Με τον Τάκη Σπυριδάκη γνωριστήκαμε λίγες ημέρες πριν το γύρισμα, όταν ένας κοινός μας φίλος μου έδωσε το κινητό του για να τον καλέσω στο TractioN αφού τον είχε ενημερώσει.
Απάντησε αμέσως. Απλός, φιλικός, ευγενέστατος και γεμάτος άνθρωπος.
Το γύρισμα πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Οδό στις εγκαταστάσεις της Βιαμάρ, τότε αντιπροσωπεία της Skoda. Το σενάριο ήθελε να έχει γνωριστεί με την Ινώ σε κάποια πτήση μόλις πριν λίγες ώρες, ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος και πήγαν κατ’ ευθείαν στη Skoda για να της κάνει δώρο ένα Skoda Rapid που της άρεσε.
Ξεκινήσαμε το γύρισμα, ο Τάκης όπως έπρεπε ήταν ενθουσιασμένος με την νέα γνωριμία και κάποια στιγμή θυμήθηκα μια σκηνή που μου είχε εκμυστηρευτεί ένας φίλος και είχε γίνει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων: Πατέρας μπαίνει Σάββατο πρωί στην έκθεση με τη σύζυγο του και τα 2 παιδιά του ένα αγόρι κι ένα κορίτσι ηλικίας 15 και 17 ετών. Ο πωλητής ακούει να λέει στα παιδιά δείτε τα αυτοκίνητα και όποιο μου πείτε πως σας αρέσει αυτό θα πάρουμε. Στο μυαλό του όμως όπως απεδείχθη ήθελε να πάρει αυτό που άρεσε σε εκείνον. Τα παιδιά κοιτάζουν για λίγο γύρω και η κόρη του ενθουσιασμένη δείχνει αυτό που της αρέσει. Αυτόματα ο πατέρας με βραχνή φωνή απαντά. Σκάσε!
Περιέγραψα όλη την ιστορία για να καταλάβετε τι ακριβώς έχει γίνει και πίστεψα πως αν το έλεγε ο Τάκης ενώ ήταν μέσα στα μέλια θα έβγαζε γέλιο. Σε κάποιο διάλειμμα του γυρίσματος του είπα την ιδέα μου. Πάγωσε. “Δεν μπορώ να το πω Κώστα” μου λέει. “Δεν είναι δυνατόν να μιλήσω έτσι στην Ινώ”. Αν και ηθοποιός ήταν τόσο φιλικό το περιβάλλον και η διάθεση, που δεν του πήγαινε να το ξεστομίσει. Τελικά τον κατάφερα και το είπε. Δείτε την ατάκα στο 2’55”.
Μιλήσαμε αρκετές φορές μετά το γύρισμα, βγήκαμε για φαγητό είπαμε τα εσώψυχα μας, χειμαρρώδης, παθιασμένος με τις κόρες του, τη ζωή και το θέατρο. Αν και η ζωή δεν του χαρίστηκε ποτέ, γιατί παιδεύτηκε πολύ από την αρχή μέχρι το τέλος της.
Δεν πήγα στην κηδεία του, όχι γιατί δεν ήθελα ή δεν μπορούσα αλλά γιατί σεβάστηκα το αίτημα της οικογένειας του. Δεν ταίριαζε στη φιλοσοφία του Τάκη όλο αυτό το συμπούρμπουλο που κάποιοι δημιούργησαν. Τέτοιες δύσκολες στιγμές είναι αυστηρά οικογενειακή υπόθεση.
Καλέ μου Τάκη με λύπησε πολύ ο θάνατος σου, αλλά αργά ή γρήγορα εκεί είναι ο τελικός προορισμός όλων μας. Δυστυχώς, εσύ έφυγες νωρίς…
