Οι εταιρείες που παράγουν αυτοκίνητα δεν παύουν να έχουν ως κύριο μέλημά τους το μέγιστο δυνατό κέρδος, συνεπώς συχνά προχωρούν σε πρακτικές που μειώνουν το κόστος εξέλιξης ενός μοντέλου. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούν μόνο μία πλατφόρμα από ήδη υπάρχον μοντέλο, άλλες φορές όμως παίρνουν αυτούσιο ένα ήδη υπάρχον μοντέλο και αλλάζουν μόνο το σήμα (ίσως και κάποιες μικρές λεπτομέρειες) και το πωλούν ως δικό τους.
Και ποιο είναι το νόημα, θα αναρωτηθείτε εύλογα, ένα μοντέλο να διατίθεται με δύο διαφορετικά σήματα; Εκτός από τις οικονομίες κλίμακος, οι εταιρείες μπορούν με αυτό τον τρόπο να το διαθέσουν σε άλλες αγορές, όπου μία μάρκα είναι πιο γνωστή από μία άλλη ή έχει καλύτερο δίκτυο. Επίσης μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να μειώσει τον μέσο όρο των εκπομπών ρύπων. Και ποιο το όφελος για τον αγοραστή; Το όφελος είναι πως μπορεί να επιλέξει ένα μοντέλο με… άλλο σήμα γιατί προσφέρεται από έναν αντιπρόσωπο/συνεργείο κοντά στην κατοικία του (πχ. μπορεί να έχει κοντά του αντιπροσωπεία Toyota και όχι Suzuki) ή να επιλέξει αυτό που έχει ελαφρώς καλύτερη τιμή/εξοπλισμό/εγγύηση (χαρακτηριστικά που αλλάζουν από μάρκα σε μάρκα) κλπ. Τέλος, τα ανταλλακτικά σε περίπτωση βλάβης είναι πιο εύκολο να βρεθούν στην ελεύθερη αγορά, καθώς άλλο να μιλάμε για ένα μοναδικό μοντέλο και άλλο για ένα μοντέλο που βγαίνει για δύο ή τρεις διαφορετικές εταιρείες.
Αυτή η πρακτική ονομάζεται Rebadging και υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Τα μοντέλα στα οποία έχουμε δει αυτή την πρακτική είναι πολλά, εδώ και δεκαετίες και κατά καιρούς τα έχουμε παρουσιάσει στην σελίδα μας. Όμως σε αυτό το κείμενο θα δούμε μερικές από τις πιο γνωστές περιπτώσεις όπου διατηρήθηκε το ίδιο “σώμα”, τοποθετήθηκε άλλο σήμα και ξεκίνησε μία δεύτερη εμπορική καριέρα.
Toyota Yaris – Mazda2: Είναι μία από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις, με το μοντέλο της Mazda να είναι ολόιδιο με αυτό της Toyota
Toyota Corolla – Suzuki Swace: Το Suzuki Swace παρουσιάστηκε πρόσφατα και όπως μπορείτε να δείτε δεν διαφέρει και πολύ από το Corolla. Πατώντας εδώ μπορείτε να μάθετε τα πάντα γι’ αυτό.
Toyota RAV4 – Suzuki Across: Άλλα δύο “αδερφικά” μοντέλα. To plug-in υβριδικό Suzuki Across δοκιμάστηκε πρόσφατα από το TractioN και μπορείτε να μάθετε τα πάντα γι’ αυτό πατώντας εδώ. (η κεντρική εικόνα του κειμένου μας δείχνει την ομοιότητα των δύο μοντέλων).
Toyota GT 86 – Subaru BRZ: Όπως βλέπουμε η πρακτική του Rebadging “υιοθετείται” και σε σπορ κατασκευές, στην προκειμένη περίπτωση οι διαφορές είναι ελάχιστες και περιορίζονται μόνο στο αισθητικό επίπεδο.
Peugeot 107 – Citroen C1 – Toyota Aygo: Τρία αυτοκίνητα πόλης που μπορεί να διαφέρουν λίγο αισθητικά, αλλά δανείζονται ίδιο αμάξωμα και μηχανικά μέρη.
Volkswagen Sharan – SEAT Alhambra: Τα μοντέλα του ομίλου VW μοιράζονται πάτωμα αλλά και μηχανικά μέρη σε μεγάλο ποσοστό. Εδώ όμως έχουμε δύο πολυμορφικά μοντέλα του ίδιου ομίλου με διαφορές στο αμάξωμα που ψάχνεις… “με τα κυάλια”
VW up! – Skoda Citigo – Seat Mii
Ακόμη μία ενδεικτική περίπτωση από τον όμιλο VW. Τρία κατά βάση ίδια μοντέλα τα οποία διαφέρουν ελαφρώς εμφανισιακά.
BMW Z4 – Toyota Supra
Αμφιλεγόμενη συνεργασία καθώς δίχασε τους φανατικούς οπαδούς των δύο εταιρειών και ειδικά αυτούς της Toyota Supra. Εδώ δεν έχουμε δύο ολόιδια μοντέλα. Το Toyota είναι coupe και το BMW roadster. Ωστόσο, πατάνε στο ίδιο πάτωμα και μοιράζονται μηχανικά μέρη.
