Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κάνει κανείς το ταξίδι προς την Αρεόπολη και η διαδρομή που θα επιλέξει εξαρτάται σίγουρα από την αφετηρία του αλλά και από την όρεξή του. Αν λοιπόν έρχεσαι από την πλευρά της Κορίνθου, η λογική και γρήγορη επιλογή είναι να κατευθυνθείς προς Τρίπολη, Σπάρτη και μετά προς Γύθειο και Οίτυλο/Αρεόπολη. Αυτή είναι μία σχεδόν τρίωρη διαδρομή 280 χιλιομέτρων περίπου από την Αθήνα. Αν πάλι έχεις χρόνο και όρεξη μπορείς να συνεχίσεις προς Πάτρα και από εκεί να κατέβεις από Πύργο, Πύλο, Καλαμάτα και να φτάσεις Αρεόπολη. Αυτή είναι μία επίσης καλή επιλογή αν κατεβαίνεις από Πάτρα και όχι από Κόρινθο. Για τους πιο σκληροπυρηνικούς πάντως υπάρχει και το ταξίδι από Πάτρα προς την ενδοχώρα της Πελοποννήσου, όπου περνάς από Χαλανδρίτσα, Ζευγολατιό, Λεβίδι για να φτάσεις Τρίπολη. Από εκεί και πέρα ακολουθείς την υπόλοιπη διαδρομή, όπως περιγράψαμε πιο πάνω.
Αγέρωχη και όμορφη κάθε εποχή
Η αλήθεια είναι πως η πρώτη μου αντίδραση στο άκουσμα της Αρεόπολης ως προορισμού για το τριήμερο δεν με ενθουσίασε. Ήθελα κάτι πιο… καλοκαιρινό. Παρόλα αυτά «ενέδωσα» στις ορέξεις της παρέας και τελικά όχι μόνο δεν το μετάνιωσα αλλά πλέον θέλω να τη δω όλες τις εποχές. Οι αρχές του καλοκαιριού, με τον καιρό όχι πολύ ζεστό και τον ήλιο «ντροπαλό» ακόμη να κρύβεται πίσω από τα σύννεφα και να σε χαϊδεύει απαλά αντί να σε καίει, αποδείχτηκαν μία εξαιρετική περίοδος για την επίσκεψη αυτού του τόπου. Ένας τόπος που σίγουρα έχει να σου αποκαλύψει πολλές ομορφιές και διάφορα χρώματα κάθε εποχή. Για παράδειγμα θα ήθελα να την επισκεφθώ και πάλι αρχές φθινοπώρου για τα τελευταία μπάνια ή τέλη φθινοπώρου για να δώσουμε τη σκυτάλη στον… χειμώνα που θα έρχεται.
Κρυφή γοητεία
Η Αρεόπολη, είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός, διατηρητέος οικισμός. Στέκει αγέρωχη και επιβλητική σαν πέτρα στους πρόποδες του Αγίου Ηλία. Ομολογουμένως αν είσαι περαστικός δεν θα δεις κάτι που να σου τραβήξει την προσοχή αν κινείσαι με το αυτοκίνητό σου στην επαρχιακή οδό Γυθείου – Αρεόπολης, η οποία συνεχίζει σε επ. οδό Αρεόπολης – Γερολιμένα. Τίποτα δεν μαρτυρά την ομορφιά που κρύβει αυτό το μαγευτικό χωριό της Μάνης. Όλα ξεκινούν μόλις φτάσεις στην πλατεία Αθανάτων. Εκεί παίρνεις μια πρώτη γεύση, όχι αντιπροσωπευτική είναι η αλήθεια, της ομορφιάς της Αρεόπολης, αλλά αντιλαμβάνεσαι πως εδώ υπάρχει λόγος να αφιερώσεις χρόνο, αφού το μέρος έχει και ιστορία. Αυτό εξάλλου φροντίζει να σου το θυμίζει το επιβλητικό Ηρώο Αθανάτων όπου δεσπόζει το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Κάπως έτσι σου συστήνεται το ένδοξο παρελθόν του χωριού, το οποίο φτάνει στο αποκορύφωμά του αν ακολουθήσεις το πέτρινο μονοπάτι μέχρι τον φούρνο της Μηλιάς. Στα 260 περίπου μέτρα που είναι η απόσταση αυτή θα περάσεις διάφορα μπαράκια, ταβέρνες, καφενεία και άλλα μαγαζάκια, ενώ θα δεις την πραγματική ομορφιά αυτού του πέτρινου οικισμού. Τα σοκάκια σε προκαλούν να τα ανακαλύψεις και οι βουκαμβίλιες, γεμάτες χρώμα, στέκουν θαρρείς σαν πινελιές σε έναν πίνακα που ζωγράφισε κάποιο αόρατο χέρι. Πραγματικά, για μια στιγμή ένιωσα πως είμαι σε κυκλαδίτικο νησί και περιπλανιέμαι στα σοκάκια του. Όμως η πέτρα και το βουνό μου θύμιζαν διαρκώς πως εδώ είναι Μάνη και όχι Κυκλάδες και Αιγαίο. Και αυτό κάθε άλλο παρά κακό ήταν. Και κάπως έτσι φτάνεις στο ορόσημο της περιοχής, που δεν είναι άλλο από τον ναό των Ταξιαρχών με το πανύψηλο και πολυώροφο καμπαναριό του. Είναι εκεί όπου, στις 17 Μαρτίου του 1821, συγκεντρώθηκαν οι καπεταναίοι της Μάνης και κήρυξαν τον πόλεμο κατά των Τούρκων. Μετά τη δοξολογία, μπροστά στον ναό των Ταξιαρχών, στη μικρή πλατεία στη θέση Κοτρώνι, υψώνεται για πρώτη φορά η επαναστατική σημαία (στο εθνικό ιστορικό μουσείο της Αθήνας θα μπορούσατε να δείτε αυτήν τη λευκή σημαία με τα εθνικά σύμβολα και φράσεις. Η σημαία έχει έναν μπλε σταυρό στη μέση. Πάνω από τον σταυρό υπάρχει η φράση «Νίκη ή Θάνατος» και ήταν το σύνθημα των κατοίκων της Μάνης). Εκεί, οι αρχηγοί της Μάνης ορκίστηκαν για «Νίκη ή Θάνατο», μία εβδομάδα πριν από την επίσημη έναρξη της επανάστασης. Το παλιό όνομα του χωριού ήταν Τσίμοβα ή Τζιμοβαλή, ενώ Αρεόπολη ονομάστηκε μετεπαναστατικά προς χάριν των Μαυρομιχαλαίων, όταν ορίστηκε διοικητική πρωτεύουσα της επαρχίας Οιτύλου.
Τα υπόλοιπα αξιοθέατα
Πύργοι και εκκλησίες αποτελούν τα αξιοθέατα της Αρεόπολης, πάντα με πρωταγωνίστρια την πέτρα. Ο πύργος της οικογένειας Μαυρομιχάλη είναι ένα ιστορικό μνημείο, το οποίο, σύμφωνα με επιγραφές, χτίστηκε το 1760. Ο πύργος Πικουλάκη είναι επίσης ιστορικό μνημείο της Αρεόπολης. Ανήκε στην περίφημη οικογένεια Πικουλάκη, που ήταν γνωστή για την πολεμική της δράση και τις μάχες κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο πύργος χτίστηκε, σύμφωνα με την επιγραφή του σπιτιού, το 1850. Σε αυτόν τον πύργο θα βρείτε επίσης το βυζαντινό μουσείο της Αρεόπολης με εκθέματα από τα βυζαντινά μνημεία της Μάνης. Γύρω από το χωριό θα συναντήσετε ακόμη πιο παραδοσιακούς πύργους, ενώ μερικοί από αυτούς έχουν μετατραπεί σε ξενώνες. Όσον αφορά τις εκκλησίες, πέραν της εκκλησίας του Ταξιάρχη στην οποία αναφερθήκαμε νωρίτερα, υπάρχουν στη δυτική πλευρά της Αρεόπολης η εκκλησία της Αγίας Τριάδας, του Αγίου Πέτρου και της Αγίας Κυριακής. Στην πλατεία Αθανάτων θα βρείτε και τον ναό του Αγίου Αθανασίου.
Τοπική κουζίνα
Η τοπική κουζίνα δεν θα σε απογοητεύσει, αν και αυτό είναι κάτι που ισχύει γενικότερα στην Πελοπόννησο. Στην Αρεόπολη, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή βέβαια, θα βρείτε ταβέρνες με τοπική κουζίνα και με σπεσιαλιτέ της περιοχής. Πρωταγωνιστής της κουζίνας το χοιρινό, με το σύγκλινο να δίνει τη γεύση του σε πολλά πιάτα. Τα σπιτικά ζυμαρικά που συνοδεύονται από τοπικό τυρί και άγρια χόρτα είναι επίσης νόστιμα, ενώ η τσουχτή μακαρονάδα με τα τηγανητά αυγά από πάνω θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι η ελληνική έκδοση της καρμπονάρα. Ο καγιανάς είναι κάτι που πρέπει να δοκιμάσετε φυσικά, όπως οι τραβηχτές πίτες (τα pancakes α λα… ελληνικά) και τα λαλάγγια.
Συνοδοιπόρος το Nissan X–Trail
Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε πιο κατάλληλο αυτοκίνητο για αυτό μας το ταξίδι στην Αρεόπολη από το Nissan X–Trail. Άνετο σε όλη τη διαδρομή και ήσυχο στον αυτοκινητόδρομο, ήταν η απόλυτη εγγύηση για ένα ξεκούραστο ταξίδι ακόμη και όταν η άσφαλτος τελείωνε… Μάλιστα, στην έκδοση με τον τούρμπο βενζινοκινητήρα 1.3 λίτρων των 160 ίππων κινηθήκαμε γρήγορα (όποτε το απαίτησαν οι συνθήκες στον αυτοκινητόδρομο αλλά και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο και πάντα στα νόμιμα όρια) αλλά και οικονομικά, αφού η μέση κατανάλωση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και των μετακινήσεών μας γύρω από την Αρεόπολη δεν ξεπέρασε τα 6,8 λίτρα/100 χλμ. Τιμή πολύ καλή αν σκεφτείς πως πρόκειται για ένα μεγάλο SUV. Σύμμαχός μας και το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, το οποίο διαθέτει και χειροκίνητη σειριακή λειτουργία. Οι αλλαγές του είναι ομαλές και γρήγορες, ενώ φροντίζει να λαμβάνει υπόψιν του πάντα τη βελτιστοποίηση της κατανάλωσης. Από την άλλη, η Αρεόπολη, εκτός όλων των άλλων αποδείχτηκε και κατάλληλη για αφετηρία στην προσπάθειά μας να γνωρίσουμε την περιοχή της Μάνης, τα χωριά της και τις παραλίες της, τα οποία θα παρουσιάσουμε σε επόμενο αφιέρωμά μας.
