Το 1998, γίναμε μάρτυρες μιας από τις πιο αποδοτικές συνεργασίες ομάδας-οδηγού, στην ιστορία της F1, κατά τη διάρκεια του GP Ουγγαρίας. Οι δύο McLaren-Mercedes των Mika Hakkinen και David Coulthard διατηρούσαν με άνεση την πρωτοπορία, ενώ ο Michael Schumacher ακολουθούσε. Μόλις ο Φινλανδός της McLaren φάνηκε να αντιμετωπίζει πρόβλημα, ο Ross Brawn αποφάσισε να αλλάξει την στρατηγική για τον Schumacher, βάζοντάς τον νωρίτερα στα Pits. Όντως, αυτό απέδωσε καθώς ο Γερμανός προσπέρασε μέσα στα Pits τον Coulthard, όμως πλέον για να ξεπεράσει και τον Hakkinen όταν όλοι είχαν κάνει 2 Pit Stops, έπρεπε να δημιουργήσει μια διαφορά ασφαλείας, καθώς θα έπρεπε να κάνει ακόμη μία στάση. Για να το πετύχει αυτό, η Ferrari έδωσε εντολή στο Schumi να κινηθεί για 14 γύρους σε ρυθμό κατατακτήριων δοκιμών, τη στιγμή που η McLaren διέταξε τον Hakkinen που αντιμετώπιζε πρόβλημα, να δώσει τη θέση του στον Coulthard. Κάπως έτσι, ο Schumacher άντεξε να οδηγεί πολλούς γύρους στο απόλυτο όριο, πέρασε τον Σκοτσέζο και έφτασε σε μια από τις μεγαλύτερες νίκες που έχει πετύχει ομάδα της F1 χρησιμοποιώντας τακτική, η οποία βέβαια εκτελέστηκε στην εντέλεια.
