H Harley-Davidson φαίνεται αποφασισμένη να πραγματοποιήσει τον στόχο της, που λέει ότι θα παρουσιάσει 100 νέα μοντέλα στην επόμενη δεκαετία! Ήδη έχει ανανεώσει σημαντικό μέρος από την γκάμα της και παράλληλα εμφανίζει εντελώς νέα, διευρύνοντας την γκάμα τόσο σε πλήθος όσο και εύρος κάθε σειράς μοντέλων.
Η σειρά των Sportster πρωταγωνιστεί φυσικά σε αυτή την έκρηξη δημιουργικότητας και δέχτηκε την τονωτική ένεση δύο μοντέλων, με κοινό παρονομαστή τον κινητήρα Evolution των 1.200 cc. Το Forty-Eight έγινε Special και το λιτό Iron πρόσθεσε το 1200 στο δωρικό του διακριτικό.
Το Iron 883 εξακολουθεί να είναι ένα από τα δημοφιλέστερα μοντέλα της Harley-Davidson, μεταξύ άλλων και για έναν προφανή λόγο. Ως πιο προσιτά οικονομικά, αποτελούν συνήθως το πρώτο απόκτημα κάποιου που θέλει να ενταχθεί στη μεγάλη οικογένεια με τη βαριά ιστορία. Δεν είναι μόνο οικονομικός ο λόγος. Η ιδιαίτερη εμφάνιση αποτελεί και ταυτότητα που δεν συγχέεται με καμία άλλη μοτοσυκλέτα, είναι εύκολη στο χειρισμό και μπορεί να εξυπηρετεί τις καθημερινές μετακινήσεις, ενώ ο οδηγός απολαμβάνει την οδήγηση μιας Harley-Davidson.
Ο αερόψυκτος δικύλινδρος-V Evolution κινητήρας ωστόσο, δεν θα έλεγε κανείς ότι με 51 ίππους βάζει φωτιά στην άσφαλτο με τις επιδόσεις του. Άλλωστε αυτές δεν είναι στη λίστα των απαιτούμενων όταν κάποιος προσανατολίζεται στην αγορά μιας Sportster. Μπορεί όμως να είναι στη λίστα των επιθυμιών του. Γι’ αυτό και κάποιοι κάνουν μόνοι τους τη μετατροπή, τοποθετώντας τον κινητήρα των 1.200 κ.εκ. Η Harley-Dacvidson «ακούοντας» πάντα το κοινό της έκανε η ίδια την εργασία και παρουσίασε ένα εντελώς νέο Iron με τον μεγαλύτερο Evolution κινητήρα, των 1.200 κ.εκ.
Με αύξηση κατά 35%, από τα 883 στα 1.202 cc, ανάλογη είναι και η αύξηση της απόδοσης, αποδίδοντας πλέον 66 ίππους στην ιδίων διαστάσεων, προφίλ και ύφους μοτοσυκλέτα. Το αποτέλεσμα είναι η αισθητή βελτίωση στην επιτάχυνση από στροφή σε στροφή, ενώ, χάρη στην επίσης ανάλογα αυξημένη ροπή, μπορεί να κινείται με την ίδια σχέση στο κιβώτιο για πολύ μεγαλύτερες φάσεις της οδήγησης.
Η τελική μετάδοση έχει προσαρμοστεί στα δεδομένα των 1.200 κ.εκ., πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι αξιοποιείται περισσότερο η πλούσια ροπή του δικύλινδρου V, έναντι της ανάγκης ανεβάσματος των στροφών του κινητήρα προκειμένου να κινηθεί πιο γρήγορα. Η αποδοτικότερη λειτουργία του κινητήρα, ταιριάζει γενικώς περισσότερο στο ύφος κίνησης μιας Harley-Davidson όπου σε χαμηλότερες στροφές, τόσο ο μπάσος ήχος όσο και οι επιλεκτικά διαφεύγοντες κραδασμοί περιβάλλουν την απόλαυση της οδήγησης.
Στο παρελθόν, οι Harley-Davidson είχαν χαρακτηριστεί ως μοτοσυκλέτες που απολαμβάνουν να πηγαίνουν ευθεία και οι στροφές είναι απλά ένα αναγκαίο ενδιάμεσο στάδιο μέχρι την επόμενη ευθεία. Πλέον, οι HD έχουν αναμορφώσει αυτό το δεδομένο, μεταβάλλοντας τις ανάλογες μοτοσυκλέτες όπως η νέα Iron 1200 σε απολαυστικά παιχνίδια για κάθε τμήμα της διαδρομής. Τα περιθώρια κλίσης έχουν αυξηθεί, τα συστήματα ανάρτησης έχουν αναβαθμιστεί όπως και τα φρένα, καθώς οι σύγχρονες HD εκτός από ήρεμες βόλτες, αρέσκονται και στην «sport» οδήγηση…
Με το κέντρο βάρους τοποθετημένο χαμηλά, το σχετικά μεγάλος βάρος του Iron «χάνεται» κατά την οδήγηση, ωστόσο το γεγονός φέρνει και σχετικά μεγάλες κλίσεις. Κάτι απολαυστικό όταν οδηγείς, ενώ τα μαρσπιέ, ακόμη και με τη νέα τους θέση, θα συναντήσουν την άσφαλτο όταν ανέβει ο ρυθμός.
Ο νέος χαρακτήρας του Iron περιλαμβάνει και πλαγιολισθήσεις ισχύος, γραμμικά και ελεγχόμενα, όταν το θελήσει ο οδηγός, ανοίγοντας περισσότερο το γκάζι στην έξοδο. Σύστημα αντι-ολίσθησης δεν υπάρχει ακόμη, καθώς η HD παραμένει – ευτυχώς για πολλούς – ρομαντική και αποφεύγει τα πολλά ηλεκτρονικά βοηθήματα, μεταξύ των οποίων και το Traction Control. Και δεν είναι θέμα κόστους αλλά άποψης, καθώς από τη στιγμή που υπάρχει ABS και ψεκασμός, η προσθήκη TC θα γινόταν πολύ απλά παρεμβαίνοντας στην κεντρική μονάδα ελέγχου.
Αν κάτι θα ήταν ευπρόσδεκτο, αυτό είναι ένα δεύτερο δισκόφρενο εμπρός, όμως έτσι θα αλλοιωνόταν τόσο ο χαρακτήρας όσο και το κόστος κτήσης που ως Sportster πρέπει να παραμένει χαμηλά. Η Iron παραμένει πάντα μία λιτή, στεγνή από περιττά στοιχεία μοτοσυκλέτα, με τεράστια περιθώρια ατομικής παρέμβασης από τον οδηγό – customizing.
Εμφανισιακά η νέα Iron 1200 φρόντισε να είναι όπως απαιτούν οι περιστάσεις. Μαύρη όσο μπορεί, «σκοτεινή» όσο γίνεται, μεταφέρει DNA από το παρελθόν αλλά και κάποιες σύγχρονες πινελιές για τον διαχωρισμό της ταυτότητάς της. Το μόνο σημείο όπου υπάρχουν παρουσίες χρωμάτων είναι το ρεζερβουάρ, με τρεις επιλογές και γραφιστικό σχεδιασμό εμπνευσμένο από τη δεκαετία του ’70, ενισχύοντας τη σύνδεση με το παραδοσιακό στυλ που «οφείλει» να εκφράζει διαχρονικά τις ρίζες των Sportster.
Η σέλα είναι μονή αλλά πλέον εργονομική και σχεδιασμένη ώστε να προσφέρει άνεση και η επιλογή σέλας για τον συνεπιβάτη παρέχεται μόνο ως έξτρα. Νεωτεριστική πινελιά αποτελούν οι τροχοί που είναι χυτοί, με εννέα ακτινικά μπράτσα, ενώ τα κεντρικά τοποθετημένα μαρσπιέ και το mini apehanger τιμόνι, σχηματίζουν μια πιο επιθετική θέση οδήγησης που υποστηρίζει τις νέες δυνατότητες του Iron 1200.
Από πλευράς κόστους, η Iron 1200 είναι μεν πιο ακριβή από την 883, όχι όμως όσο να μεταποιήσεις μία 883 σε 1.200. Πιστή στην παράδοση, παραμένει η Sportster που πάντα ξέραμε. Καταφέρνει με φυσικό τρόπο να ισορροπεί ιδανικά σε μια εποχή όπου το «μοντέρνο» αναζητά όλο και πιο συχνά καταφύγιο στο «κλασικό», αναζητώντας στιλ και γνησιότητα.
