Στις 4 Νοεμβρίου του 1962, στην Αργεντινή, ύστερα από έναν πολυήμερο μαραθώνιο 4.626 χιλιομέτρων στους επικίνδυνους επαρχιακούς δρόμους της χώρας, μια γερμανική λιμουζίνα έφτανε πρώτη στη γραμμή του τερματισμού.
Και προς έκπληξη, όχι μόνο των παρισταμένων, αλλά ολόκληρης της υφηλίου, από την καμπίνα της Mercedes-Benz 220 SE δεν εξήλθαν δύο ταλαιπωρημένοι και αξύριστοι άντρες, αλλά δύο αιθέριες, πανευτυχείς και ολόφρεσκες Σουηδέζες. Οι κυρίες Ewy Rosqvist ως οδηγός και η Ursula Wirth ως συνοδηγός είχαν κατορθώσει το αδιανόητο: Να νικήσουν στο 6ο Γκραν Πρι Τουρισμού της Αργεντινής (το διαβόητο «VI Gran Premio Internacional Standard Supermovil YPF»), αφήνοντας πίσω – κυριολεκτικά στη σκόνη τους – δεκάδες ανδρικά πληρώματα.
Για όσους, δε, θα έτειναν να αμφισβητήσουν τον άθλο των Rosqvist και Wirth ως αποτέλεσμα εύνοιας της τύχης ή κάποιων άλλων παραγόντων, η εξέλιξη του αγώνα θα τους αποστόμωνε. Διότι για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης ένα αυτοκίνητο επιτύγχανε νίκη και στα έξι σκέλη.
Όπως ήταν φυσικό, οι δύο Σουηδέζες αγωνιζόμενες έγιναν διάσημες σε όλο τον κόσμο και συνέχισαν να δρέπουν δάφνες στην αρένα των ράλι εκείνης της ηρωικής εποχής. Βεβαίως, σε πολύ μεγάλο βαθμό οι επιτυχίες τους οφείλονταν στην αξιοπιστία και την απόδοση της τεράστιας, αλλά εκπληκτικά ευέλικτης W111, της Mercedes 220 SE.
Εφοδιασμένη με έναν άθραυστο εξακύλινδρο κινητήρα 2,2 λίτρων, με ισχύ η οποία έφτανε έως και τους 120 ίππους, η 220 SE ξεχώριζε με κάθε της χαρακτηριστικό. Όπως τα πτερύγια του καρχαρία τα οποία προεξείχαν σε κάθε πλευρά της ουράς της, σύμφωνα με τη μόδα που είχαν λανσάρει οι αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες ήδη από τη δεκαετία του ’50 με πλείστα όσα εξωφρενικά, διαστημικής έμπνευσης, μοντέλα.
Ωστόσο, παρά τις αισθητικές ιδιαιτερότητες και το επιβλητικό της μέγεθος, η Mercedes 220 SE κληροδότησε στους λάτρεις των μηχανοκίνητων έναν θρύλο, ο οποίος δεν έχασε ποτέ τη λάμψη του.
