Το Rally Dakar 2018 ήταν το δυσκολότερο της ιστορίας του επί αμερικανικού εδάφους. Κάθε είδους τερέν, σε όλο το φάσμα των συνθηκών, ακραίες καιρικές και εδαφικές συνθήκες έφεραν ανθρώπους και οχήματα στα όριά τους. Στο τέλος όμως αυτό που κάνει τη διαφορά – ευτυχώς ακόμη – είναι ο ανθρώπινος παράγοντας.
Matthias Walkner – Η κρίσιμη επιλογή
Όταν ο Matthias Walkner ήταν 4 μηνών, ο Cyril Neveu κέρδιζε το πέμπτo και τελευταίο του Dakar, σε μια διοργάνωση που ήδη μετρούσε 10 χρόνια ιστορίας. Τότε, ο Matthias ρουφούσε το μπιμπερό του και δεν είχε ιδέα τι του επιφύλασσε η μοίρα 30 χρόνια αργότερα. Πού τον οδηγούσαν οι επιλογές του σε κάθε διασταύρωση που συναντούσε στη ζωή του. Στόχος του φέτος ήταν μια θέση του βάθρου, την οποία διατηρούσε ήδη από την πέμπτη ειδική. Την 10η ημέρα ήρθε όμως η έκπληξη – η κομβική στιγμή που όρισε τα πάντα στο Dakar του 2018. Ένα λάθος στην πλοήγηση από όλο το σετ των πρωτοπόρων έφερε τον Matthias στο πιο κρίσιμο δίλημμα της αγωνιστικής του καριέρας αλλά και του Dakar 2018. «Να πάω εκεί που οδηγούν όλες οι ροδιές ή εκεί που λέει το ένστικτό μου;». Ο Matthias Walkner έδειξε ότι πλέον είχε αποκτήσει πια αυτοπεποίθηση να εμπιστεύεται το δικό του ένστικτο κι όχι να ακολουθεί τους άλλους, ακόμη κι αν αυτοί είναι οι πρωτοπόροι. Ακολούθησε τον δικό δρόμο, που αποδείχθηκε σωστός, και τερμάτισε πρώτος έχοντας αποκτήσει περισσότερο από μισή ώρα προβάδισμα από όλο τον ανταγωνισμό. Ήταν η πρώτη και μοναδική νίκη του στο φετινό Dakar και η 17η συνεχόμενη για την ΚΤΜ. Δεν κέρδισε καμία από τις επόμενες ειδικές, παρά ροκάνιζε κάθε ημέρα το προβάδισμά του για να φτάσει πρώτος στην Cordoba, κερδίζοντας το πρώτο του Dakar στα 32 του χρόνια. Έγινε έτσι ο πρώτος Αυστριακός που κερδίζει το επικό Rally, και μάλιστα με αυστριακή μοτοσυκλέτα και αυστριακό χορηγό…
Laia Sainz – Ατσάλινα νεύρα πίσω από ένα αθώο χαμόγελο
Στο φετινό Dakar συμμετείχαν 11 γυναίκες, περισσότερες από κάθε άλλη φορά. Ανάμεσά τους ήταν και η Laia Sainz, που επέστρεφε για όγδοη συνεχόμενη χρονιά. Στόχος της ήταν να σημειώσει κάτι καλύτερο από την ήδη εκπληκτική ένατη θέση γενικής το 2015. Φέτος, όμως, είχε να αντιμετωπίσει το σκληρότερο Dakar στην ιστορία επί αμερικανικής ηπείρου, τους αφράτους αμμόλοφους που τόσο αντιπαθεί, στο Περού, τα υψίπεδα και το κρύο της Βολιβίας, τις τροπικές θερμοκρασίες στην Αργεντινή. Και μια αρμάδα 20+ οδηγών αποφασισμένων για τη νίκη, είτε το ομολογούσαν είτε όχι. Αποδείχθηκε πως όλα αυτά ίσχυσαν, όπως όμως και η μεθοδικότητα και το πείσμα της 32χρονης Ισπανίδας, που μέχρι τώρα την έφεραν μέχρι το τέρμα σε όλες τις συμμετοχές της. Φέτος, παρά τον τραυματισμό της, έφτασε στη 12η θέση γενικής, το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας της, ωστόσο έδωσε το στίγμα του φετινού Dakar. Έπειτα από 18 παγκόσμιους τίτλους στο Enduro και στο Trial, άλλους τόσους σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αμέτρητες νίκες σε κάθε είδους αγώνα, η Laia Sainz πιστεύει ότι ο αγώνας της χρονιάς είναι το Dakar. Αν πάει καλά, είναι φανταστικά. Αν όχι, όλα όσα έκανες μέσα στη χρονιά πάνε στράφι και θα πρέπει να περιμένεις έναν χρόνο για να επιστρέψεις και να προσπαθήσεις πάλι…
Ignacio Casale – Σκληρή προετοιμασία με ανταμοιβή ένα ρεκόρ
Πρέπει να κουράστηκε πολύ ο Χιλιανός Ignacio Casale τους 11 μήνες που προηγήθηκαν του αγώνα. Σε κάθε του συνέντευξη μνημόνευε τη μεθοδική δουλειά που έκανε όλη τη χρονιά σε όλα τα επίπεδα. Από την προετοιμασία του Quad του, ένα Yamaha Raptor 700, τη φυσική του κατάσταση, την οδήγηση σε δύσκολες συνθήκες, την πλοήγηση. Έκανε 15.000 χιλιόμετρα σε προπόνηση, περίπου 1,5 Dakar. Το αποτέλεσμα; Όταν έφτασε η ώρα του αγώνα τα έκανε όλα να δείχνουν «εύκολα». Στην πιο σκληρή έκδοση του αγριότερου αγώνα του κόσμου… Κέρδισε την πρώτη ειδική του Dakar 2018 και μπήκε επικεφαλής στην κατάταξη των Quad. Όμως τη δεύτερη ημέρα έκανε το ίδιο, όπως και την τρίτη. Τελικά πέτυχε ένα αδιανόητο ρεκόρ για τα δεδομένα του Dakar: Κυριάρχησε από την πρώτη ειδική, δεν απειλήθηκε ποτέ και έχτιζε συνεχώς διαφορά φτάνοντας στη 1 ώρα και 38 λεπτά από τον δεύτερο. Στα 40 χρόνια της ιστορίας του αγώνα, κανείς πριν δεν πέτυχε το απόλυτο που κατάφερε ο Ignacio.
Carlos Sainz – Ο Matador αυτή τη φορά κέρδισε τον ταύρο – τους δαίμονές του…
Ένας από τους μεγαλύτερους οδηγούς rally είχε βρει τον δάσκαλό του στο Rally Dakar. Μπορεί να κέρδισε πίσω στο μακρινό 2010, όμως στις τελευταίες πέντε συμμετοχές του είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει. Το γεγονός θα έριχνε στην κατάθλιψη κάθε φυσιολογικό άνθρωπο που εύλογα θα αποφάσιζε ότι «το Dakar δεν είναι για εμένα». Όχι όμως τον Carlos. Στα 56 του χρόνια επέστρεψε για να ολοκληρώσει την προετοιμασία και την εξέλιξη του αυτοκινήτου με την Peugeot και να δώσει άλλη μια ευκαιρία στην ελπίδα. Όταν πέρασε τη γραμμή του τερματισμού, νικητής στο 40ό rally Dakar, δήλωσε ότι αυτό ήταν το σκληρότερο από όσα Dakar έχει λάβει μέρος. Όμως όσο μεγαλύτερη είναι η υπέρβαση, τόσο μεγαλύτερη είναι και η χαρά στο τέλος. Ύστερα από έξι εγκαταλείψεις σε 11 συμμετοχές, η νίκη στη δυσκολότερη έκδοση του αγώνα, σε ηλικία που άλλοι βγαίνουν στη σύνταξη, απλά έδειξε τη στόφα που είναι φτιαγμένοι οι θρύλοι του Dakar. Όπως ο Carlos Sainz.
