Ο γύρος του κόσμου αποτελεί όνειρο για κάθε άνθρωπο, ακόμη κι αν δεν το έχει σκεφτεί ποτέ. Δεν έχει σημασία το μέσο, δεν έχει τόση βαρύτητα ο προορισμός, η διαδρομή και η διάρκεια είναι αυτά που προσδιορίζουν τη σημαντικότητα του εγχειρήματος. Πόσο μάλλον όταν δεν έχεις καν ενηλικιωθεί…
Αναζητώντας ιστορίες με τον γύρο το κόσμου, η πιο εντυπωσιακή είναι σίγουρα αυτή της Laura Dekker, που το 2011, έπειτα από 518 ημέρες, ολοκλήρωσε τον γύρο του κόσμου με ιστιοπλοϊκό. Μέχρι τώρα δεν έχει κάτι τόσο εντυπωσιακό η περιγραφή. Όταν όμως προσθέσουμε δύο πληροφορίες ακόμη, γίνεται κάτι που πραγματικά μοιάζει ανεπανάληπτο.
Η Laura ξεκίνησε το ταξίδι αυτό σε ηλικία 14 ετών και ταξίδεψε στις θάλασσες όλου του κόσμου εντελώς μόνη! Για τους δύο αυτούς λόγους ίσως παραμείνει για πάντα η νεότερη ιστιοπλόος της Ιστορίας που έφερε βόλτα τον πλανήτη Γη κυβερνώντας το σκάφος και ξεπερνώντας όλες τις ουκ ολίγες δυσκολίες της διαδρομής της εντελώς μόνη. Η κινηματογραφική ιστορία της ξεκινά δύο χρόνια νωρίτερα. Γεννημένη στις 20 Σεπτεμβρίου του 1995, το 2009 και σε ηλικία μόλις 14 ετών ανακοίνωσε την πρόθεσή της να πραγματοποιήσει αυτό το ταξίδι. Μισή Ολλανδή, μισή Γερμανίδα, γεννήθηκε στο Whangarei, τη βορειότερη πόλη της Νέας Ζηλανδίας, αποκτώντας έτσι και τρίτη υπηκοότητα. Δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος γι’ αυτό, απλά έτυχε. Οι γονείς της έκαναν ένα ταξίδι επτά ετών με ιστιοπλοϊκό και βρέθηκαν εκεί όταν ήταν να γεννηθεί η Laura. Έκτοτε και όσο θυμάται τον εαυτό της ταξιδεύει με ιστιοπλοϊκό. Συγκεκριμένα, τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής της τα πέρασε σε ένα σκάφος, όμως οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν επτά ετών και την επιμέλειά της ανέλαβε ο πατέρας της.
Στα έξι της έλαβε δώρο ένα dinghy (optimist), οπότε και άρχισε να μαθαίνει να πλέει solo, ενώ στα όγδοα γενέθλιά της, το 2003, το βιβλίο «Maiden Voyage», με τα απομνημονεύματα της Tania Aebi από το ταξίδι της γύρω από τη Γη με ιστιοπλοϊκό. Άθελά του, ο πατέρας της είχε φυτέψει τον σπόρο στο μυαλό της… Το καλοκαίρι του 2006, έπειτα από 24ωρη ιστιοπλοΐα, ανέλαβε να καθαρίζει και να φροντίζει το σκάφος με αντάλλαγμα να βολτάρει με αυτό όποτε ήθελε. Ήταν μόλις 11 χρόνων και το σκάφος ένα Hurley 700. Τα μέτρα του σκάφους ήταν επτά και η συνθήκη ήδη έξω από τα όρια των προδιαγραφών της ηλικίας της.
Το καλοκαίρι του 2007, και σε ηλικία 12 ετών, έκανε το πρώτο μεγάλο μοναχικό της ταξίδι, διάρκειας έξι εβδομάδων. Ήταν ένας γύρος στα νησιά της θάλασσας του Wadden, στα βόρεια παράλια της Ολλανδίας και Γερμανίας, με μοναδική παρέα τον Spot, τον σκύλο της.
Τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν και τον ίδιο χειμώνα απέκτησε το δικό της Hurley 700, με δανεικά από τον πάντα υποστηρικτικό πατέρα της. Το ονόμασε κι αυτό «Guppy» (χρωματιστό ψαράκι), όπως όλα τα προηγούμενα και επόμενα σκάφη της…
Το πιο καθοριστικό ταξίδι ήταν αυτό, καθώς κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους ξεκίνησε να προετοιμάζει τόσο τον εαυτό της όσο και τον «Guppy» για ένα ταξίδι ανοικτής θάλασσας με απώτερο στόχο τον γύρο του κόσμου. Ο στόχος είχε ξεκαθαρίσει στο μυαλό της, αλλά δεν το είχε ανακοινώσει ακόμη. Όταν το έκανε, τον Μάρτιο του 2009, σε ηλικία 14 και μισό, ο πατέρας της πρότεινε να πάρει την εμπειρία της ανοικτής θάλασσας ιστιοπλοώντας πρώτα μέχρι την Αγγλία. Γνώριζε ότι η εποχή δεν ήταν κατάλληλη, οπότε οι δυσκολίες που θα συναντούσε θα την απέτρεπαν από το μεγαλεπήβολο σχέδιό της. Τα ισχυρά ρεύματα, η κακοκαιρία και η δύσκολη πλεύση ήλπιζε ότι θα την αποθάρρυναν.
Χρειάστηκε οκτώ εβδομάδες για την προετοιμασία αυτού του ταξιδιού. Παρασκευή 1ης Μαΐου απέπλευσε για το μεγαλύτερο μοναχικό ταξίδι της μέχρι τότε. Ήταν η πρώτη ημέρα ενός 12ήμερου διακοπών του σχολείου της όταν άφηνε πίσω το Maurik, χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει το λιμάνι του προορισμού. Την επόμενη Δευτέρα (10 ημέρες) ενημέρωσε με e-mail τον πατέρα της ότι έφτασε στο Lowestoft και ότι τα είχε καταφέρει. Ωστόσο οι τοπικές αρχές δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι ένα 14χρονο κορίτσι αλωνίζει μόνο του στις θάλασσες και την έβαλαν υπό επιτήρηση. Παρότι ο πατέρας της βεβαίωσε τις λιμενικές αρχές ότι μπορούσε να τα καταφέρει, οι Άγγλοι την κράτησαν σε έναν παιδικό σταθμό μέχρι να έρθει ο ίδιος και να επιστρέψουν μαζί το σκάφος. Τελικά ήρθε αεροπορικώς, μπήκαν μαζί στο σκάφος, ξεκίνησαν, αλλά δεν πήγαν μακριά. Πριν βγουν από το λιμάνι επέστρεψαν, ο πατέρας κατέβηκε και η Laura συνέχισε μόνη και πάλι στο σκάφος της, ενώ ο πατέρας πήρε το αεροπλάνο για την επιστροφή. Οι συνθήκες στη θάλασσα δεν ήταν όσο δύσκολες ήθελε αρχικά, όμως η πρόγνωση για τις επόμενες ημέρες δεν ήταν καλή, οπότε η ευκαιρία για να θορυβηθεί για την ασφάλειά της ήταν μοναδική.
Έφυγε από την Αγγλία τη Δευτέρα 11 Μαΐου. Με δυνατούς αέρηδες που έφταναν τα 7 Μποφώρ το ταξίδι ήταν πολύ πιο σύντομο και έφτασε στο Rotterdam το πρωί της επόμενης ημέρας, οριακά για να πάει στο σχολείο της. Φυσικά το σχέδιο του πατέρα δεν έπιασε, είχε μάλιστα τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Τώρα η Laura ήταν σίγουρη ότι θα μπορούσε να κάνει τον γύρο του κόσμου μόνη της μέσα σε ένα ιστιοπλοϊκό. Τον Αύγουστο του 2009, η Laura Dekker ανακοίνωσε σε ολλανδική εφημερίδα τα σχέδιά της για ένα ταξίδι δύο ετών γύρω από τον κόσμο. Θα χρησιμοποιούσε ένα κετς 38 ποδών που θα το ονόμαζε κι αυτό «Guppy».
Ειδικά εξοπλισμένο για πολυήμερες πλεύσεις και με αξεσουάρ για χρήση από ένα άτομο την περίμενε ήδη. Το πρόγραμμα έδειχνε στάσεις σε 26 θέσεις στον χάρτη, ώστε να μην βρίσκεται εν πλω περισσότερο από τρεις εβδομάδες συνεχόμενα. Σε 14 προορισμούς θα συναντούσε ομάδες υποστήριξης, κυρίως για δύσκολα περάσματα, όπως το κανάλι του Παναμά. Τελικά ελάχιστα από αυτά ίσχυσαν, αφού οι στάσεις έγιναν μόλις 12, ενώ μόλις πέντε φορές συναντήθηκε με δικούς της ανθρώπους, κυρίως λόγω κόστους. Φυσικά και το όριο των τριών εβδομάδων καταστρατηγήθηκε, πλέοντας συνεχόμενα για έως και επτά εβδομάδες σε δύο περιπτώσεις…
Μέσω δορυφόρου ήταν πάντα γνωστή η θέση της στην ομάδα που την παρακολουθούσε από την Ολλανδία. Έπαιρνε μηνύματα για τον καιρό κι έτσι χρειάστηκε αρκετές φορές να περιμένει ώστε να αποφύγει θύελλες αλλά και την εποχή των τυφώνων, που την πέρασε σε αναμονή στα Κανάρια Νησιά. Σε όλη τη διάρκεια συνέχιζε το σχολείο της μέσα από εφαρμογή «εκπαίδευσης στο σπίτι», ενώ κάθε εβδομάδα έστελνε άρθρα σε ολλανδική εφημερίδα για την εξέλιξη του ταξιδιού. Όλα αυτά σε ηλικία 15 ετών… Ωστόσο, η ιστορία δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα και οι περιπέτειες άρχισαν πριν ακόμη ξεκινήσει. Μόλις ανακοίνωσε την πρόθεσή της για το ταξίδι αυτό, οι τοπικές αρχές προέβαλαν αντιρρήσεις τις οποίες επιβεβαίωσαν τα ολλανδικά δικαστήρια και ούτε λίγο ούτε πολύ της απαγορεύτηκε να ξεκινήσει ένα τέτοιο ταξίδι ως επικίνδυνο για τη ζωή της σε αυτή την ηλικία.
Τον Ιούλιο του 2010, σε δεύτερη εκδίκαση, από οικογενειακό δικαστήριο αυτή τη φορά, αποφασίστηκε ότι επρόκειτο για θέμα της οικογένειας και θα μπορούσε να το κάνει αν είχε την κοινή συναίνεση και των δύο γονέων. Έτσι λύθηκαν τα δεσμά και μαζί οι κάβοι για τη Laura, που έβαλε πλώρη στις 21 Αυγούστου του 2010, σε ηλικία 14 ετών και 11 μηνών.
Η νεαρή θαλασσοπόρος ολοκλήρωσε το ταξίδι της 518 ημέρες αργότερα, όταν έβαζε το 11,5 μέτρων σκάφος και πάλι στον κόλπο του Simpson των νήσων Sint Maarten της Καραϊβικής. Εκεί απ’ όπου ξεκίνησε… Στην πορεία μάζευε βραβεία ναυτοσύνης απ’ όλο τον κόσμο, εντυπωσιάζοντας όποιον τη συναντούσε.
Η Dekker ξεκίνησε από το ολλανδικό λιμάνι του Den Osse στις 4 Αυγούστου, για να φτάσει στην επίσημη θέση αναχώρησης που ήταν η Λισσαβώνα. Μέχρι εκεί χρειάστηκε συνοδεία, καθώς οι αρχές δεν επέτρεπαν να είναι μόνη, οπότε βρισκόταν και ο πατέρας της στο σκάφος. Το ίδιο πρόβλημα την έκανε να αναχωρήσει τελικά στις 21 Αυγούστου από το Γιβραλτάρ και μάλιστα εν κρυπτώ, ώστε να αποφύγει τον νόμο αλλά και τους δημοσιογράφους που άθελά τους και πάλι θα την εξέθεταν απέναντι στον νόμο…
Η πορεία της δυτικά την έφερε στα Κανάρια Νησιά, πέρασε τον Ατλαντικό κι έφτασε στο Sint Maarten (4.100 km) στις 2 Δεκεμβρίου. Επισκέφθηκε νησιά της Καραϊβικής, πέρασε το κανάλι του Παναμά, τα Pearl Islands, έφτασε στις νήσους Galápagos και το ημερολόγιο έδειχνε πια Μάιο. Συνέχεια είχε ο Ειρηνικός και η Ταϊτή, τα νησάκια Moorea και Bora Bora, πριν διανύσει τα επόμενα 2.600 km ώς την Tonga μέσα σε 12 ημέρες.
Μετά τα Φίτζι ο χάρτης στόχευσε μακριά, στο Darwin της Αυστραλίας, για μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές του ταξιδιού. Εκεί συνάντησε για πρώτη φορά από την αναχώρηση τον πατέρα της και μαζί γιόρτασαν τα 16 γενέθλιά της.
Ο φόβος για πειρατές στον Ινδικό ωκεανό καθυστέρησε την αναχώρησή της από το Darwin για δύο εβδομάδες. Στις 12 Νοεμβρίου, ύστερα από 47 ημέρες εν πλω και 10.260 km από το Darwin, με δύσκολους αέρηδες και τεράστια κύματα, μπήκε στο Port Elizabeth της Ν. Αφρικής.
Πέρασε το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας στη Ν. Αφρική και για πρώτη φορά ταξίδευε βόρεια στοχεύοντας την Ολλανδία. Είχε ήδη περάσει από όλους τους μεσημβρινούς του πλανήτη και ο γύρος του κόσμου είχε επιτευχθεί. Έμενε μόνο ο επίσημος τερματισμός στο σημείο της αναχώρησης. Στις 3.00 το απόγευμα της 21ης Ιανουαρίου 2012 έφτασε στο Sint Maarten απ’ όπου ξεκίνησε, έχοντας επίσημα ολοκληρώσει τον γύρο του κόσμου σε ηλικία 16 ετών και 123 ημερών. Έπειτα από 518 ημέρες ή 74 εβδομάδες ή έναν χρόνο και πέντε μήνες.
Το ταξίδι έχει γυριστεί σε ταινία με το όνομα «Maidentrip» (2013), ενώ η ίδια εξέδωσε έναν χρόνο αργότερα τα απομνημονεύματά της σε βιβλίο με τίτλο «One Girl, One Dream» – «Ένα κορίτσι, ένα όνειρο».
Τον Μάιο του 2015 παντρεύτηκε τον Daniel Thielmann και μένουν έκτοτε όχι σε σπίτι, αλλά σε σκάφος, στο κανάλι του Whangarei στη Νέα Ζηλανδία.
