ρυθμίζεται καθ’ ύψος χειροκίνητα, ενώ μια οθόνη TFT με την ανάλογη συνδεσιμότητα μοιράζεται τα δεδομένα και τις πληροφορίες με τον οδηγό.
Το υποπλαίσιο, ατσάλινο χωροδικτύωμα, δείχνει εξαιρετικά ενισχυμένο, ικανό να αντέξει φορτίο για τον γύρο του κόσμου και δύο άτομα. Την άνεση γι’ αυτό το ενδεχόμενο εξασφαλίζει η φαρδιά σέλα, που εκτείνεται σε δύο επίπεδα. Τοποθετεί έτσι τον συνεπιβάτη λίγο ψηλότερα, κάνοντας πιο άνετη τη στάση του και ειδικά στα γόνατα.
Προστατευτικές μπάρες περιβάλλουν τη μοτοσυκλέτα, στο πίσω μέρος λειτουργούν και ως χειρολαβές, ενώ από κάτω έχουν τοποθετηθεί οι υποδοχείς για τις βαλίτσες. Ο τροχός εμπρός είναι 19 ιντσών, δηλώνοντας ότι υπάρχουν σαφείς ασφάλτινες δυνατότητες. Το ίδιο δηλώνουν και τα ελαστικά που είναι tubeless – χωρίς αεροθάλαμο.
Το φαρδύ ψαλίδι συνδέεται με μονό αμορτισέρ χωρίς μοχλισμό. Η εξάτμιση, αφού περάσει κάτω από τον κινητήρα, εκτείνεται προς τα επάνω σε ένα γιγαντιαίο τελικό με καταλύτη. Μια επίσης θηριώδης ποδιά αλουμινίου φροντίζει για την προστασία κατά την εκτός δρόμου χρήση, αν και δηλώνει το ικανό φάρδος της μοτοσυκλέτας.
Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, στόχος της Harley-Davidson ήταν να φτιάξει ένα Jeep σε δύο τροχούς. Σκληροτράχηλο, αναγνωρίσιμο και παντός εδάφους. Με το DNA της Βόρειας Αμερικής να μπει σε μια αγορά για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της. Με αξιώσεις, δυναμισμό και πάνω απ’ όλα ιδιαίτερο μοναδικό στιλ.
