Το 1913, γεννήθηκε στο Fresno της Καλιφόρνια ο Bill Vukovich (Μπιλ Βούκοβιτς). Οδηγός αγώνων με γιουγκοσλαβική καταγωγή, ο Vukovich κέρδισε τον αγώνα Indianapolis 500 το 1953 και το 1954, ενώ ο αγώνας προσμετρούσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, σημειώνοντας έτσι 2 νίκες και στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ο Vukovich, ο οποίος θεωρούνταν από τους σύγχρονούς του ως ο καλύτερος Αμερικανός οδηγός όλων των εποχών, είχε πολλά ψευδώνυμα όπως Vuky, Vuke, Fresno Flash, Silent Serb και τhe Mad Russian, προσωνύμιο που απεχθανόταν καθώς η καταγωγή του δεν ήταν ρωσική. Έφυγε από τη ζωή κατά τη διάρκεια του Indianapolis 500 το 1955 σε ηλικία 36 ετών, όταν έγινε ο δεύτερος οδηγός που χάνει τη ζωή του υπερασπιζόμενος τη νίκη στο συγκεκριμένο αγώνα, μετά τον Floyd Roberts το 1939. Το ατύχημά του συνέβη στον 57ο γύρο του αγώνα ενώ προηγούνταν, όταν 3 αυτοκίνητα τα οποία ετοιμαζόταν να ντουμπλάρει, χτύπησαν μεταξύ τους και βρέθηκαν στη μέση του δρόμου. Ο Vukovich δεν μπόρεσε να τα αποφύγει με αποτέλεσμα να χτυπήσει στον τοίχο, ενώ το αυτοκίνητό του τούμπαρε, προσγειώθηκε ανάποδα και τυλίχθηκε στις φλόγες, με τον ίδιο να σκοτώνεται ακαριαία.
To 2003, έγινε η μεταφορά έδρας του Hat’n’Boots, που χρησίμευε ως πρατήριο βενζίνης και ταυτόχρονα αποτελούσε τη μεγαλύτερη κατασκευή για καπέλου και μποτών cowboy στον κόσμο. Το Hat’n’Boots δημιουργήθηκε στο Seattle των Η.Π.Α. το 1954, με στόχο να αποτελέσει εκτός από πρατήριο βενζίνης, ένα αξιοθέατο της περιοχής. Έτσι και έγινε, αφού μάλιστα απέκτησε πατέντα κατασκευής το 1956. Μάλιστα, ο θρύλος αναφέρει πως μέχρι και ο Elvis Presley ανεφοδίαζε εκεί την Cadillac που οδηγούσε, κατά τη διάρκεια γυρισμάτων μιας ταινίας του. Όταν άνοιξε ο Interstate 5, δρόμος που βρισκόταν το Hat’n’Boots ερημώθηκε, με αποτέλεσμα ο χώρος να κλείσει. Το 2003, πάρθηκε η απόφαση μεταφοράς του σε άλλη τοποθεσία, το Oxbow Park, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
