Όσοι είχατε την ευκαιρία να διαβάσατε το προηγούμενο θέμα μας από το ταξίδι στην Ιαπωνία (δείτε το εδώ αν δεν το έχετε κάνει ήδη), θα είδατε τις μαγικές εικόνες από το Τόκιο αλλά και θα μάθατε πάρα πολλές πληροφορίες για την πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Αυτή τη φορά θα αφήσουμε πίσω μας το Τόκιο για να γνωρίσουμε και το υπόλοιπο νησί, όπως σας είχαμε υποσχεθεί εξάλλου.
Για την περιήγησή μας στην Ιαπωνία να πούμε σε αυτό το σημείο πως χρησιμοποιήσαμε το τρένο, με το οποίο διανύσαμε συνολικά περίπου 1.500 χιλιόμετρα, ενώ βγάλαμε εισιτήριο «JR Pass» (απεριόριστων διαδρομών για τρένα) με κόστος 236 ευρώ για μία εβδομάδα. Αυτά, έτσι για να έχετε μία εικόνα για το τι να περιμένετε αν ποτέ βρεθείτε στην Ιαπωνία!
Στην κορυφή της Ιαπωνίας
Αφήνοντας το πυκνοκατοικημένο και «αεικίνητο» Τόκιο πίσω μας, είχαμε ανάγκη για λίγη… φύση! Και τι καλύτερο από το ιερό βουνό της Ιαπωνίας, το εμβληματικό Fuji! Πρόκειται για το υψηλότερο βουνό της χώρας με 3.776 μέτρα ύψος.
Η ανάβαση ξεκινά από τα 2.300 μέτρα και χρειάζονται επτά ώρες για την κορυφή. Επιλέξαμε να την κάνουμε βράδυ, ώστε να φτάσουμε στην κορυφή με την ανατολή του ήλιου (Goraiko ονομάζεται η ανατολή του ήλιου από την κορυφή του Fuji). Τι καλύτερο από το να βρίσκεσαι στην υψηλότερη κορυφή της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου κατά τη διάρκεια της ανατολής του ήλιου!
Δυστυχώς ο ουρανός δεν ήταν καθαρός και τα σύννεφα δεν μας επέτρεψαν να έχουμε την τέλεια θέα… Ας είναι, ίσως στην… επόμενη ζωή που θα επισκεφθούμε και πάλι την Ιαπωνία σταθούμε πιο τυχεροί! Αξίζει να πούμε πως το όρος Fuji είναι ο δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός της Ιαπωνίας, καθώς το επισκέπτονται περισσότεροι από 200.000 τουρίστες ετησίως και φτάνουν ώς την κορυφή του.
Τέλος, να πούμε πως το Fuji αποτελούσε χώρο ιερό και τόπο λατρείας για τους ασκούμενους σιντοϊστές. Ο σιντοϊσμός να σημειώσουμε πως είναι η θρησκεία με τους περισσότερους πιστούς στην Ιαπωνία.
Η κοιλάδα Kiso
Και μετά το εμβληματικό όρος Fuji συνεχίσαμε με τη φύση της Ιαπωνίας, αυτή τη φορά επισκεπτόμενοι την κοιλάδα Kiso. Μια κοιλάδα στην κεντρική Ιαπωνία όπου βρίσκονται μερικά από τα πιο καλοδιατηρημένα αρχαία χωριά.
Αυτά τα χωριά επικοινωνούν με μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι έμποροι στα αρχαία χρόνια, τα οποία έχουν ανά τακτά διαστήματα καμπανάκια, ώστε να τρομάζουν οι αρκούδες που ζουν εκεί στο δάσος. Ένα τέτοιο μονοπάτι πήραμε και εμείς από το Magome στο Tsumago.
Η περιοχή αποτελεί μέρος μιας αρχαίας εμπορικής διαδρομής προς το Κιότο και είναι γεμάτη με γραφικές κατοικίες, χτισμένες αιώνες πριν, για να παρέχουν ξεκούραση και φαγητό στους κουρασμένους ταξιδιώτες.
Οι φωτογραφίες είναι του Άγη Πετρόπουλου
Φτάνοντας στο Κιότο, την παλιά πρωτεύουσα της Ιαπωνίας
Μετά το Τόκιο και τη φυσική ομορφιά της Ιαπωνίας, ιδανικός προορισμός ήταν το Κιότο (αναγραμματισμός του Τόκιο, όπως ίσως προσέξατε οι πιο παρατηρητικοί). Και αυτό γιατί ήταν σαν να συνέδεε με τρόπο μαγικό τα στοιχεία της μεγαλούπολης, της φυσικής ομορφιάς και της ιστορίας της Ιαπωνίας. Όλα όσα είχαμε δει πιο πριν μαζεμένα σε μία πόλη.
Η παλιά πρωτεύουσα της Ιαπωνίας είναι σαφώς πιο «ρομαντική» από το Τόκιο και με αρκετά παραδοσιακά κομμάτια αλλά και περισσότερα τουριστικά αξιοθέατα. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το Arashiyama, στη βορειοδυτική γωνία του Κιότο, όπου βρίσκεται το δάσος Bamboo, ένα στενό δρομάκι με πανύψηλα μπαμπού, αλλά και το Monkey Park στην κορυφή του λόφου με ωραία θέα της πόλης, που είναι γεμάτο μαϊμούδες!
Μοναδικά μνημεία που θα σας καθηλώσουν είναι το Kinkaku-ji, ένας ιστορικός ναός καλυμμένος από χρυσό, και το Nijo Castle. Φυσικά επισκεφτήκαμε και το Gion στο κέντρο του Κιότο. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να επισκεφθείτε και τις παραδοσιακές συνοικίες Sannenzaka και Ninenzaka. Οι γοητευτικοί δρόμοι τους διαθέτουν καταστήματα με παραδοσιακά, χειροποίητα προϊόντα και αναμνηστικά. Εκεί μπορείτε να βρείτε παραδοσιακά κεραμικά, ειδικά ξυλάκια «ohashi», ιαπωνικές χάρτινες χειροτεχνίες, υφάσματα, καραμέλες και ρούχα, αλλά και να δοκιμάσετε τσάι με κέικ ρυζιού με γλυκό γέμισμα, που ονομάζεται «mochi», ή ακόμη και να αγοράσετε παραδοσιακά κιμονό.
Αφήνοντας το Κιότο για την Οσάκα
Ακριβώς δίπλα στο Κιότο βρίσκεται η πόλη της Οσάκα. Είναι γνωστή για τους πιο φιλικούς και χαλαρούς κατοίκους της σε σχέση με το Τόκιο και για το πολύ καλό της φαγητό, γι’ αυτό αποκαλείται και η «κουζίνα της Ιαπωνίας». Οι δρόμοι της είναι γεμάτοι κόσμο (θα πρέπει να το συνηθίσετε αυτό στην Ιαπωνία), φωτεινές ταμπέλες, τεράστια εμπορικά και καζίνο.
Γενικά πρόκειται για μία πόλη εξαιρετικά δραστήρια και ζωντανή και με πολύ έντονο ρυθμό ζωής. Το Dotonbori είναι τo κεντρικό και πιο ζωντανό μέρος της. Επίσης αξίζει να επισκεφθείτε το Shinsekai, μια πολύχρωμη ιστορική περιοχή με έναν πολύ χαρακτηριστικό πύργο και neon φώτα.
Ο επίλογος γράφτηκε στη Χιροσίμα
Φεύγοντας από την Οσάκα πήραμε το Shinkansen, το τρένο που ταξιδεύει με 250 χλμ./ώρα, και… κατηφορίσαμε για τον Νότο. Εκεί επισκεφθήκαμε το Himeji Castle, το μεγαλύτερο, πιο γνωστό και πιο καλοδιατηρημένο φεουδαρχικό κάστρο της Ιαπωνίας. Μάλιστα, λόγω της κομψής, λευκής εμφάνισής του θεωρείται και το πιο εντυπωσιακό κάστρο της χώρας, ενώ ανήκει στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς. Σε αντίθεση με πολλά άλλα ιαπωνικά κάστρα, δεν καταστράφηκε ποτέ από πόλεμο, σεισμό ή πυρκαγιά και σώζεται μέχρι σήμερα ως ένα από τα δώδεκα αρχικά κάστρα της χώρας, ενώ πρόσφατα έγινε εκτενής ανακαίνιση και άνοιξε εκ νέου πλήρως στο κοινό το 2015.
Το κάστρο Himeji βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σημείο. Οι πρώτες οχυρώσεις που χτίστηκαν ολοκληρώθηκαν το 1400 και σταδιακά διευρύνθηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων από τις διάφορες φυλές που κυβέρνησαν την περιοχή. Το συγκρότημα του κάστρου που σώζεται σήμερα είναι άνω των 400 ετών και ολοκληρώθηκε το 1609. Αποτελείται από πάνω από ογδόντα κτήρια απλωμένα σε πολλαπλά κτίσματα, τα οποία συνδέονται με μια σειρά από πύλες και μονοπάτια.
Για το τέλος αφήσαμε φυσικά τη γνωστή και μη εξαιρετέα Χιροσίμα. Στις 6 Αυγούστου 1945, η ατομική βόμβα πέφτει μερικά μέτρα πάνω από το κτήριο Genbaku Dome και ισοπεδώνει όλη την πόλη (διαβάστε εδώ την άγνωστη ιστορία του ιδρυτή της Mazda από εκείνη την ημέρα), σκορπίζοντας τον θάνατο σε 140.000 κατοίκους. Και πάλι όμως οι Ιάπωνες βρήκαν τη δύναμη και από τότε όλη η πόλη ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες της, εκτός από αυτό το κτήριο, που έμεινε για να θυμίζει την αποφράδα εκείνη ημέρα στην ανθρωπότητα.
