Page 29 - TRACTION 118

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΧΟΥΝΤΡΑ, ΦΩΤΟ: web

μόνο σε ένα concept θα μπορούσαν να εμφανιστούν και όχι σε μοτο-
συκλέτα που είναι σε μορφή να στηθεί σε μια βιτρίνα.
Οι τροχοί είναι γνήσια «χωμάτινοι» με διαστάσεις 21-18 εμπρός και πίσω.
Οκ μέχρι εδώ, δεν είναι η μόνη. Αλλά με τρακτερωτά ελαστικά rally, τα
«αγωνιστικά» Pirelli Desert, ο στόχος είναι να εξυπηρετήσει την εικόνα και
το όνειρο, παρά τη χρήση στην άσφαλτο και την καθημερινότητα.
Ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, ακτινικά φρένα με δύο δισκόφρενα εμπρός,
ψεκασμός εννοείται και ηλεκτρονικά βοηθήματα, αποτελούν τη συνει-
σφορά του χρόνου και της εξέλιξης σε μια ρετρό μοτοσυκλέτα. Χωρίς
να μειώνουν τον χαρακτήρα και τη «δήλωση» γνησιότητας ως προς την
adventure κατεύθυνση την οποία υπηρετεί πιστά.
Δομημένη πάνω στο Scrambler 1100, χρησιμοποιεί τον αερόψυκτο
κινητήρα της, των 1.079 cc που αποδίδει 86 ίππους στις 7.500 σ.α.λ.
και πληθωρική ροπή 9,0 kgm στις 4.750 σ.α.λ. Με πειστικές διαδρο-
μές αναρτήσεων και ανάλογο ύψος σέλας, δίνει τροφή για σχόλια και
συνειρμούς που παραπέμπουν στις ένδοξες εποχές της συμμετοχής της
εταιρείας στο Rally Dakar. Όχι με το όνομα της Ducati αλλά εκείνο της
Cagiva όπου φιλοξενήθηκε για μερικά φεγγάρια.
Με δύο νίκες στο ενεργητικό της με τον Edi Orioli, το 1990 και 1994, ο
κινητήρας της Ducati εμμέσως πάτησε για πρώτη φορά στο ψηλότερο
σκαλί του βάθρου ενός χωμάτινου αγώνα. Ήταν και η τελευταία φορά
που η Ducati αναζήτησε την τύχη της σε αγώνες εκτός δρόμου.
Η επιστροφή καίτοι δεν δηλώνεται, δεν μπορεί να κρυφτεί. Πόσο τυχαία
είναι η επιλογή των χρωμάτων, των δίδυμων προβολέων, του αερόψυ-
κτου κινητήρα, με τα ανάλογα των (Cagiva) Elefant που κινούσε μέχρι
το 1996; Ακόμη και η επιλογή της δίχρωμης λωρίδας που παραπέμπει
στα χρώματα της Lucky Strike, χορηγού της Cagiva στις αγωνιστικές της
δραστηριότητες και φυσικά στο Rallly Dakar.
Η ταύτιση με το ρετρό στιλ αρμόζει απόλυτα στη γενικότερη κατεύ-
θυνση της σειράς των Scrambler, αυτή τη φορά εμπνευσμένη από το
Paris Dakar. O κάθετα τοποθετημένος πίνακας οργάνων, σύγχρονος
και ηλεκτρονικός, είναι το μόνο που θυμίζει διαρκώς στον οδηγό την
«καταγωγή» της, το DΝA της.
Για τους εξωτερικούς παρατηρητές, οι τέσσερις (!) τάπες για τα ισάριθμα
ρεζερβουάρ καυσίμου δεν έχουν ανάλογο στην αγορά. Δύο στη συμ-
βατική θέσω του ρεζερβουάρ και άλλες δύο στο πίσω μέρος, που οδη-
γούν το καύσιμο κάτω από τη σέλα. Mini ανθεκτική σχάρα, μπάρα στο
τιμόνι, προστατευτική ποδιά από ανθρακονήματα, ανθεκτικές χούφτες,
κάθετα τοποθετημένη εξάτμιση από την Termignoni συμπληρώνουν πε-
ρίτεχνα την εικόνα. Η μονή σέλα είναι άλλη μια «δήλωση» της μοτοσυ-
κλέτας ως προς την πρόθεσή της για δύσκολες αποστολές. Αν και όταν
βρει τελικά τον δρόμο για την παραγωγή, είναι βέβαιο ότι η σχάρα, που
τώρα δημιουργεί μια επιπλέον αποθηκευτική «φωλιά», θα εναλλάσσει
τη θέση της με μια σέλα για τον συνεπιβάτη, ώστε να μην αποτελέσει το
γεγονός ανασταλτικό παράγοντα για την επιλογή της.
Τα φωτιστικά σώματα είναι τεχνολογίας LED, με τα στεφάνια περιμετρι-
κά των προβολέων μόνιμα αναμμένα, αναγνωριστικό της οικογένειας ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Δεν ήταν λίγα τα μέσα που τη χαρακτήρι-
των Scrambler. Μια θήκη κάτω από τη σέλα για εργαλεία επαναφέρει σαν ως τη star της έκθεσης, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εκθέματα.
μία ακόμη ξεχασμένη συνήθεια, τη μεταφορά ενός σετ εργαλείων για Γεγονός που έδωσε τροφή και εργασία στη Ducati ώστε να οδηγήσει
επισκευές καθ’ οδόν. Στην εκδρομή ή τον «αγώνα». την «τρελή ιδέα» της Scrambler Desert X στο μονοπάτι που οδηγεί στην
Η παρουσία στην έκθεση της EICMA είχε σκοπό να βολιδοσκοπήσει το παραγωγή και τις βιτρίνες των καταστημάτων. Και να δώσει τη μάχη,
ενδιαφέρον του κόσμου και όχι να λανσάρει ένα νέο μοντέλο. Όμως, με τον δικό της τρόπο, στον πιο καυτό στίβο της εποχής μας, αυτόν των
η ανταπόκριση και το ενδιαφέρον του κοινού και των δημοσιογράφων μεγάλων adventure μοτοσυκλετών.

TRACTION MAGAZINE 29