Μία ξεχωριστή περίπτωση για το πάνθεον του μηχανοκίνητου αθλητισμού αποτελεί η προσωπικότητα του φιλοξενούμενου μας εδώ! Μία φυσιογνωμία η οποία μέχρι σήμερα έχει αφήσει το στίγμα της στα αγωνιστικά δρώμενα σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος για τον Bruce McLaren, έναν επιχειρηματία και οδηγό αγώνων ο οποίος, το 1963, ίδρυσε την ομώνυμη ομάδα της Formula 1, που μέχρι τις ημέρες μας παραμένει μία από τις πλέον επιτυχημένες στην ιστορία του θεσμού.
Ήταν 30 Αυγούστου του 1937 όταν, στο Ώκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, γεννιόταν ένας εμπνευσμένος άνθρωπος, ένας οραματιστής, από εκείνους που εμπεριέχουν δύναμη και πίστη για δημιουργία. Ο McLaren τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο της Μέντοουμπανκ όταν, σε ηλικία εννέα ετών, προσβλήθηκε από το Σύνδρομο Λεγκ-Καλβέ-Πέρθες και από τότε το αριστερό του πόδι έγινε κοντύτερο απ’ το δεξί κι έμεινε έτσι μέχρι το θάνατό του.
Οι γονείς του, Les και Ruth, ιδιοκτήτες πρατηρίου καυσίμων και συνεργείου στο Auckland ήταν ενθουσιώδεις γύρω από τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ενώ ο πατέρας του έτρεχε σε αγώνες μοτοσικλέτας, αλλά ένας τραυματισμός πριν από τη γέννησή του, τον έστρεψε στους τέσσερις τροχούς. Αργότερα, ο Bruce ξεκίνησε τη δική του ενασχόληση με τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, ενώ πέρναγε όλες τις ελεύθερες ώρες του στο οικογενειακό τους εργαστήριο, όπου και ανέπτυξε το πάθος του για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό κατά τη διάρκεια της εφηβείας του.
Σε ηλικία 14 ετών άρχισε – το 1952 – να συμμετέχει σε αναβάσεις με ένα ανακατασκευασμένο Austin 7 Ulster, ενώ στη συνέχεια έδειξε τις ικανότητές του με ένα Ford 10, ένα Austin-Healey και ένα F2 Cooper. Οι σπουδαίες επιδόσεις του τον έφεραν, το 1957-58, να είναι δεύτερος στο New Zealand championship series. Οι επιδόσεις του το 1958 θα τον φέρουν στην ομάδα της Cooper F1, μαζί με τον μεγάλο Jack Brabham και σε ηλικία 22 ετών, το 1959, θα κερδίσει το Grand Prix των ΗΠΑ. Το 1960 θα κερδίσει το Grand Prix της Αργεντινής, το 1962 το Grand Prix του Μονακό, ενώ το 1963 θα είναι μία χρονιά ορόσημο, μια και θα δημιουργήσει τη δική του ομώνυμη αγωνιστική ομάδα.
Το 1965 αποχωρεί από την Cooper και συμμετέχει με τη δική του ομάδα. Σαν δεύτερο πιλότο έχει τον συμπατριώτη του Chris Amon, ο οποίος το 1967 έδωσε τη θέση του στον επίσης Νεοζηλανδό παγκόσμιο πρωταθλητή Denny Hulme. Ο ίδιος κέρδισε με το αυτοκίνητό του, που είχε κινητήρα Ford, στο Spa το 1968.Συμμετείχε επίσης στο αμερικανικό πρωτάθλημα Can-Am, ενώ το 1966, με δεύτερο οδηγό τον Chris Amon, κέρδισε τον εμβληματικό αγώνα 24 Ώρες του Le Mans με ένα Ford GT40.
Στις 2 Ιουνίου του 1970 βρέθηκε στο Γκούντγουντ του Ηνωμένου Βασιλείου, για να δοκιμάσει ένα μονοθέσιο της ομάδας του. Αλλά αυτή η δοκιμή έμελε να ήταν και η τελευταία του, καθώς κατά τη διάρκειά της σκοτώθηκε όταν έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου το οποίο οδηγούσε και με περισσότερα από 300 χιλιόμετρα έπεσε στα προστατευτικά ελαστικά. Η κηδεία του Bruce McLaren έγινε στις 4 Ιουνίου 1970 στην πατρίδα του.
