Χθες το απόγευμα βρισκόμουν σε συνάντηση αγωνιστικού περιεχομένου και είχα απενεργοποιήσει το κινητό μου. Γύρω στις 17:30 το άνοιξα και βρήκα κλίση από τον Τάσο Ιαβέρη.
Με ζώσανε τα φίδια. Ο Τάσος δυστυχώς μου επιβεβαίωσε αυτό που φαντάστηκα, γιατί ο φίλος μας δεν ήταν καλά. Ο ξεχωριστός άνθρωπος, ο μοναδικός μηχανικός, ο γλυκός μου φίλος ο Μπούμπης, κατά κόσμον Χρήστος Βαλασόπουλος, πέθανε.
Δεν θα γράψω πως ένιωσα ή πως αντέδρασα απλά ακαριαία το μυαλό μου έφερε μπροστά στα μάτια μου όλα αυτά τα υπέροχα που περάσαμε μαζί για περισσότερα από πενήντα χρόνια!
Τι να προτωθυμηθώ.
Το ράλι Παπαστράτεια στο Αγρίνιο, που ταξιδέψαμε μετά τα μεσάνυχτα από Αθήνα τρία άτομα, εκείνος, εγώ, η λατρεμένη του Γεωργία μέσα στην διθέσια (!) ασημένια Spider Veloce για να τρέξουμε στον αγώνα, εκείνος με ψευδώνυμο Πάρης.
Το πρωτότυπο του Ιαβέρη, εκείνο το ράλι Σκορπιός με τον Ιαβέρη που σπάσαμε το κάρτερ λίγο πριν τον τερματισμό, μαύρα χαράματα, της ειδικής Καρούτες στο Λιδωρίκι, με τον Τάσο να ανυπομονεί να φύγουμε κι ο μάστορας, έτσι τον λέγαμε, να βγαίνει λαδωμένος κάτω από την Veloce και να του λέει με εκείνο το φοβερό χιούμορ που διέθετε: Ρε βλακουίζο, από το Μαρκουίζος που είναι το επίθετο του, μάστορας είμαι και όχι μάγος. Έχετε σπάσει όχι μόνο το κάρτερ αλλά και το μπλοκ του κινητήρα! που να πάτε?
Το πρωτότυπο που δημιούργησε αφαιρώντας την οροφή από μια τετράπορτη Alfa Romeo Giulia, για τον αξέχαστο Νίνο και πόσες εκατοντάδες στην κυριολεξία εφευρέσεις γύρω από το αυτοκίνητο!
Μοναδικέ μου φίλε, με τον ξέφρενο ρυθμό που ζούμε, δεν κατάφερα να βιντεοσκοπίσουμε μια συνέντευξη που κανονίζαμε με τον άξιο διάδοχο γιο σου το Δημήτρη. Και φυσικά δεν θα παραλείψω στη Γεωργία σου αλλά και στο τέταρτο μέλος της οικογένειας που δημιούργησες, τη Μαρία σου, να στείλω την αγάπη, τα συλλυπητήρια αλλά και την θλίψη που με έχει κυριεύσει.
Τα ίδια ισχύουν και για τις οικογένειες των παιδιών σου.
Λένε πως οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο αν τους ξεχάσουμε.
Αγαπημένε μου φίλε, μάστορα μου, να είσαι σίγουρος πως δεν θα σε ξεχάσω ούτε στιγμή μέχρι που θα συναντηθούμε για να τερματίσουμε εκείνο το ράλι τύπου που μείναμε από φλάντζα.
Καλό ταξίδι αγαπημένε μου φίλε και να ξέρεις πως σε συντροφεύουν τα δάκρυα μου…
![Pinterest](https://pinterest.com/pin/create/button/?url=https://traction.gr/kostas-stefanis-antio-boubi/&media=https://traction.gr/wp-content/uploads/2022/07/stefanis_boubis.jpg&description=Ο Κώστας Στεφανής αποχαιρετά έναν ξεχωριστό άνθρωπο, μοναδικό μηχανικό και φίλο του, τον "Μπούμπη", κατά κόσμον Χρήστο Βαλασόπουλο.){kind=link}