Page 23 - TRACTION 112

Stratos μένει σε πλήρη ακινησία από το 1994 και για 25 ολόκληρα
Mανώλης Μακρινός, Κώστας Στεφανής
χρόνια! Μέχρι και την ημέρα που ξαναβρεθήκαμε για τις ανάγκες
του Traction, του Traction Magazine και του traction.gr.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η διαδικασία ανακατασκευής του κρά-
τησε δύο ολόκληρα χρόνια – από την ομάδα της Genesis, όπως
έγραψα και πιο πάνω –, ώστε να επανέλθει στην αρχική άψογη
κατάστασή του.
Τι είναι όμως στην πραγματικότητα η Lancia Stratos; Και φυσικά
εδώ εμπλέκεται η ιστορία. Η Stratos λοιπόν είναι ένα αυτοκίνητο, το
μοναδικό, που σχεδιάστηκε από λευκό χαρτί με σκοπό να τρέξει στο
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι για λογαριασμό της Lancia. Και λέω
μοναδικό γιατί είθισται ένα αυτοκίνητο παραγωγής, με τις ανάλογες
μετατροπές, να μεταμορφώνεται σε αγωνιστικό. Η γέννησή της προ-
ήλθε όταν ο Nuccio Bertone, του ομώνυμου σχεδιαστικού οίκου,
πληροφορήθηκε ότι η Lancia, που μέχρι τότε συνεργαζόταν μόνο
με τον οίκο Pininfarina, έψαχνε να βρει αντικαταστάτη στα ράλι για
τη Fulvia HF. Ανέθεσε λοιπόν στον σχεδιαστή του Marcello Gandini
τη δημιουργία ενός πρωτοτύπου που ονομάστηκε Lancia Zero και
παρουσιάστηκε στο σαλόνι αυτοκινήτου των Βρυξελλών το 1970.
Άφησε άφωνους τους επισκέπτες της έκθεσης με την εμφάνισή του,
αλλά παντελώς αδιάφορη τη Lancia. Εκτός από τον team manager
της ομάδας Cesare Fiorio, ο οποίος, με τα πολλά, κατάφερε να πεί-
σει τους υπευθύνους να προχωρήσουν. Τον επόμενο χρόνο, 1971,
στο σαλόνι αυτοκινήτου του Τορίνο παρουσιάστηκε με πολλές
διαφοροποιήσεις το πρωτότυπο Lancia Stratos, που επρόκειτο να
γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία των ράλι.
Τρεις παγκόσμιοι τίτλοι ράλι με 18 νίκες τα έτη 1974, 1975, 1976,
τρεις ευρωπαϊκοί τίτλοι το 1976, το 1977 και το 1978, τέσσερα
ιταλικά πρωταθλήματα από το 1977 έως το 1980, αλλά και άπειρα
πρωταθλήματα σε επίπεδο εθνικών πρωταθλημάτων. Η κατασκευή
του αυτοκινήτου γινόταν στις εγκαταστάσεις του Bertone και η τελική
συναρμολόγηση στις εγκαταστάσεις της Lancia στο Chivasso. Ήταν
αυστηρά διθέσιο, με πολύ περιορισμένο χώρο στην καμπίνα, με
αποτέλεσμα τα κράνη να μπαίνουν στις ειδικές θήκες στις πόρτες, με
τον κινητήρα τοποθετημένο στην πλάτη του πληρώματος, με έντονο
σφηνοειδές σχήμα, ολικό μήκος 3,71 μέτρα και βάρος 980 κιλά.
Βέβαια στην πλάτη του πληρώματος δεν βρισκόταν ένας τυχαίος
κινητήρας, αλλά ο V6 των 2,5 λίτρων της Ferrari που ο Enzo τοπο-
θετούσε στο μοντέλο παραγωγής Dino. Η απόδοσή του άγγιζε τους
270 ίππους στην έκδοση για ράλι και συνεργαζότανε με ένα 5τάχυτο
κιβώτιο ταχυτήτων. Η ιδιαιτερότητα του αυτοκινήτου ήταν πως, λόγω
της τοποθέτησης του κινητήρα στο κέντρο, είχε κορυφαίο κράτημα,
αλλά αν ο οδηγός το έφτανε στο όριό του τότε πολύ εύκολα και χω-
ρίς προειδοποίηση έχανε την ουρά του με απρόβλεπτη κατάληξη. Ο
μόνος που κατάφερε να την τιθασεύσει στην κυριολεξία και να την
ταξιδέψει με το πλάι ήταν ο αξέχαστος Bjorn Waldegard. Το πλαίσιο
ήταν κατασκευασμένο από ατσάλι με ενσωματωμένο το roll-cage
για την προστασία του πληρώματος σε περίπτωση ανατροπής. Φυσι-
κά ούτε λόγος για υποβοήθηση στο τιμόνι και στα φρένα.
TRACTION MAGAZINE 23