Για ακόμη μια φορά τα τελευταία χρόνια, το Ράλι Σαρδηνίας μας έδειξε το συναρπαστικό πρόσωπο του WRC. Μετά την περσινή τιτανομαχία μεταξύ Neuville-Gilsoul και Ogier-Ingrassia, που έληξε για μόλις 0,7 δλ. υπέρ των Βέλγων, φέτος η εξέλιξη ήταν διαφορετική, αλλά αντίστοιχα αγωνιώδης. Διαβάστε εδώ την περιγραφή του αγώνα, όπου νικητές αναδείχθηκαν οι Dani Sordo-Carlos Del Barrio με Hyundai i20 Coupe WRC.
Φωτογραφίες: Hyundai Motorsport, Toyota Gazoo Racing, Citroen Racing, M-Sport
Tο Ράλι Σαρδηνίας είχε πολλές, αγωνιστικές και μη, παραμέτρους, που χρίζουν συζήτησης. Σε αρκετές περιπτώσεις είχαμε “Limit Up” και σε άλλες είχαμε “Limit Down”. Ας το αναλύσουμε!
Limit Up
Dani Sordo-Carlos Del Barrio: Ο Ισπανός οδηγός και ο πολύπειρος συνοδηγός του, είναι από τις πιο συμπαθείς φιγούρες στο WRC. Ο 35χρονος Dani, θεωρείται ως ο ιδανικός οδηγός ομάδας, αφού σπάνια κάνει λάθος ενώ σχεδόν πάντοτε, βρίσκεται μεταξύ των κορυφαίων συνδυασμών. Όμως, είχε την ατυχία να περάσει μεγάλο μέρος της καριέρας του στη σκιά του Sebastien Loeb, οπότε μέχρι τη Σαρδηνία είχε σημειώσει μόλις 1 νίκη (Γερμανία 2013), αν και πολλές ακόμη φορές είχε φτάσει στην πηγή, χωρίς να πιει νερό. 
Η νίκη του στη Σαρδηνία, έρχεται σαν δικαίωση της στάσης του όλα αυτά τα χρόνια. Επιπλέον, είναι σαν η τύχη να επέστρεψε ότι του πήρε στην Πορτογαλία, όπου βρισκόταν επίσης στην κορυφή προτού χάσει πολλά λεπτά με πρόβλημα στην τροφοδοσία. Τα δάκρυα στον τερματισμό της Power Stage, μας έδειξαν ένα πρόσωπο που δεν βλέπουμε συχνά από τον, συνήθως χαλαρό, Dani.
Hyundai: Οι επιδόσεις των Sordo-Del Barrio, καθώς και των Andreas Mikkelsen-Anders Jaeger, επιβεβαίωσαν αυτό που γνωρίζαμε. 
Ότι δηλαδή σε αγώνες με τη φυσιογνωμία της Σαρδηνίας, το κορεατικό αυτοκίνητο είναι μια επιλογή κορυφής. Εκτός από τους Ισπανούς, στους οποίους αναφερθήκαμε, η δυναμική του αυτοκινήτου βοήθησε τους Andreas Mikkelsen-Anders Jaeger, ώστε να πετύχουν μια εξαιρετική επίδοση, την οποία είχαν ανάγκη. Δεν είναι μόνο οι 4 ταχύτεροι χρόνοι σε ισάριθμες ειδικές την Κυριακή -μεταξύ των οποίων και στην Power Stage-, μα η συνολική τους εικόνα, καθώς ο Mikkelsen είχε εξαιρετικό ρυθμό στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.
Η ταχύτητα του συνδυασμού Tanak-Jarveoja-Yaris: Στους τελευταίους αγώνες έγινε φανερό κάτι που από την αρχή της χρονιάς υποπτευόμασταν. Οι Ott Tanak-Martin Jarveoja έχουν “κουμπώσει” με το Toyota Yaris WRC και είναι αναμφισβήτητα ο ταχύτερος συνδυασμός του WRC φέτος. Δεν είναι μόνο οι 3 νίκες που έχουν σημειώσει, αλλά και οι 45 ταχύτεροι χρόνοι σε ειδικές διαδρομές, όταν οι κύριοι αντίπαλοί τους, Neuville-Gilsoul και Ogier-Ingrassia, μετρούν 22 και 19 ταχύτερους χρόνους αντίστοιχα. Μετά τις νίκες σε Χιλή και Πορτογαλία, οι Εσθονοί κυριαρχούσαν και στην Πορτογαλία. Κατά την πρώτη ημέρα που αποτελούσαν τη δεύτερη διέλευση στο δρόμο και πρώτη από τη στιγμή που εγκατέλειψαν οι Ogier-Ingrassia, ήταν σαφώς ταχύτεροι τόσο των Γάλλων όσο και των Neuville-Gilsoul. Το Σάββατο επιβεβαίωσαν την κυριαρχία τους, κερδίζοντας όλες τις ειδικές διαδρομές και δείχνοντας πως θα ταξιδέψουν προς την τρίτη συνεχόμενη νίκη τους. Κάτι που δεν έμελλε να συμβεί λόγω του προβλήματος με το σύστημα διεύθυνσης. Παρόλα αυτά, η 5η θέση έφερε τον Tanak στην κορυφή της βαθμολογίας. Επειδή οι αγώνες που ακολουθούν, ταιριάζουν στο συνδυασμό Tanak-Yaris, προβλέπουμε πως θα καλύψουν τη “χασούρα” της Σαρδηνίας.
M-Sport Ford: Για ακόμη έναν αγώνα, η “πιο φτωχή” ομάδα του WRC απέδειξε πως η τεχνογνωσία είναι εκεί. Ο Teemu Suninen άλλαξε συνοδηγό -με τις ευλογίες του manager Tmo Jouhki- και εμπιστεύθηκε τον έμπειρο Jarmo Lehtinen, πρώην συνοδηγό του Mikko Hirvonen. Η καλή σειρά εκκίνησης την πρώτη ημέρα και η εμπειρία του Jarmo, έδωσαν στον 24χρονο Teemu ότι χρειαζόταν για το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του. Πάντως, αν σκεφτούμε πως και οι Elfyn Evans-Scott Martin ήταν μεταξύ των πρωταγωνιστών, τότε το συμπέρασμα είναι σαφές. Ο Malcolm Wilson έχει τον τρόπο, ώστε να παρουσιάζει ανταγωνιστικά αυτοκίνητα, ακόμη και με σαφώς μειωμένο μπάτζετ. Θα καταφέρει να διατηρηθεί κοντά στις εργοστασιακές ομάδες, τώρα που επέρχονται τα βελτιωμένα πακέτα από την καθεμιά; Αν και η λογική λέει όχι, με τον πολύπειρο Βρετανό ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος…
Limit Down
Η αξιοπιστία της Toyota: Μπορεί σε ταχύτητα να κάνει “limit up”, ωστόσο η αξιοπιστία αποτελεί τον πονοκέφαλο της ομάδας του Tommi Makinen. Οι περσινές εγκαταλείψεις του Tanak έδωσαν τροφή για… σκέψη και δουλειά στην ομάδα, ωστόσο φέτος τα προβλήματα δεν έχουν εκλείψει οριστικά. Μετά το πρόβλημα στην Αργεντινή, ο Tanak χτυπήθηκε ξανά από την -μη- αξιοπιστία του ταχύτατου Yaris WRC. Μάλιστα, το πρόβλημα με το σύστημα διεύθυνσης δεν ήταν μεμονωμένο, αφού για τον ίδιο λόγο τέθηκαν εκτός την πρώτη ημέρα και οι Jari Matti Latvala-Miika Anttila. Όπως αναφέρθηκε από την πλευρά της Toyota, το πρόβλημα αφορούσε σε αστοχία υλικού… Εξίσου σημαντικό με τα προβλήματα καθαυτά, είναι το γεγονός ότι ο Tanak έδειχνε να περιμένει το “μοιραίο”. Όταν ρωτήθηκε στο Stop της προτελευταίας ειδικής διαδρομής αν θα πιέσει για τους 5 βαθμούς της Power Stage, απάντησε αρνητικά: “Η ειδική είναι πολύ σκληρή και προέχει να τερματίσουμε”, αποκρίθηκε ενστικτωδώς ο 31χρονος οδηγός. Όπερ και εγένετο, με το πρόβλημα στο σύστημα διεύθυνσης να προκαλεί τετ-α-κε, καθώς το Yaris WRC έμεινε χωρίς υδραυλική υποβοήθηση. Η συνέχεια, είναι γνωστή…
Citroen: Για ακόμη έναν αγώνα, το Citroen C3 WRC έδειξε πως αποτελεί το πιο δύσκολο αυτοκίνητο του θεσμού. Αδυνατούμε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που οι Sebastien Ogier-Julien Ingrassia τραυμάτισαν 3 φορές την ανάρτηση του αυτοκινήτου τους (δύο στον αγώνα και μία στο shakedown). Η πίεση για τον Γάλλο 6 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή είναι μεγάλη, καθώς αισθάνεται πως παλεύει απέναντι σε όλους και όλα. Οι κύριοι αντίπαλοί του (Tanak, Neuville) γνωρίζουν πολύ καλά τα αυτοκίνητά τους, ενώ οι ομάδες τους διαθέτουν σαφώς μεγαλύτερο μπάτζετ. Το γεγονός ότι η Citroen παρατάσσεται σε κάθε αγώνα με δύο αυτοκίνητα αποτελεί επίσης μειονέκτημα, καθώς ήδη η τακτική παίζει το ρόλο της και αυτό αναμένεται να ενταθεί στη συνέχεια. Ας μην ξεχνάμε πως -εντός πλαισίου κανονισμών- ο ρυθμός του Ogier στην Πορτογαλία οριοθετήθηκε από τα δύο Hyundai των Sordo και Loeb που δημιούργησαν “ασπίδα αγωνιστικής γραμμής” στον Neuville. Επιπλέον, το πόσο δύσκολο είναι το C3 WRC, φαίνεται και από την αδυναμία του Esapekka Lappi να προσαρμοστεί στο νέο του “γραφείο”, καθώς σε κάθε αγώνα ο Φινλανδός εμφανίζεται και πιο απογοητευμένος…
Η αγωνιστική εικόνα της Κυριακής: Μια και αναφερθήκαμε σε τακτικές, πολύ αρνητικά αντιμετωπίζεται από τους φίλους του σπορ η εικόνα της τρίτης ημέρας σε αγώνες όπως το Ράλι Σαρδηνίας. Καθώς η κατάσταση είχε λίγο έως πολύ κριθεί, παρακολουθήσαμε το άσχημο θέαμα οι περισσότεροι οδηγοί, να κινούνται πολύ αργά στις 3 από τις 4 ειδικές διαδρομές, ώστε να διατηρήσουν τα ελαστικά τους σε καλή κατάσταση για την Power Stage. Προφανώς και κάτι τέτοιο δεν απαγορεύεται, ωστόσο σίγουρα δεν κάνει καλό στο σπορ. Τα τελευταία χρόνια οι θεατές έχουν αυξηθεί πολύ και αυτό είναι πολύ θετικό. Πώς θα ένιωθαν όσοι παρακολουθούσαν τις ειδικές της Κυριακής, όταν τα περισσότερα WRC κινούνταν σχεδόν σε… safe mode; Αντίστοιχα μειώνεται και το ενδιαφέρον για όσους παρακολουθούν τον αγώνα ζωντανά μέσω web, καθώς άπαντες απλά περιμένουν την Power Stage. Θα ήταν χρήσιμο να γίνει κάποια τροποποίηση στους κανονισμούς, καθώς οδηγοί και ομάδες λειτουργούν, απολύτως λογικά, για δικό τους όφελος, το οποίο σημαίνει βαθμούς στην Power Stage…
