Όπως για πολλούς, έτσι και για εμάς, το road trip ήταν ένα όνειρο το οποίο περιμέναμε την κατάλληλη στιγμή για να γίνει πραγματικότητα. Δεν είναι εύκολο. Αυτό το γνώριζα εξ αρχής. Όμως έχοντας κάνει τόσα ταξίδια, είτε για δουλειά είτε για αναψυχή, οι όποιοι δισταγμοί είχαν παραμεριστεί, ενώ και το «άγχος» για το άγνωστο είχε μετατραπεί σε αγωνία και ανυπομονησία για ανακάλυψή του. Η παρέα είχε βρεθεί και είχε συμφωνήσει και το μόνο που έμενε ήταν ένας καλός προγραμματισμός και μια ακόμη καλύτερη… αποταμίευση.
Και κάπως έτσι, βρεθήκαμε στο αυτοκίνητο να τριγυρνάμε από χώρα σε… χώρα κάνοντας την αρχή από την Ιταλία. Μια χώρα που έχει τον τρόπο της να σε μαγεύει, από τις Άλπεις έως και τη Σικελία. Ήταν η αρχή και το τέλος του ταξιδιού μας, καθώς επιλέχθηκε κυκλική διαδρομή, στην κεντρική Ευρώπη, ώστε να επιστρέψουμε το αυτοκίνητο στο ίδιο σημείο παραλαβής. Σαν αφετηρία, λοιπόν, επιλέχθηκε το Μιλάνο (για το οποίο υπήρχαν φθηνά αεροπορικά εισιτήρια και χαμηλές χρεώσεις στην ενοικίαση αυτοκινήτου, συγκριτικά με άλλες πόλεις). Για την ιστορία να πούμε πως συνολικά επισκεφτήκαμε εννέα χώρες και 19 πόλεις, διανύοντας 3.156 χλμ. Όσον αφορά το πέρασμα από χώρα σε χώρα, αυτό ήταν πανεύκολο, χωρίς δυσκολίες στα σύνορα. Τόσο εύκολο που σε κάποιες περιπτώσεις δεν καταλάβαινες καν ότι άλλαζες χώρα.
Από Αθήνα φύγαμε για Μιλάνο
Όπως έγραψα και πιο πριν, αποφασίσαμε να πετάξουμε για… Μιλάνο και να το «χρησιμοποιήσουμε» ως την αφετηρία και τον τερματισμό του road trip μας, καθώς ήταν η πιο συμφέρουσα, οικονομικά, επιλογή. Εκτός αυτού, όμως, συνέφερε και γεωγραφικά, καθώς βρίσκεται βόρεια και επομένως θα χρειαζόταν να κάνουμε λιγότερα χιλιόμετρα προς τις χώρες που θέλαμε να επισκεφθούμε από ό,τι αν πηγαίναμε Ρώμη για παράδειγμα. Και μιας που αναφερθήκαμε στη Ρώμη, να πούμε πως μπορεί η… Αιώνια Πόλη να είναι η διοικητική πρωτεύουσα της Ιταλίας, όμως για πολλούς το Μιλάνο είναι η οικονομική δύναμη της χώρας, στην καρδιά του πλούσιου και παραγωγικού Βορρά.
Λίμνη Κόμο – Ένας άλλος κόσμος
Η λίμνη Κόμο (Lago di Como) είναι ένας από τους πλέον διάσημους προορισμούς των ιταλικών λιμνών, αλλά και όσων επισκέπτονται το Μιλάνο. Η λίμνη Κόμο είναι μεγάλη (50 χλμ.), σχετικά στενή και εξαιρετικά βαθιά. Το νότιο άκρο χαρακτηρίζεται από τα δύο μακριά «πόδια», με τη γραφική πόλη Μπελάτζιο να βρίσκεται στο ακρωτήρι μεταξύ τους. Όπως και οι άλλες ιταλικές λίμνες, η λίμνη Κόμο είναι δημοφιλής ως θέρετρο από τις ημέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Από τότε οι άνθρωποι θαύμαζαν τα καταγάλανα νερά και χαλάρωναν σε πολυτελείς βίλες στις καταπράσινες πλαγιές δίπλα στη λίμνη.
Επόμενη στάση… Μπελάτζιο
Οδηγώντας για περίπου 30 χλμ. (κάπου στα 50 λεπτά συνολικά), με προορισμό το Μπελάτζιο, στη σκιά των Άλπεων, απολαύσαμε τα τοπία και γεμίσαμε εικόνες, πολλές θαρρείς βγαλμένες από το σινεμά, καθώς αρκετοί σκηνοθέτες γνωστών ταινιών έχουν χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο τοπίο ως… σκηνικό. Μερικές από τις ταινίες που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό είναι τα «Ocean’s Twelve», «Casino Royale» καθώς και το πρόσφατο «Murder Mystery».
Τεργέστη – Βενετία
Στην πραγματικότητα μετά το Κόμο εγκαταλείψαμε την Ιταλία για την Ελβετία και το Λουγκάνο. Όμως το συγκεκριμένο οδοιπορικό είναι αφιερωμένο στην Ιταλία και έτσι θα αναφερθούμε στους άλλους δύο… ιταλικούς προορισμούς μας, την Τεργέστη και τη Βενετία (αφήνοντας τις υπόλοιπες χώρες για το δεύτερο και το τρίτο μέρος του αφιερώματός μας). Η Βενετία δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι ένας… must προορισμός, που για εμάς μπορεί να ήταν ακόμη μία στάση στο road trip μας, όμως κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει λόγο για ταξίδι. Η πόλη από μόνη της είναι «μαγνήτης» εκατομμυρίων τουριστών, ενώ η ομορφιά της είναι ανυπέρβλητη. Είναι ένας υπέροχος προορισμός εδώ και… αιώνες. Και μόνο στο άκουσμά της έρχονται στο μυαλό σου εικόνες! Γόνδολες και γονδολιέρηδες με ριγέ φανέλες, η Γέφυρα των Στεναγμών, παλάτια που «βλέπουν» σε κανάλια…
Και μετά επισκεφθήκαμε τη Τεργέστη. Η Τεργέστη είναι η πρωτεύουσα της βορειοανατολικής περιφέρειας Φρίουλι – Ιουλιανή Βενετία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό το μεγάλο λιμάνι ήταν μέρος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας και παρόλο που η πόλη είναι πλέον μέρος της Ιταλίας, διατηρεί μια αίσθηση που δεν είναι αρκετά ιταλική.
Ελβετία
Η οδήγηση στην Ελβετία ήταν σκέτη απόλαυση, με διαδρομές ανάμεσα στις χιονισμένες κορυφές και δρόμους με πολύ καλή ποιότητα ασφάλτου. Το κόστος τελών που έπρεπε να πληρώσουμε (vignette) ήταν στα 36,5 ευρώ – εδώ αξίζει να αναφέρουμε πως είναι η μόνη χώρα από αυτές τις εννέα που επισκεφθήκαμε η οποία δεν ανήκει στη συμφωνία για δωρεάν περιαγωγή δεδομένων (οπότε αν την επισκεφτείτε καλό θα ήταν να δείτε τους όρους του συμβολαίου σας). Πρώτη στάση μας στην Ελβετία ήταν το Λουγκάνο. Με το μεσογειακό στιλ, το Λουγκάνο προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα μιας πόλης παγκόσμιας κλάσης, σε συνδυασμό με την ομορφιά και τα πλεονεκτήματα μιας μικρής πόλης. Το Λουγκάνο βρίσκεται σε έναν κόλπο στη βόρεια πλευρά της ομώνυμης λίμνης, περιτριγυρισμένο από πολλά βουνά, που προσφέρουν υπέροχη θέα.
Γερμανία
Αφήσαμε την Ελβετία για να περάσουμε στη Γερμανία και συγκεκριμένα στο Μόναχο. Πρώτη γεύση από Γερμανία τα διόδια, που είχαμε ξεχάσει για λίγο στην Ελβετία, αλλά και η ξακουστή Autobahn, χωρίς όριο ταχύτητας! Η πρωτεύουσα της Βαυαρίας και φυσικά έδρα της BMW και της Μπάγερν Μονάχου είναι και μια από τις μεγαλύτερες και ωραιότερες πόλεις της Γερμανίας.
Αυστρία
Το πέρασμα από τη Γερμανία στην Αυστρία δεν το καταλάβαμε ποτέ. Δεν υπήρχαν καν σύνορα ή κάποιος έλεγχος. Αλλάξαμε χώρα και το καταλάβαμε από το μήνυμα του παρόχου κινητής τηλεφωνίας που μας καλωσόρισε! Πρώτος προορισμός επί αυστριακού εδάφους, το Σάλτσμπουργκ. Η μουσική σκηνή του κόσμου! Η γενέτειρα του Mozart! Η πόλη των εκκλησιών! Με λίγα λόγια το Σάλτσμπουργκ είναι ένας μοναδικός συνδυασμός γραφικού αλπικού τοπίου και αρχιτεκτονικού πλούτου. Μετά το Σάλτσμπουργκ σειρά στο ταξίδι μας είχε το Χάλστατ. Το πολύ γνωστό και τουριστικό χωριό της Αυστρίας – και όχι άδικα. Και αυτό γιατί η θέα τού μικρού χωριού πάνω στη λίμνη με φόντο τα ψηλά βουνά κόβει την ανάσα. Σίγουρα θα έχετε δει μια εικόνα του στο διαδίκτυο ή σε κάποιο περιοδικό, όπως αυτή που δημοσιεύουμε εμείς!
Πάμε όμως να δούμε τις εικόνες, μέσα από τον φωτογραφικό φακό του Άγη Πετρόπουλου.
