Το λεκανοπέδιο της Αττικής είναι ο πεδινός γεωγραφικός χώρος που οριοθετείται από τους πρόποδες των τριών βουνών της. Της Πάρνηθας, της Πεντέλης και του Υμηττού. Το υψηλότερο, το μεγαλύτερο και αυτό με την πιο πλούσια φυσική ομορφιά είναι η Πάρνηθα. Ένα βουνό με μεγάλη ιστορία, το οποίο διαχρονικά αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις της φύσης – και όχι μόνο.
Το μεγαλείο της Πάρνηθας
Η Πάρνηθα ή Πάρνης, όπως αποκαλούνταν παλαιότερα, είναι το υψηλότερο βουνό από τα τρία του λεκανοπεδίου της Αττικής, με την κορυφή της, ονόματι Καραβόλα, να είναι στα 1.413 μέτρα (έχει συνολικά 16 κορυφές που ξεπερνούν τα 1.000 μέτρα). Επιπλέον, είναι και το πιο ελκυστικό βουνό καθώς αποτελεί ένα εύκολα προσιτό «καταφύγιο» για όλους εμάς που περνούμε τον χρόνο μας στην πόλη. Και αυτό γιατί την Πάρνηθα μπορούμε να την επισκεφτούμε εύκολα με αυτοκίνητο / μοτοσυκλέτα, καθώς το οδικό της δίκτυο είναι καλά συντηρημένο (έστω και επικίνδυνο σε κάποια σημεία λόγω περιορισμένης διατομής του οδοστρώματος), ενώ υπάρχει πάντοτε και η επιλογή του τελεφερίκ. Το τελευταίο προσφέρει τις υπηρεσίες του δωρεάν στο κοινό που θα το επιλέξει για να ανέβει στο βουνό. Η Πάρνηθα είναι ένα φιλόξενο μέρος, το οποίο μπορεί να προσφέρει διασκέδαση πολλών ειδών. Μπορείς απλώς να κάνεις μια βόλτα με το τελεφερίκ και να μοιραστείς με τους δικούς σου το μεγαλείο της θέας του λεκανοπεδίου της Αττικής, που απλώνεται εμπρός σου. Μπορείς επίσης να την απολαύσεις οδικώς με το όχημά σου. Δεν είναι τυχαίο πως η Ανάβαση Πάρνηθας ήταν ο μόνος αγώνας που θεσμοθετήθηκε και άρχισε να διοργανώνεται προπολεμικά. Για τους φυσιολάτρες υπάρχουν δεκάδες εξαιρετικά μονοπάτια πολλών χιλιομέτρων (σηματοδοτημένα και καλοσυντηρημένα) με υπέροχη φυσική ομορφιά, ενώ η ποδηλασία βουνού έχει την τιμητική της. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει και το καζίνο για όσους έχουν διάθεση να τζογάρουν (πάντα με υπευθυνότητα). Όσοι θέλετε… light καταστάσεις, μπορείτε να παρκάρετε στο πάρκινγκ του τελεφερίκ, στους πρόποδες του βουνού, και από εκεί να ξεκινήσετε ανάβαση μέσω ορειβατικού μονοπατιού και… όσο πάει. Και όπως κάθε χειμώνα, η Πάρνηθα θα έχει και χιόνι, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, προκειμένου να την επισκεφθείς και να παίξεις μαζί του.
Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας
Η Πάρνηθα είναι μία περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ένα σημαντικό της τμήμα απαρτίζει τον ομώνυμο Εθνικό Δρυμό, ο οποίος ιδρύθηκε το 1961. Έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, ενώ μετά την πυρκαγιά του 2007 καθορίστηκαν περιοχές προστασίας με Προεδρικό Διάταγμα. Εκτός από τον ορεινό όγκο της, στον οποίο μπορείς να κάνεις ακόμη και αναρρίχηση, διαθέτει λιβάδια αλλά και δύο ορεινά καταφύγια, το Μπάφι του ΕΟΣ Αθηνών, που πρόσφατα ανακαινίστηκε, και το Φλαμπούρι του ΕΟΣ Αχαρνών. Η περιοχή της Μόλας στην Αγία Τριάδα, με το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου, διαθέτει πανέμορφα οροπέδια και ξύλινα παγκάκια για να ξεκουραστείτε, ενώ στις πέτρινες βρύσες θα βρείτε γάργαρο νερό για να ξεδιψάσετε. Μάλιστα υπάρχει και το σπήλαιο Πανός, στο οποίο μπορείτε να καταλήξετε ακολουθώντας το γαλάζιο μονοπάτι, στη νότια πλευρά του βουνού. Αν πάλι είσαστε μυημένοι στα δύσκολα δεν έχετε παρά να αναζητήσετε την αφετηρία του φαραγγιού, που ξεκινάει κοντά στο σπήλαιο Πανός και καταλήγει κάτω από τη Μονή Κλειστών. Προφανώς η διάσχιση του φαραγγιού δεν είναι εύκολη και καλό θα ήταν να είστε εξοπλισμένοι και να απευθυνθείτε σε ορειβατικό σύλλογο. Φυσικά δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στα πανέμορφα κόκκινα ελάφια της Πάρνηθας. Ο πληθυσμός τους φτάνει στα 400 ελάφια σήμερα, ενώ το κόκκινο ελάφι είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη ελαφοειδών στη χώρα μας. Εκτός από τα ελάφια όμως, καταφύγιο βρίσκουν επίσης δεκάδες είδη θηλαστικών (λαγοί, αλεπούδες, ασβοί, κουνάβια κ.λπ.) και πάνω από 100 είδη πτηνών. Ιδιαίτερη είναι και η χλωρίδα της Πάρνηθας, καθώς υπάρχουν περίπου 1.000 διαφορετικά είδη βοτάνων και φυτών.
Τα αξιοθέατα
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η Πάρνηθα είναι από μόνη της αξιοθέατο και όχι άδικα. Βλέπετε, εκτός από το μεγαλύτερο και ψηλότερο βουνό της Αττικής είναι και το μοναδικό που έχει να επιδείξει ορεινή ενδοχώρα και έτσι η φυσική ομορφιά της είναι αδιαμφισβήτητη. Όμως υπάρχουν και κάποια αξιοθέατα που έγιναν έπειτα από ανθρώπινη παρέμβαση. Για παράδειγμα, στην Πάρνηθα θα βρει κανείς όμορφες εκκλησίες και μοναστήρια. Επίσης υπάρχει το φρούριο Φυλής, που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές του βουνού και η κατασκευή του χρονολογείται στον 4ο αι. π.χ. Φυσικά υπάρχει το σπήλαιο Πανός, στο οποίο αναφερθήκαμε και πιο πάνω. Πήρε το όνομά του από τη λατρεία στην περιοχή των Νυμφών και του Πάνα και σε αυτό βρέθηκαν περίπου 2.000 λυχνάρια!
Η «creepy» πλευρά
Η Πάρνηθα, εκτός από όλα τα άλλα, έχει και μια «τρομακτική» και ανατριχιαστική πλευρά. Αυτή είναι το μέρος στο οποίο συναντώνται επάνω στον δρόμο, και λίγο προτού φτάσουμε στη διασταύρωση στην Αγία Τριάδα, το Σανατόριο και το «Πάρκο των Ψυχών». Το πρώτο είναι ένα κτήριο «φάντασμα», το οποίο έχει μείνει εκεί για να μας θυμίζει τον πόνο των ανθρώπων. Το 1914 η Μονή Πετράκη δώρησε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός μία συγκεκριμένη έκταση προκειμένου να δημιουργηθεί φθισιατρείο – σανατόριο για τη φροντίδα ασθενών που έπασχαν από τη θανατηφορά φυματίωση της εποχής. Αυτό λειτούργησε για περίπου 30 χρόνια και το σημείο επιλέχθηκε λόγω του εξαιρετικού κλίματος και του καθαρού αέρα του βουνού. Αξίζει να σημειώσουμε πως στο Σανατόριο της Πάρνηθας νοσηλεύτηκε και ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος από τον Οκτώβριο του 1937 ώς τον Απρίλιο του 1938.
Απέναντι ακριβώς από το Σανατόριο είναι το «Πάρκο των Ψυχών». Πρόκειται για ένα δημιούργημα του γλύπτη Σπυρίδωνος Ντασιώτη, ο οποίος επέλεξε τον χώρο συνειδητά. Και αυτό γιατί σε κείνο το σημείο, απέναντι από το Σανατόριο, δημιουργούνται οι κατάλληλοι συνειρμοί στον παρατηρητή των γλυπτών από κορμούς καμένων δέντρων από τη γύρω περιοχή του Σανατορίου, που απεικονίζουν τροφίμους του Σανατορίου κατά την περίοδο του εγκλεισμού τους.
