Έως το 1957, το επίζηλο τρόπαιο του παγκόσμιου πρωταθλητή Formula 1 αφορούσε μόνο στους οδηγούς. Ωστόσο, από το 1958 θεσπίστηκε το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Εκείνη την πρώτη χρονιά του θεσμού, νικήτρια αναδείχθηκε η Vanwall, μια ομάδα απολύτως βρετανική: Made in UK σασί και κινητήρας, Βρετανός ιδιοκτήτης, Βρετανοί οδηγοί.
Θα έλεγε κανείς ότι η Vanwall ήταν ένα success story – ιδιαίτερα όσοι έχουν την τάση να επαινούν ή να ανέχονται τον βρετανοκεντρικό σωβινισμό. Εν πάση περιπτώσει όμως, επρόκειτο αναμφίβολα για μια ιστορία επιτυχίας, καθώς ολόκληρη η ομάδα δημιουργήθηκε από το πάθος ενός και μόνο ανθρώπου, του Tony Vanderwell.
Ο οποίος, όπως και πολλοί άλλοι στον καιρό του, παρακινήθηκε από την αντιζηλία με τη Ferrari και τα ιταλικά αυτοκίνητα, τα οποία μονοπωλούσαν το προσκήνιο των Grand Prix στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Ο Vanderwell είχε εμπλακεί στην κατασκευή των μοτοσυκλετών Norton και εν συνεχεία αφοσιώθηκε στην ίδρυση ενός εργοστασίου παραγωγής ρουλεμάν.
Ύστερα από διάφορους πειραματισμούς και συνεργασίες και αφού αγόρασε μια Ferrari για να τη μελετήσει – και ενδεχομένως να κοπιάρει τα μηχανικά της μυστικά –, ο Vanderwell προσέλαβε τον Colin Chapman και του ανέθεσε να σχεδιάσει από την αρχή το πλαίσιο ενός μονοθεσίου ικανού να ανταγωνιστεί τους θρασείς Ιταλούς.
Ο χαρισματικός Chapman, μετέπειτα θριαμβευτής και καινοτόμος με τη δική του ομάδα, τη Lotus, σχεδίασε ένα πανάλαφρο σωληνωτό πλαίσιο, ενώ ο αεροδυναμιστής Frank Costin ολοκλήρωσε το σχήμα του μονοθεσίου με μια επαναστατική λύση: Το επίμηκες, σφηνοειδές ρύγχος που βαφτίστηκε, για προφανείς λόγους, «Δάκρυ». Κι έτσι γεννήθηκε ένα αυτοκίνητο αποκλειστικά φτιαγμένο για να φέρει νίκες στη Βρετανία.
Με κινητήρα 2.5 λίτρων, μακρινό απόγονο των Norton και απόδοση λίγο πάνω από τους 270 ίππους, στις διάφορες εκδόσεις του κέρδισε σε εννέα Grand Prix. Το 1958 ο Stirling Moss έφτασε μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος οδηγών, το οποίο έχασε για μόλις έναν βαθμό.
Ούτως ή άλλως όμως η Vanwall VW 5 στέφθηκε πρωταθλήτρια κατασκευαστών, κατακτώντας μια διάκριση που κανείς, ποτέ, ούτε καν η διάλυση της ομάδας αμέσως μετά, δεν θα μπορέσει να ισοφαρίσει ή να ξεπεράσει.