Η βάση των δραστηριοτήτων του Yutaka Kawano είναι το Design Modelling Studio της Mazda, όπου ο Takumi Master σφυρηλατεί και λυγίζει λεπτά κομμάτια λαμαρίνας. Η ιαπωνική εταιρεία μας αποκαλύπτει ένα κομμάτι από την καθημερινότητα του Takumi της ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα την τέχνη του και τη σημασία που έχει για τη Mazda.
Διαβάστε επίσης – Mazda: 82 χρόνια ιαπωνικού μινιμαλισμού
Ο Kawano χειρίζεται τη λαμαρίνα, για να δημιουργήσει ένα μοναδικό, απαράμιλλο στο είδος του έργο τέχνης που μοιάζει εντυπωσιακά με τα σχέδια που μπορεί να δει κανείς σε όλα τα οχήματα της Mazda που βγαίνουν από τη γραμμή παραγωγής.
Δουλεύοντας σε ένα μόνο από τα 11 συνολικά κομμάτια που θα συγχωνευτούν σε ένα μοναδικό αντικείμενο, ο Kawano δημιουργεί ένα γλυπτό Rashin με σφυριά, λαβίδες και μέγγενες. Το τελικό προϊόν θα μοιάζει με ένα λείο, αψεγάδιαστο και αστραφτερό κομμάτι τέχνης που θα παραλληλίζει τα πρόσφατα σχέδια της Mazda, αλλά και θα κάνει νύξεις και για τις μελλοντικές σχεδιαστικές ιδέες των οχημάτων που θα ακολουθήσουν.
Διαβάστε επίσης: Το Mazda RX-8 έγινε 20 ετών. Πόσο κόστιζε το μακρινό 2003; (+videos)
Ένας δεξιοτέχνης με κάθε έννοια, περιτριγυρισμένος από σχέδια και εν εξελίξει έργα, ο Kawano θα μπορούσε εύκολα να είναι η προσωποποίηση της ανθρωποκεντρικής προσέγγισης της Mazda στον σχεδιασμό. Αυτό συμβαίνει επειδή το μοναδικό έργο του Takumi Master δεν θα έμοιαζε παράταιρο σε ένα μουσείο σύγχρονου σχεδιασμού ή σε μια πολυτελή γκαλερί τέχνης.
Oι σχεδιαστές της Mazda πηγαίνουν κατευθείαν στο σπίτι του Kawano, για να κατανοήσουν την οπτική του και να αντλήσουν έμπνευση για τα σχέδια πρωτότυπων αυτοκινήτων που θα διαμορφώσουν τις μελλοντικές σειρές της Mazda. Ομοίως, το καλλιτεχνικό έργο του με τις λαμαρίνες έχει άμεση σχέση με τα οχήματα που κατασκευάζονται μόλις εκατοντάδες μέτρα από το εργαστήριο. Το γυαλιστερό μέταλλο που μπορεί να δει κανείς σε όλο το εργαστήριο του έχει χρησιμοποιηθεί ως έμπνευση για τα χρωμιωμένα εσωτερικά διακοσμητικά της Mazda και τη συνολική μορφή του οχήματος, όπως στο Mazda3.
Αυτά τα αποτελέσματα, ωστόσο, δεν αφορούν μόνο τη βελτίωση της εξωτερικής εμφάνισης. Τα έργα του Kawano συχνά προκαλούν συναισθήματα στον θεατή, όπως η ευτυχία και η ικανοποίηση. Είτε είναι σκόπιμο είτε όχι, είναι η πίστη του στην τέχνη του που μπορεί να οδηγήσει αυτές τις αντιλήψεις σε νέα ύψη. “Αν οι άνθρωποι βλέπουν τη δουλειά μου και αισθάνονται ευτυχισμένοι με αυτήν, τότε είμαι κι εγώ ευτυχισμένος”, λέει χαμογελώντας.
Όλα δείχνουν ότι ο Kawano έχει ήδη φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο σχεδιασμού και επιρροής εντός της Mazda. Από τότε που στα 18 του χρόνια άρχισε να ασχολείται με τη μεταλλοτεχνία, ο Kawano έχει εργαστεί σε πολλούς κλάδους της Mazda. Ξεκίνησε την εκπαίδευσή του για τον Εθνικό Διαγωνισμό Δεξιοτήτων και, στη συνέχεια, εργάστηκε στην παραγωγή αμαξωμάτων, προτού μεταβεί στο τμήμα σχεδιασμού της Mazda. Εκεί τελειοποίησε την τέχνη του για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες στη μεταλλοτεχνία, τη ζωγραφική και τη ραπτική.
Σήμερα, ο ρόλος του είναι να ζωντανεύει τις ιδέες των σχεδιαστών που έχουν διαμορφωθεί σε πηλό ή ψηφιακά, χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά, όπως μέταλλο, ρητίνη και δέρμα, για να δημιουργεί μοντέλα και έργα τέχνης με μεγαλύτερη εκφραστικότητα και ακρίβεια. Συνεργάζεται επίσης με τη νεότερη γενιά σχεδιαστών και καλλιτεχνών για τη δημιουργία έργων τέχνης και δειγμάτων μοντέλων, μεταδίδοντας τις μοναδικές του γνώσεις στη μεταλλοτεχνία και τη βαθιά, παγιωμένη κατανόηση της σχεδιαστικής φιλοσοφίας της Mazda. “Συνεργάζομαι άμεσα μαζί τους”, λέει, “τους δίνω συμβουλές και μαθαίνω από αυτούς. Εργαζόμαστε και εξελισσόμαστε μαζί, κάνοντας πραγματική δουλειά”.
Ο 60χρονος σήμερα Kawano, κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Mazda, έχει γίνει ένα αδιάσειστο παράδειγμα της ιαπωνικής κληρονομιάς και της μοναδικής δεξιοτεχνίας που λειτουργεί παράλληλα με την ψηφιοποίηση. Επιπλέον, η καριέρα του φτάνει πέρα από τη Mazda. Ο Kawano ανέλαβε να κατασκευάσει ένα χάλκινο πλαίσιο για την αιώνια φλόγα του ναού Daishoin στη Miyajima και, σε συνεργασία με άλλες εταιρείες που εδρεύουν στη Χιροσίμα, εμπνεύστηκε από την κληρονομιά μεταποίησης στην πόλη. Αναπόφευκτα, το διαχρονικό σχέδιό του έχει γοητεύσει τους θεατές ήδη από τη σύλληψή του. “Αν μπορείς να κατανοήσεις κάτι που έχει δημιουργηθεί με το χέρι, σου δίνει ζεστασιά”, καταλήγει. “Το έργο που δημιουργείται από ανθρώπινα χέρια είναι πολύ σημαντικό. Δεν πρέπει να χαθεί”.
