Το 1971, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στις Η.Π.Α. η ταινία “The French Connection“. Σκηνοθετημένo από τον William Friedkin (Γουίλιαμ Φρίντκιν) και με πρωταγωνιστή τον Gene Hackman (Τζιν Χάκμαν), το φιλμ αποτέλεσε μια περιπέτεια-θρίλερ που απέσπασε 4 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται το Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου. Στα καθ’ ημάς, η “French Connection” έμεινε στην ιστορία για την πρωτοποριακή για την εποχή, και ιδιαίτερα θεαματική, σκηνή καταδίωξης, η οποία θεωρείται ακόμη και σήμερα ως μια από τις καλύτερες όλων των εποχών. Σε αυτήν, ο πρωταγωνιστής κλέβει μια Pontiac LeMans του 1971 και αρχίζει την καταδίωξη ενός τραίνου, με σκηνές από τον εμπρός προφυλακτήρα να δίνουν με μεγάλο ρεαλισμό, αίσθηση της ταχύτητας. Φυσικά, στα γυρίσματα την οδήγηση ανέλαβαν επαγγελματίες οδηγοί και όχι ο Gene Hackman.
Το 1977, ο Gilles Villeneuve (Ζιλ Βιλνέβ) έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τη Ferrari. Ο Καναδός που λατρεύτηκε όσο λίγοι στο Maranello, όντας και ο τελευταίος οδηγός με τον οποίο δέθηκε πολύ ο Enzo Ferrari, αντικατέστησε στο GP Ιαπωνίας, τον ήδη Πρωταθλητή Niki Lauda (Νίκι Λάουντα), ενώ η Scuderia είχε κατακτήσει το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Το ντεμπούτο του Villeneuve δεν ήταν εντυπωσιακό, καθώς εγκατέλειψε από μετάδοση μετά από ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο. Νικητής του αγώνα, αναδείχθηκε ο Jody Scheckter (Τζόντι Σέκτερ) με Wolf.
To 1988, πέθανε σε ηλικία 86 ετών στη Χαϊδελβέργη της τότε Δυτικής Γερμανίας ο Felix Wankel (Φέλιξ Βάνκελ), μηχανικός που εφηύρε τον ομώνυμο κινητήρα. Ο κινητήρας Wankel ήταν περιστροφικός, αναπτύσσοντας την ισχύ του μέσω ενός τριγωγικού περιστρεφόμενου ρότορα, σε αντίθεση με τους κινητήρες που βασίζονται στην παλινδρομική κίνηση των εμβόλων. Η αρχή έγινε το 1957, όταν ο κινητήρας δοκιμάστηκε από τους μηχανικούς της NSU και στη συνέχεια, τοποθετήθηκε σε αρκετά μοντέλα της γερμανικής φίρμας. Κορυφαίο εξ αυτών υπήρξε το επαναστατικό για την εποχή NSU Ro 80, που απέδιδε ισχύ 115 ίππων μέσω ενός κινητήρα με δύο ρότορες και ήταν το πρώτο γερμανικό αυτοκίνητο που αναδείχθηκε “Car of the Year“, το 1968. Αργότερα, μεγάλες μάρκες όπως Daimler-Benz, General Motors, Toyota και Mazda, απέκτησαν άδεια χρήσης του συγκεκριμένου τύπου κινητήρα και στα δικά τους οχήματα. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ο ίδιος ο Wankel δεν οδηγούσε, καθώς είχε σοβαρό πρόβλημα όρασης, όμως είχε στην κατοχή του ένα NSU Ro 80 το οποίο οδηγούσε ο προσωπικός του σοφέρ.