Με όνομα «Ένα και μισό», αν ήταν ποδήλατο θα έπρεπε να είναι ενάμιση ποδήλατο. Όμως είναι λιγότερο από «ένα» ποδήλατο, καθώς φαίνεται ότι έχει δεχτεί γενναίο κουτσούρεμα σε βασικά στοιχεία ενός συμβατικού ποδηλάτου.
Από την άλλη, αν ιδωθεί ως μονόροδο ποδήλατο το νούμερο ταιριάζει, όπως και η αίσθηση στη χρήση. Ενάμιση μονόροδο ή, πιο περιγραφικά, μονόροδο με βοηθητική…
Η τρίτη εκδοχή στον γρίφο του ονόματος είναι ότι το «ένα και μισό» αναφέρεται στον αριθμό των τροχών: ένας κανονικός κι ένας… μισός. Συνθέτοντας κάτι περισσότερο από ένα μονόροδο, κάτι λιγότερο από ένα ποδήλατο.
Η χρήση των ποδηλάτων στις αστικές μετακινήσεις συνοδεύονται από τον μόνιμο πονοκέφαλο της μεταφοράς τους στα Μέσα Μεταφοράς και της αποθήκευσης. Οι προτάσεις σε σπαστά και αναδιπλούμενα είναι συνεχείς, με την ευρηματικότητα να αναδεικνύουν συχνά ιδιοφυείς κατασκευές.
Η ιαπωνική Outre είδε το θέμα πιο λιτά και χωρίς προκαταλήψεις. Σχεδίασε και κατασκεύασε το «One Point Five», που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο εξέλιξης, αν και έχει παρουσιαστεί στα σχετικά σαλόνια.
Από τη μέση και πίσω θυμίζει ένα κανονικό ποδήλατο, με τρίγωνο πλαισίου ψαλιδιού, τη σέλα στη θέση της και τα πετάλια επίσης. Ένα σασμάν της Shimano Altus οκτώ σχέσεων με περιστροφικό επιλογέα κινεί τον ακτινικό τροχό 20 ιντσών. Ένα μηχανικό δισκόφρενο φιλοξενείται επίσης στην άλλη πλευρά του τροχού, ενώ το πλαϊνό σταντ στηρίζει το σύνολο. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Όταν αρχίσεις να παρατηρείς το υπόλοιπο ποδήλατο, τα πράγματα περιπλέκονται. Βγαλμένο από ταινία των Monty Python, δεν περιλαμβάνει τίποτε συμβατικό. Μισό τιμόνι, στερεωμένο προς το εμπρός μέρος, δίνει κοινή λαβή για τα χέρια του οδηγού. Στο άκρο του φιλοξενεί τον επιλογέα των σχέσεων του σασμάν και μία μανέτα για τα φρένα, εκείνο στον πίσω τροχό κι ένα ακόμη στο κέντρο του εμπρός.
Πιο κάτω μια άρθρωση με υστερούντα βραχίονα συγκρατεί έναν λιλιπούτειο τροχό οκτώ ιντσών με χυτή ζάντα που, αν στρίψει λίγο περισσότερο, θα συναντήσει τα πετάλια κατά την περιστροφή τους.
Ένα μοχλικό σύστημα περιορίζει τη στροφή του τροχού που κινείται ελεύθερα και ανεξάρτητα, καθώς η αλλαγή κλίσης και πορείας ορίζεται από το σώμα του οδηγού, όπως τα μονόροδα.
Το ατσάλινο πλαίσιο, πέρα από ανθεκτικό, ορίζει και το βάρος του «κλάσματος ποδηλάτου» στα 10 κιλά, μάλλον τσιμπημένο για τον προσανατολισμό χρήσης του. Το κόστος του στην Ιαπωνία ορίζεται στα 162.000 γιεν, που είναι περίπου 1.350 ευρώ. Όσο «one point five» ποδήλατα…
