Yamaha OX99-11: Η ιαπωνική… “McLaren F1” (+videos)

Την εποχή που οι Ιάπωνες άρχισαν να προκαλούν την ευρωπαϊκή αφρόκρεμα, η... Yamaha έφτιαξε το δικό της 12κύλινδρο supercar, το OX99-11, με τεχνολογία και μοτέρ Formula 1. Αλλά...

pornohub
sex videos
mallu sex blonde girlfriend wants to fuck point of view.
Βρείτε μας στο
Yamaha OX99-11

Κοιτάζοντας στην κορυφή των εξελίξεων στους τέσσερεις τροχούς, τα τέλη της 10ετίας του ’80 και οι αρχές της επόμενης έχουν μείνει στην ιστορία με χρυσά γράμματα. Μια εποχή μεγάλων αλλαγών, κατά την οποία κυκλοφορούσαν στους δρόμους θρυλικά σήμερα supercars, όπως είναι οι Ferrari F40, Porsche 959 και Lamborghini Countach, αλλά και η McLaren F1 που με την παρουσίαση της ξανάγραψε τους κανόνες στην υπερκατηγορία των τεσσάρων τροχών.

Διαβάστε επίσης: Νέα δικύλινδρη Yamaha R7, με σπορ διάθεση (+video)

Με τους Ευρωπαίους κατασκευαστές να βρίσκονται στα καλύτερα τους, οι Ιάπωνες προσπαθούσαν επίσης να… σηκώσουν κεφάλι αποτινάσσοντας τη εικόνα του κατασκευαστή που παράγει βαρετά αλλά πρακτικά και πάνω από όλα αξιόπιστα μοντέλα. Η Nissan είχε τότε στην παραγωγή το νέο τότε Skyline GT-R του 1989 και η Honda, που είχε επιστρέψει ξανά στην F1 έπειτα από μια μακρά περίοδο αποχής, ήθελε να δρέψει τους καρπούς της επιτυχίας της στο κορυφαίο πρωτάθλημα ταχύτητας των τεσσάρων τροχών, με το εκπληκτικό τότε NSX που έβαλε και αυτό το δικό του λιθαράκι στην εξέλιξη των σύγχρονων supercars (διαβάστε περισσότερα εδώ).


Yamaha OX99-11

Ένας ακόμη κατασκευαστής που μπήκε σχεδόν… από το παράθυρο στην ιαπωνική «αντεπίθεση» δεν ερχόταν από τους τέσσερεις αλλά από τους δύο τροχούς και ήταν η Yamaha. Για τις αγωνιστικές και μη επιτυχίες της εταιρείας με σήμα το τριπλό διαπασών στο δικό της τομέα δεν χρειάζεται να επεκταθούμε. Αυτό ωστόσο που μπορεί να μην γνωρίζουν πολλοί είναι ότι λόγω της «εξειδίκευσης» της στην κατασκευή υψηλόστροφων και αποδοτικών παράλληλα κινητήρων, η Yamaha είχε αποκτήσει εμπειρία και στην εξέλιξη μοτέρ για αυτοκίνητα (κυρίως κυλινδροκεφαλές), για μεγάλους κατασκευαστές όπως είναι η Toyota και η Ford. Οι Ιάπωνες μάλιστα στα τέλη της 10ετίας του ’80 ξεκίνησαν και μια εμπλοκή στη Formula 1 και κάπως έτσι έγινε και η αρχή για το εξωτικό OX99-11.

Το ιαπωνικό supercar που έφτασε μέχρι την παραγωγή. Σχεδόν…
Η εμπλοκή της Yamaha στη Formula 1 δεν θεωρείται επιτυχημένη, αλλά δείχνει ότι η πολισχιδής ιαπωνική εταιρεία δεν φοβάται να «λερώσει» τα χέρια της και σε project που δεν γνωρίζει. Παρεμπιπτόντως στο συγκεκριμένο project δεν ηγούνταν το τμήμα μοτοσυκλετών, αλλά εκείνο που ασχολούνταν με την εξέλιξη και κατασκευή, μεταξύ άλλων και yatch.

Διαβάστε επίσης: Τιμές νέων Yamaha Tracer και Tracer 9 GT στην Ελλάδα 

Ειδικά την πρώτη σεζόν ως προμηθευτής κινητήρων, με τον 8κύλινδρο OX88 όπως ονομαζόταν, τα αποτελέσματα ήταν πολύ απογοητευτικά για τη Yamaha αφού ο κινητήρας που βασιζόταν σχεδιαστικά στο μοτέρ της Cosworth, ήταν μη ανταγωνιστικός αναφορικά με την απόδοση του, αλλά και αναξιόπιστος.

Μετά τον 8κύλινδρο οι Ιάπωνες αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα ολοκληρωτικά στα δικά τους χέρια και έτσι, με στόχο και τα μεγάλα νούμερα ιπποδύναμης, σχεδίασαν από την αρχή έναν V12 βάσει των τότε προδιαγραφών στην F1 με χωρητικότητα τα 3,5 λίτρα.

Ο 12κύλινδρος έγινε γνωστός με την κωδική ονομασία OX99, που δόθηκε αργότερα ως όνομα και στο ιαπωνικό supercar. Και αυτός ο κινητήρας, όμως, δεν κατάφερε και πολλά πράγματα στα δύο χρόνια παρουσίας του στην F1 (μετά άλλαξαν πάλι οι κανονισμοί). Ωστόσο, οι μηχανικοί της Yamaha πίστευαν στη δυναμική του και ήθελαν να τον δουν και σε ένα μοντέλο παραγωγής, έστω και περιορισμένης.

Για τη δημιουργία του δικού της supercar, η Yamaha συνεργάστηκε αρχικά με μια γερμανική εταιρεία με τους Ιάπωνες να μην μένουν ικανοποιημένοι από τα αρχικά αποτελέσματα αφού ήθελαν κάτι πιο ριζοσπαστικό για τα δεδομένα της εποχής, με το αρχικό σχέδιο να μην διαφέρει πολύ από τα σπορ αυτοκίνητα εκείνης της εποχής. Έτσι σε σύντομο διάστημα το project πέρασε στα χέρια της βρετανικής International Automotive Design (IAD), η οποία είχε ασχοληθεί και με την εξέλιξη, μεταξύ άλλων, του πρώτου Mazda MX-5. Μέσα σε 12 μήνες με την σχεδίαση να πραγματοποιείται από τον Takuya Yura, υπό την επίβλεψη του Robin Herd- από τα ιδρυτικά μέλη της F1 ομάδας της March- η IAD παρουσίασε τη δική της ολοκληρωμένη πρόταση.

Αρχικά ως μονοθέσιο, το πρωτότυπο ικανοποίησε της Yamaha και απέκτησε στη διαδικασία και μια δεύτερη θέση πίσω από την κεντρικά τοποθετημένη του οδηγού, ενώ ένα ακόμη από τα πράγματα που το έκαναν να ξεχωρίζει ήταν η μία και μοναδική πόρτα που άνοιγε προς τα πάνω από τη μία έως την άλλη άκρη.

Το αμάξωμα του OX99-11 ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο και το μονοκόκ του πλαίσιο, πολύ κοντά σε σχεδίαση με ενός μονοθέσιου F1 της εποχής, ήταν ανθρακονημάτινο και κατασκευάστηκε από την DPS composites. Όπως και στα μονοθέσια, το μοτέρ “έδενε” πάνω στο πλαίσιο πίσω από τον συνεπιβάτη, ενώ και η αρχιτεκτονική των αναρτήσεων ήταν αντίστοιχης φιλοσοφίας.

Το μοτέρ του OX99-11 των 3,5 λίτρων απείχε ελάχιστα από εκείνο που προμήθευε η Yamaha στις αγωνιστικές ομάδες και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που η απόδοση του περιορίστηκε στους 400 ίππους στις μόλις… 10.000 σ.α.λ., για λόγους αξιοπιστίας. Το βάρος του αυτοκινήτου ήταν 1.150 κιλά, με μήκος και πλάτος στα 4.400 και 2.000 χλστ. αντίστοιχα και το ύψος να βρίσκεται στα 1.220 χλστ., ενώ το μεταξόνιο ήταν 2.650 χλστ. Το εξατάχυτο κιβώτιο προέρχονταν από την FF Developments, τα φρένα ήταν της AP Racing, με εξαπίστονες εμπρός δαγκάνες και τεσσάρων εμβόλων πίσω, ενώ από την ίδια εταιρεία ήταν και ο πολύδισκος συμπλεκτης. Οι ζάντες ήταν κατασκευασμένες από κράμα μαγνησίου.

Οι διαφωνίες της Yamaha,  για το OX99-11 με την IAD για το προϋπολογισμό του project -με εκτιμώμενη τιμή τότε τα 800.000 δολάρια Η.Π.Α. για το μοντέλο παραγωγής- οδήγησαν τελικά το supercar πίσω στην θυγατρική της ιαπωνικής εταιρείας, Ypsilon Technology, για την ολοκλήρωση του. Η εταιρεία έδρευε στο Milton Keynes και είχε δημιουργηθεί με στόχο να συντηρεί τον F1 κινητήρα για τις ομάδες, αλλά και να κατασκευάσει το αυτοκίνητο.

Μέχρι και το 1994, όταν και τελικά η Yamaha αποφάσισε να εγκαταλείψει την προοπτική έστω και περιορισμένης παραγωγής, η IAD κατασκεύασε τρία πλήρως λειτουργικά πρωτότυπα OX99-11, τα οποία υπάρχουν ακόμη και σήμερα και μπορείτε να απολαύσετε σε δράση στα ακόλουθα videos. Σύμφωνα με μαρτυρίες, αν και η απόδοση τους ήταν εντυπωσιακή για τα δεδομένα της εποχής, χρειάζονταν ακόμη πολλή εξέλιξη στους τομείς της αεροδυναμικής απόδοσης αλλά και της δυναμικής τους συμπεριφοράς για να αποδώσουν τα μέγιστα που θα μπορούσαν. Όπως είπαμε το project ήταν κάτι πολύ καινούριο για τη Yamaha αλλά και την IAD που ολοκλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος του.

Με την Ypsilon Technology να ασχολείται άλλους έξι μήνες με το OX99-11, οι Ιάπωνες έκαναν πίσω κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή φοβούμενοι πως λόγω της ιδιαίτερα υψηλής τιμής, το supercar τους δεν θα έβρισκε την απαιτούμενη απήχηση. Είχε μάλιστα απέναντι του -μεταξύ άλλων- τη σημαντικά ισχυρότερη, πιο προηγμένη αλλά παραπλήσιας τιμής McLaren F1, τη στιγμή που με τα ίδια χρήματα μπορούσε κάποιος να αγοράσει τρεις… Lamborghini.

tamilsexstories
sex videos nice view on my hungry gaping pussy.
https:/www.auntysextube.com cream pie cravings.