Η πρώτη γενιά του Opel Astra, ή ο έβδομος κατά σειρά εκπρόσωπος της εταιρίας στη μικρομεσαία κατηγορία, παραμένει μέχρι σήμερα το απόλυτο best seller της γερμανικής εταιρίας με 4,13 εκατ. πωλήσεις! Πάμε να το γνωρίσουμε λίγο καλύτερα μέσα από τα “μάτια” της Opel.
Το Opel Astra διαθέχθηκε στη γκάμα των Γερμανών το Kadett βάζοντας την εταιρία σε μια νέα εποχή, σε μια περίοδο μάλιστα που οι κατασκευαστές έπρεπε να εξισορροπήσουν την ανάγκη για χαμηλότερες εκπομπές ρύπων με την αυξανόμενη ζήτηση για υψηλότερα επίπεδα άνεσης.
Διαβάστε επίσης: To Opel Manta GSe ElektroMOD έχει πολλά να “πει” (+video)
Συγκριτικά με τον προκάτοχό του, το Astra F διέθετε πολύ περισσότερο χώρο στο εσωτερικό, χωρίς να διαφέρει σημαντικά σε διαστάσεις από το Kadett. Επίσης, έδινε μεγάλη έμφαση στην περιβαλλοντική συμβατότητα, με το υψηλό του επίπεδο ανακυκλωσιμότητας να κάνει ένα σημαντικό βήμα προς το κλείσιμο του κύκλου των πρώτων υλών, κυρίως των συνθετικών.
Η γκάμα του Astra F ικανοποιούσε όλες τις επιθυμίες. Οι πελάτες μπορούσαν να επιλέξουν από πέντε βενζινοκινητήρες και έναν diesel, οι τετρακύλινδρες μονάδες διέθεταν όλες προηγμένο σύστημα μετεπεξεργασίας καυσαερίων. Ενώ οι βενζινοκινητήρες 1.4, 1.6, 1.8 και 2.0 L είναι εφοδιασμένοι με τριοδικό καταλυτικό μετατροπέα, ο 1.7L διέθετε ένα νέο, οξειδωτικό καταλύτη.
Οι πρώτες εκδόσεις που παραδόθηκαν στα καταστήματα τον Οκτώβριο του 1991 ήταν το πεντάθυρο hatchback, το πεντάθυρο station wagon και το σπορ Astra GSi, τα οποία από φέτος απολαμβάνουν status ιστορικού μοντέλου. Διαθέσιμο αποκλειστικά ως τρίθυρο το σπορ GSi προσφερόταν με δίλιτρους κινητήρες 115 ή 150 ίππων, ο δεύτερος με 16 βαλβίδες και δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους. Το τετράθυρο notchback έφτασε την άνοιξη του 1992, και μετά από ένα χρόνο ακολούθησε το Astra cabrio.
Διαβάστε επίσης: Οδηγούμε το νέο Opel Mokka στην Ελλάδα (+τιμές)
Ασφάλεια, εσωτερικός χώρος και περιβαλλοντική συμβατότητα
Το υψηλό πρότυπο του πακέτου ασφαλείας του Astra F σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προόδου στη συμπαγή κατηγορία εκείνη την εποχή.
Το Opel Safety System περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, δύο ατσάλινες μπάρες στις πόρτες για προστασία από πλευρική σύγκρουση, πλαίσια αντιβύθισης ενσωματωμένα στα καθίσματα και προεντατήρες εμπρός ζωνών ασφαλείας που απέτρεπαν την προς τα εμπρός κίνηση του σώματος του επιβάτη σε περίπτωση σφοδρής εμπρόσθιας σύγκρουσης. Η παθητική ασφάλεια αυξήθηκε περαιτέρω το 1994, όταν η Opel κατέστησε στάνταρ εξοπλισμό τους αερόσακους “πλήρους μεγέθους” για τον οδηγό και το συνοδηγό.
Εκτός από τα υψηλά επίπεδα ασφάλειας και ευρυχωρίας, η περιβαλλοντική συμβατότητα ήταν στη καρδιά του Astra F. Μεγάλο μέρος του ταμπλό, ο διάκοσμος εσωτερικού, τα καθίσματα και η κεντρική κονσόλα κατασκευάζονταν από πολυπροπυλένιο, για το οποίο η Opel είχε αναπτύξει μία καινοτόμα, φιλική προς το περιβάλλον διαδικασία ανακύκλωσης. Άλλα στοιχεία όπως οι βάσεις προφυλακτήρα και οι επενδύσεις θόλων τροχών, ήταν ήδη κατασκευασμένα από ανακυκλωμένο υλικό.
Η ασφάλεια και το περιβάλλον δεν ήταν οι μοναδικοί τομείς καινοτομίας στο Astra F. Η οθόνη πολλαπλών πληροφοριών – “Multi-Info Display” – στην κορυφή της κεντρικής κονσόλας ήταν παγκόσμια πρωτιά, συγκεντρώνοντας όλες τις ενδείξεις για το ηχοσύστημα, τον υπολογιστή ταξιδιού και το check control στο οπτικό πεδίο του οδηγού. Το νέο μοντέλο ήταν επίσης το πρώτο στη μικρομεσαία κατηγορία σύμφωνα με την Opel με “Clean Air System” που προστάτευε τους επιβάτες από τη γύρη, τη σκόνη και τα μικροσωματίδια, ενώ το GSi 16V ήταν το πρώτο στην κατηγορία του με ηλεκτρονικό έλεγχο πρόσφυσης.
Πάνω στο Opel Astra πρώτης γενιάς η γερμανική εταιρία βρήκε πρόσφορο έδαφος για να πειραματιστεί και με εναλλακτικά συστήματα κίνησης. Το πλήρως ηλεκτρικό “Astra Impuls III” έδειξε την αποτελεσματικότητά του κατά τη διάρκεια δοκιμής μεγάλης κλίμακας στο νησί της Βαλτικής Θάλασσας Rügen. Δέκα πρωτότυπα κάλυψαν συνολική απόσταση 350.000 km το διάστημα μεταξύ 1993 και 1997. Πέντε οχήματα ήταν εφοδιασμένα με μία μπαταρία νικελίου-καδμίου 45 kW, και τα υπόλοιπα πέντε με μπαταρία νατρίου/νικελίου-χλωρίου 42 kW. Το Astra Impuls III είχε τελική ταχύτητα 120 km/h και μέγιστη αυτονομία 160 km. Η Opel επέκτεινε την έρευνά της στα εναλλακτικά καύσιμα το 1996 με μία περιορισμένη παρτίδα οχημάτων Astra station wagon που λειτουργούσαν με φιλικό προς το περιβάλλον, συμπιεσμένο φυσικό αέριο (CNG). Επιλεγμένες εταιρείες κοινής ωφέλειας, τοπικές αρχές και διαχειριστές στόλων δοκίμασαν τα 500 αυτοκίνητα με χρήση καυσίμου CNG σε καθημερινές συνθήκες.
Η παραγωγή της πρώτης γενιάς του Astra σταμάτησε επίσημα στις αρχές του 1998, ενώ ένα από αυτά, το cabrio που είχε σχεδιαστεί από τον Bertone και κατασκευαζόταν στην Ιταλία, παρέμεινε “ζωντανό” έως και τις αρχές του 2000.
