Με την ηλεκτροκίνηση να κερδίζει συνεχώς έδαφος, οι περισσότεροι σχεδιαστές αυτοκινήτων αντιμετωπίζουν την πρόκληση να “εμποτίσουν” την κληρονομιά των αντίστοιχων εμπορικών σημάτων τους.
Πρόσφατα είδαμε το Opel Manta να παρουσιάζεται ως ηλεκτρικό, ενώ το ίδιο έκανε και η Nissan με το Silvia του 1960 αλλά και η Renault με το Renault 5 EV. Κάθε σχέδιο ξεκινά από ένα λευκό χαρτί αλλά οι επιρροές και η επίδραση του παρελθόντος μπορεί να είναι έντονη.
Βλέπετε, η ηλεκτροκίνηση αποτελεί την σπίθα που ανάβει την φωτιά της αναγέννησης κλασσικών μοντέλων και εξάπτει την περιέργεια των σχεδιαστών για το πως θα ήταν αυτά, αν είχαν μια δεύτερη ευκαιρία, αυτή την φορά ως ηλεκτρικά. Η “επανεμφάνιση” των κλασικών αυτοκινήτων για τον σύγχρονο κόσμος της ηλεκτροκίνησης, ακόμη και αν ξεκινούν μόνο ως σκίτσα, αποδεικνύει ότι οι μελλοντικές δυνατότητες είναι ατελείωτες. Και ακόμη ένα καλό παράδειγμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η Mercedes EQG.
Στην εποχή της κυριαρχίας των μοντέλων με θερμικό μοτέρ, οι σχεδιαστές έπρεπε να συνεργαστούν στενά με τους μηχανικούς για να βρουν έναν τρόπο για να φιλοξενήσουν έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης, συστήματα ψύξης / θέρμανσης, μετάδοση και εξάτμιση. Τώρα, αυτά τα άλλοτε βασικά εξαρτήματα έχουν αντικατασταθεί από μπαταρίες, μετατροπείς και μικρούς κινητήρες. Είναι μια μεγάλη αλλαγή στην καθημερινή δουλειά ενός σχεδιαστή, αλλά και μια τεράστια ευκαιρία να κάνει τα πράγματα διαφορετικά, περισσότερο απελευθερωμένος από ποτέ, στην σύγχρονη εποχή της αυτοκίνησης.
Τα βασικά στοιχεία ενός ηλεκτρικού οχήματος διαφέρουν και μπορούν να δομηθούν διαφορετικά, σε σύγκριση με ένα αυτοκίνητο με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Οι σημερινοί σχεδιαστές πρέπει να σκεφτούν έξω από όσα μέχρι τώρα φάνταζαν στα μάτια τους ως δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που η Mercedes EQE έγινε το αεροδυναμικότερο αυτοκίνητο στον κόσμο. Είναι λόγω της ηλεκτροκίνησης που ανοίγει νέους ορίζοντες στους σχεδιαστές και στους αεροδυναμιστές.
Όμως είναι αυτή ακριβώς η στιγμή που οι σχεδιαστές αυτοκινήτων πρέπει να βρουν νέους τρόπους ώστε να εξακολουθήσουν να δίνουν στα δημιουργήματά τους συναισθηματική ανταπόκριση και σύνδεση με τους πελάτες και όχι απλώς να στρέφονται με νοσταλγία σε παλιότερα μοντέλα. Κάτι δύσκολο, καθώς η απλοϊκότητα των κατασκευών και η διαρκώς αυξανόμενη χρήση της τεχνολογίας στον σχεδιασμό ενός αυτοκινήτου, σε συνδυασμό με την ανάγκη για χαμηλό κόστος και τις συνεργασίες στην αυτοκινητοβιομηχανία, ίσως φέρει και πιο… αδιάφορα σχήματα με έμφαση στην αεροδυναμική και μόνο (που είναι ζητούμενο για χαμηλότερη κατανάλωση και μεγαλύτερη αυτονομία).
Πλέον, ένα αυτοκίνητο για να σχεδιαστεί, ξεκινά από 2D σχέδια, ακολουθούμενα από ψηφιακά και τρισδιάστατα πρωτότυπα πηλού. Στην εποχή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, οι σχεδιαστές μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες τεχνικές για να βρουν νέες ιδέες, αλλά μπορούν να “πειραματιστούν” με ένα εντελώς νέο σύνολο κανόνων.
Το σίγουρο είναι ότι τα αυτοκίνητα αλλάζουν στην εποχή της ηλεκτροκίνησης. Θα φαίνονται και θα λειτουργούν διαφορετικά για να είναι πιο φιλικά προς το χρήστη, ενεργειακά αποδοτικά και πρακτικά αλλά και να μεταφέρουν μία νέα, εντελώς διαφορετική εμπειρία, πολύ πιο πέρα από την οδήγηση.
Εξάλλου, όπως μας λέει και η Audi κατά την παρουσίαση του gransphere “το σύστημα μετάδοσης κίνησης και ο χειρισμός δεν είναι πλέον στην κορυφή των προδιαγραφών σχεδιασμού του αυτοκινήτου. Αντίθετα, το σημείο εκκίνησης είναι το εσωτερικό και η εμπειρία των επιβατών ενώ ταξιδεύουν”…
