Quadrifoglio και Autodelta είναι δύο κομβικά σημεία στην ιστορία της Alfa Romeo η ο οποία γιορτάζει τις δύο επέετείους με την παρουσίαση δύο νέων λογότυπων για Quadrifoglio και Autodelta αντίστοιχα, τα οποία θα συνοδεύσουν και τις εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί για τους εορτασμούς αυτών των επετείων.
Διαβάστε επίσης – Alfa Romeo: 4+1 πρωτότυπα που έγραψαν ιστορία!
Τα λογότυπα σχεδιάστηκαν από το Centro Stile Alfa Romeo και αποτελούν μια μοντέρνα εκδοχή των αντίστοιχων κλασσικών, με στόχο να σηματοδοτήσουν την πορεία της μάρκας προς τον επαναπροσδιορισμό του σπορ χαρακτήρα για τον 21ο αιώνα.
To θρυλικό Quadrifoglio στα 100 του χρόνια διατηρεί το δυναμισμό και την κομψότητά του, αποκτώντας τώρα μια νέα χρωματική παλέτα. Αντίστοιχα το λογότυπο της Autodelta, με στοχευμένες αλλαγές ανανεώνεται, αλλά διατηρεί τον κλασσικό του χαρακτήρα τιμώντας την ιστορία της αγωνιστικής ομάδας.
Για τα 60α γενέθλια της Autodelta, η Alfa Romeo διοργανώνει στις 5 Μαρτίου, ημέρα ίδρυσης του αγωνιστικού τμήματος, μια ειδική εκδήλωση για τους φίλους της μάρκας στο Μουσείο στο Arese. Αντίστοιχα στις 25 Ιουνίου, ως μέρος των εορτασμών για τα γενέθλια της μάρκας, θα πραγματοποιηθεί επίσης στο χώρο του Μουσείου η Quadrifoglio Day. Ας μάθουμε όμως μερικά πράγματα περισσότερα γι’ αυτά τα δύο σημαντικά στοιχεία της ιστορίας της ιταλικής εταιρείας.
Διαβάστε επίσης: Η Alfa Romeo F1 Team Stake αποκαλύπτει την C43
Quadrifoglio: ένα σύμβολο του ιταλικού αγωνιστικού πνεύματος
Η συνεχής αναζήτηση της τελειότητας στο χώρο των αγώνων και στη συνέχεια η μεταφορά αυτής της εμπειρίας στα αυτοκίνητα παραγωγής. Αυτή είναι η φιλοσοφία της Alfa Romeo που εκφράζεται και από το Quadrifoglio, το θρυλικό σύμβολο, το οποίο συνοδεύει τις κορυφαίες δημιουργίες της μάρκας στους αγώνες, αλλά και στα αυτοκίνητα παραγωγής, από τις 15 Απριλίου του 1923.
Η πρώτη Alfa Romeo που έφερε στο αμάξωμά της το Quadrifoglio ήταν η RL “Corsa” του Ugo Sivocci που κατέκτησε τη νίκη στο 14ο Targa Florio του 1923, η πρώτη νίκη από συνολικά δέκα που κατέκτησε η μάρκα σε αυτή την κορυφαία διοργάνωση. Το ίδιο σύμβολο καλής τύχης κοσμούσε την “P2” του Gastone Brilli-Peri όταν κατακτούσε τον “Παγκόσμιο Τίτλο Αγώνων Αυτοκινήτου” το 1925 στη Monza, τον πρώτο από τους πέντε Παγκόσμιους Τίτλους της Alfa Romeo.
Το Quadrifoglio ήταν και το σύμβολο που ξεχώριζε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 τα “εργοστασιακά” αγωνιστικά αυτοκίνητα της Alfa Romeo, από εκείνα της Scuderia Ferrari, που είχαν ως σύμβολό τους το χαρακτηριστικό “cavallino rampante”.
Το 1950 και 1951, οι Giuseppe “Nino” Farina και Juan Manuel Fangio οδήγησαν τις Alfa Romeo 158 και 159 (τη θρυλική “Alfetta”) στην κατάκτηση των δύο πρώτων Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων της Formula 1. Στη συνέχεια, κατά τη δεκαετία του 1960, το Quadrifoglio χαρακτήριζε τις “TI Super”, τις έτοιμες για τους αγώνες «πολιτικές» Giulia, ενώ στη συνέχεια συνδυάστηκε για αρκετές δεκαετίες με το μπλε τρίγωνο της Autodelta, από τις “GTA” έως τις διάφορες εκδόσεις της “33”, όπως οι Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες, “33 TT 12” (1975) και “33 SC 12” (1977).
Η αγωνιστική δραστηριότητα της Alfa Romeo συνεχίστηκε και τη δεκαετία του 1980. Μετά την επιστροφή στη Formula 1 το 1980, θριάμβευσε στα πρωταθλήματα αυτοκίνητα τουρισμού με την GTV 6 2.5 και στη συνέχεια στο DTM με την 155 V6 Ti και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Τουρισμού με την 156 Superturismo.
Από τη δεκαετία του 1960 έως και τη δεκαετία του 1980, μοντέλα παραγωγής υψηλών επιδόσεων έφεραν το Quadrifoglio στο αμάξωμα τους, όπως οι Giulia Sprint GT Veloce και η 1750 GT Veloce. Ειδικότερα τη δεκαετία του 1980 οι εκδόσεις πήραν και το όνομα τους από το θρυλικό σύμβολο, όπως οι 33 Quadrifoglio Verde και 164 Quadrifoglio Verde. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός, ότι μεταξύ των δεκαετιών 1970 και 1980, το Quadrifoglio ήταν διαθέσιμο σε δύο εκδοχές, τη “Verde” (πράσινη) για τις πιο σπορ εκδόσεις και την “Oro” (χρυσή) για τις πιο πολυτελείς εκδόσεις.
Με την πάροδο των ετών, το γράμμα “Q” αποτέλεσε τμήμα του αλφάβητου της Alfa Romeo, χαρακτηρίζοντας τις πλέον καινοτόμες τεχνικές λύσεις, όπως το διάσημο σύστημα τετρακίνησης Q4, το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης Q2 και τα συστήματα μετάδοσης Q-System και Q-Tronic.
Με τις Mito (2008) και Giulietta (2010) πραγματοποιήθηκε η επιστροφή του Quadrifoglio στο νέο αιώνα, ενώ η παρουσίαση της Giulia Quadrifoglio το 2015 δημιούργησε ακόμα ένα μυθικό μοντέλο για τη μάρκα.
Autodelta: το θρυλικό αγωνιστικό τμήμα της Alfa Romeo
Στις 5 Μαρτίου του 1963, ο Carlo Chiti και οι αδελφοί Chizzola, ίδρυσαν μια μικρή εταιρεία με έδρα το Feletto Umberto στο Udine, στα Βορειοανατολικά σύνορα της Ιταλίας. Στόχος ήταν σε συνεργασία με την Alfa Romeo να κατασκευάσουν την Giulia TZ, ένα συμπαγές GT που σχεδίασε ο Zagato με βάση τα μηχανικά μέρη της Giulia και ένα ιδιαίτερο σωληνωτό πλαίσιο, από το οποίο πήρε και το όνομα ΤΖ (Tubolare Zagato) το μοντέλο.
Αυτή ήταν η αφετηρία για ένα από τα πιο όμορφα κεφάλαια στην ιστορία των αγώνων, με τη νεοσύστατη εταιρεία σύντομα να εξελίσσεται στο επίσημο αγωνιστικό τμήμα της Alfa Romeo. Η Ιταλική μάρκα το 1965 αγόρασε την Autodelta με στόχο την επίσημη επιστροφή της στους αγώνες, αφού μετά τα τέλη του 1951 και την κατάκτηση του δεύτερου τίτλου της στην Formula 1 με την Alfetta είχε αποχωρήσει ως επίσημη ομάδα από το μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Για αυτό το λόγο η Alfa Romeo προτίμησε να δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο οργανισμό που δεν θα είχε εμπλοκή με το τμήμα παραγωγής και έτσι θα είχε τη δυνατότητα μεγαλύτερης ευελιξίας και ταχύτητας αποφάσεων. Γενικός Διευθυντής της προσπάθειας ορίστηκε ο χαρισματικός μηχανικός Carlo Chiti, ο οποίος μετέφερε την Autodelta σε κάποιες αποθήκες στην περιοχή Settimo Milanese, κοντά στο Arese του Μιλάνο.
Εκεί μερικά από τα πλέον διάσημα μοντέλα της Alfa Romeo θα έπαιρναν ζωή, όπως η Giulia Sprint GTA του 1965, η οποία κατέκτησε εκατοντάδες νίκες και δεκάδες τίτλους, αλλά ήταν και το πρώτο αυτοκίνητο τουρισμού που πέτυχε χρόνο κάτω από 10 λεπτά στη θρυλική διαδρομή Nordschleife του Nurburgring.
Το 1967 η Alfa Romeo έκανε το μεγάλο βήμα στην κατηγορία των «πρωτοτύπων», μια κατηγορία με διεθνή αναγνώριση, με την 33/2 να κατακτά την πρώτη της διάκριση στον πρώτο της αγώνα στο Fléron του Βελγίου. Την επόμενη χρονιά, τα πρωτότυπα της Autodelta κέρδισαν την κατηγορία τους στις 24 ώρες της Daytona, τα 1000 χλμ. του Nürburgring, τα 500 χλμ. της Ίμολα, και τις 24 ώρες του Le Mans.
H 33 TT 12 του 1975 (πιθανότατα της πλέον επιτυχημένης χρονιάς στην ιστορία της Autodelta) ήταν επίσης ένα εκπληκτικό αγωνιστικό αυτοκίνητο. Με αυτό η Autodelta κατέκτησε τον Παγκόσμιο Τίτλο, επιτυχία που επανέλαβε δύο χρόνια αργότερα με την 33 SC 12. Στη συνέχεια η Autodelta ανέλαβε όλα τα προγράμματα που αφορούσαν την εμπλοκή της Alfa Romeo στους αγώνες, από την προετοιμασία της Alfasud μέχρι και τη Formula 1.
Το 1984 ο Carlo Chiti εγκατέλειψε την εταιρεία και ένα χρόνο αργότερα η λειτουργία της Autodelta έπαυσε. Εκτός από τα εξαιρετικά επιτυχημένα αγωνιστικά αυτοκίνητα, η Autodelta αποτέλεσε και το ιδανικό σχολείο για πολλούς επιτυχημένους οδηγούς αγώνων, όπως οι Andrea De Adamich, Arturo Merzario, Andrea De Cesaris, Jochen Rindt, Jacky Ickx, Jean Pierre Jarier και Mario Andretti.
