Page 38 - TRACTION 130

ΦΥΓΑΜΕ

Τεχνητή Λίµνη Ευήνου

χρόνων, µία οµάδα σαράντα ανθρώπων που επέστρεφε από έναν γάµο αλώβητοι, αλλά κατάκοποι… Και ναι. Πάλι νύχτα φτάσαµε πριν τη Συκέα,
έπεσε σε ξαφνική χιονοθύελλα και δεν έµεινε κανένας ζωντανός. Για τον που δεν µπήκαµε καν στον κόπο να σκεφτούµε ότι θα τα παρατήσουµε.
λόγο αυτό διαβάζουµε στο διαδίκτυο ότι το χωριό που βρίσκεται προς τη Ναι. Νύχτα µπήκαµε σχεδόν, νύχτα βγήκαµε, δεν είµαστε και σίγουροι ότι
µεριά του Καρπενησίου πήρε το όνοµα «Κλαψί», ενώ εκείνο στην κοντινή ακολουθήσαµε τον δρόµο µε ακρίβεια µέτρων του Road Book, αλλά
απόκρηµνη πλαγιά του Βελουχίου «Συµπεθερικό»… Θρύλων συνέχεια , η νύχτα ανάµεσα σε Γκιώνα και Καλλίδροµο µε ξάστερο ουρανό ήταν
αφού στην περιοχή Κοκκάλια (1.716 µ. υψόµετρο) το 279 π.Χ. ο στρατός σύµµαχος. Λυτρωτικές οι «επαφές» µε τον πολιτισµό της Καλοσκοπής (τα
των Αιτωλών κατατρόπωσε τους εισβολείς Γαλάτες, µε αποτέλεσµα ακό- καλύτερα by far φασόλια της Ελλάδας βγαίνουν εδώ!), µετά το Οινοχώρι
µα και στις ηµέρες µας να ξεθάβονται οστά στην περιοχή… Να ήταν µόνο και το Χάνι Ζαγγανά και ξύπνησαν καινούργιες µνήµες µε ήχους δεκαετιών
αυτή η δυσκολία; Το ότι κάναµε δεκαπέντε χιλιόµετρα µε «σύµµαχο» τα να είναι ακόµα στα αυτιά µας από δίλιτρα ατµοσφαιρικά Escort, Stratos,
γκρέµια; Μπααα! Ήταν και άλλα, αφού µέσα στη διαδροµή σταµατή- σκασίµατα από Quattro και υπέρλαµπρη οµορφιά από Deltona. Τέλος
σαµε γιατί συναντήσαµε υλοτόµους. Ευγενέστατοι, µάθαµε πολλά στην πάντων, στο ταξίδι µας, νύχτα προχωρηµένη πια, βρεθήκαµε στα Καµένα
κουβέντα µας µαζί τους και συνεχίσαµε. Βούρλα να φάµε κοντοσούβλι και να παραδεχτούµε ότι χρειαστήκαµε δύο
Και φτάσαµε στο Γαρδίκι. Πολιτισµός! Άσφαλτος παντού. Και κάναµε και ηµέρες για να κάνουµε αυτό που οι αγωνιζόµενοι του ’80 έκαναν σε κάτι
το Γαρδίκι. Η επόµενη ξακουστή «τριπλέτα» Ειδικών ∆ιαδροµών Γραµµέ- παραπάνω από δώδεκα ώρες…. Κουρασµένοι. Αµίλητοι. Συγκινηµένοι.
νη Οξυά που «Τούρκου ποδάρι δεν πάτησε» (τα δάση οξιάς σε αυτό το Μέχρι που ένας της παρέας είπε: «τι έκαναν οι άνθρωποι ρε παιδιά τότε;»…
χωµατοβούνι αποτελούν τη νοτιότερη εξάπλωση του είδους στην Ευρώπη Και δεν απάντησε κανένας και βουρκώσαµε και σκύψαµε το κεφάλι στο
µετά τα δάση της Σικελίας, ενώ υπάρχουν δέντρα που ξεπερνούν σε ύψος πιάτο.
τα σαράντα µέτρα) µε µικτό βατό οδόστρωµα, Αρτοτίνα, «το καπετανοχώρι Ο χρόνος, απάνθρωπος…
της ∆ωρίδας» και η γενέτειρα του Αθανασίου ∆ιάκου και Πενταγιοί, όπου
ένας καφές στον πλάτανο της πλατείας είναι ελιξήριο. Από εδώ καταγόταν Η Ελλάδα 32 χρόνια µετά…
η ονοµαστή Μαρία Πενταγιώτισσα ( η ζωή της πεντάµορφης κοπέλας Τόσο ίδια και τόσο διαφορετική. Ναι, στα περισσότερα από αυτά, αν
αποτέλεσε πηγή έµπνευσης θεατρικών έργων, κινηµατογραφικών ταινιών όχι σε όλα τα µέρη, εγώ ο γράφων έχω πάει. Τι είδα; Κινητά παντού,
αλλά και ποιηµάτων. Η ιστορία της παραµένει µέχρι σήµερα ένας θρύλος, τηλεοράσεις να παίζουν στα καφενεία και να µην κοιτάει κανείς, µπα-
που αξίζει να αναζητήσετε). Η τριπλέτα τελείωσε σχετικά εύκολα. Βγήκαµε κάλικα σαν να βγήκαν από ελληνική ταινία, οπτικές ίνες, ίδιους αγνούς,