H McLaren MP4/6 παρουσιάστηκε το 1991. Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία μονοθέσιο στην ιστορία της F1, ενώ είναι και αυτό με το οποίο ο Ayrton Senna κατέκτησε τον τρίτο του Παγκόσμιο τίτλο, σε συνδυασμό πάντα και με την Honda, που ήταν υπεύθυνη για την… καρδιά του μονοθεσίου!
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή ήταν η τρίτη διαμόρφωση κινητήρα της Honda σε μόλις τέσσερις σεζόν και ήταν μια εντελώς νέα μονάδα 60˚ V12, με μεγαλύτερη επιφάνεια εμβόλου από τον απερχόμενο κινητήρα και δυνητικά υψηλότερο όριο στροφών. Ήταν μακρύτερος, βαρύτερος και πιο… διψασμένος από τον V10, αλλά υπήρχε η ελπίδα ότι η ισχύς που φημιζόταν ότι ήταν 720 ίπποι θα αντιστάθμιζε αυτά τα μειονεκτήματα. Ωστόσο, ο κινητήρας που τοποθετήθηκε στο μονοθέσιο δοκιμών MP4/5C δεν κατάφερε να πείσει τον Senna. Ανησυχώντας ότι απλά δεν θα ήταν αρκετός για να νικήσει το νέο, βελτιωμένο V10 της Renault, έσπευσε να πει στους Ιάπωνες τη γνώμη του.
Οι Ιάπωνες μέσω του Akimasa Yasuoka υποστηρίξαν τότε πως, “Η Honda παραδοσιακά αποσυντονίζει τους κινητήρες της για τον πρώτο αγώνα της σεζόν. Έχουμε την τάση να επιδιώκουμε την αξιοπιστία και όχι την ισχύ”.
Το ίδιο το αυτοκίνητο, ενώ έμοιαζε με MP4/5B, ήταν αρκετά διαφορετικό ως προς το αεροδυναμικό του προφίλ, καθώς ο σχεδιαστής Neil Oatley και η ομάδα του είχαν λάβει κάποια πολύτιμη συμβολή από τον Henri Durand που είχε ενταχθεί από τη Ferrari στα μέσα του 1990.
Χρειάστηκε επίσης να γίνουν πολυάριθμες αλλαγές στο σασί, κυρίως για να χωρέσει ο μακρύτερος κινητήρας και η διευρυμένη δεξαμενή καυσίμου που χρειαζόταν για να ικανοποιήσει τη μεγαλύτερη κατανάλωση του κινητήρα. Υπήρξαν αλλαγές και στην ανάρτηση, μια πτυχή του αυτοκινήτου που είχε αλλάξει δραματικά από το προηγούμενο έτος, με σπειροειδή ελατήρια/αποσβεστήρες που ενεργοποιούνταν με ωστήρια, τοποθετημένα στην κορυφή του πλαισίου μπροστά από το πιλοτήριο αντί να τοποθετούνται κάθετα. (το άρθρο συνεχίζεται μετά τις φωτογραφίες)
Η αυξημένη κατανάλωση καυσίμου έθεσε από μόνη της προκλήσεις… Ο Senna έμεινε από καύσιμο δύο φορές (στο Silverstone και στο Hockenheim), αλλά ο Βραζιλιάνος και το MP4/6 του παρέμειναν αήττητοι μέχρι και το Monaco. Δίνοντας στη McLaren ένα άνετο προβάδισμα στο Κύπελλο Κατασκευαστών.
Τα ζητήματα κατανάλωσης καυσίμου που έγιναν τόσο οδυνηρά αισθητά κατά το Βρετανικό και το Γερμανικό Γκραν Πρι, σχετίζονταν σε μεγάλο βαθμό με τον πειραματισμό της Shell με διαφορετικές πυκνότητες και ιξώδες καυσίμου.
Στη Βουδαπέστη, η McLaren πήρε και πάλι κεφάλι. Με ένα πιο άκαμπτο από ποτέ σασί και έναν επανασχεδιασμένο κινητήρα με ελαφρύτερες κυλινδροκεφαλές, εκκεντροφόρους άξονες και μπιέλες, ο Senna κυριάρχησε.
Παρά το γεγονός ότι υπέστη βλάβη στο κιβώτιο ταχυτήτων, τα κατάφερε ξανά στο Spa για το Grand Prix του Βελγίου. Στη Βραζιλία σφράγισε τον τρίτο τίτλο και McLaren πήρε ξανά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.
Έτσι η MP4/6 έγινε εκτός των άλλων το τελευταίο μονοθέσιο που κατέκτησε πρωτάθλημα F1 με χειροκίνητο κιβώτιο και το τελευταίο με V12 κινητήρα.