«Διαστημικές» Σαΐτες (+video)

Ποια θα μπορούσε να είναι η λιγότερο extreme δραστηριότητα; Το πέταγμα σαΐτας θα ήταν μια καλή υποψηφιότητα. Ε, λοιπόν, όχι πια...

pornohub
sex videos
mallu sex blonde girlfriend wants to fuck point of view.
Βρείτε μας στο

Η πρώτη σοβαρή κατασκευή που συνοδεύει τα παιδικά μας χρόνια είναι η κατασκευή σαΐτας. Ένα απλό φύλλο χαρτιού διπλωμένο με ακρίβεια και περίτεχνα τόσο ώστε να γίνει συμμετρικό και να αποκτήσει πτητικές ικανότητες.

Ποιος ήταν τότε ο στόχος; Αφού κατάφερνε να πετάξει, να φτάσει όσο πιο μακριά γινόταν. Αυτό από μόνο του δημιουργεί προϋποθέσεις συναγωνισμού…

Ένας άλλος στόχος ήταν να μπορεί να αντέξει την επιτάχυνση ώστε με το κατάλληλο πέταγμα να εκσφενδονιστεί όσο πιο μακριά ή ψηλά γίνεται, αλλά και στον λιγότερο χρόνο. Κι άλλο είδος συναγωνισμού…


Μπορούμε να συνεχίσουμε κι άλλο με τις παραλλαγές που μπορεί να δεχτεί το πέταγμα της σαΐτας. Ο στόχος είναι να φτάσουμε στο απλό συμπέρασμα ότι για κάθε μία παραλλαγή χρειάζεται και διαφορετικά κατασκευασμένη σαΐτα. Πάντα όμως με κοινή εκκίνηση: ένα απλό φύλλο χαρτιού…

Υπάρχουν δεκάδες μέθοδοι με τις οποίες μπορεί να κατασκευάσει κανείς μια σαΐτα. Το δίπλωμα του χαρτιού, η ακρίβεια στο κεντράρισμα, η κατασκευή της μύτης, το άνοιγμα και η επιφάνεια των φτερών, το βάρος της «ατράκτου», τα σταθεροποιητικά πτερύγια, τα φλαπς για περιστροφές και εναέρια τρικ. Ναι, όλα αυτά μπορούν να προβλεφθούν και να αποκτήσουν τη θέση τους στον σχεδιασμό ώστε να φέρουν το ανάλογο αποτέλεσμα.

Το θέμα κατέληξε σε αγωνιστικές συναντήσεις, με διοργανωτή την εταιρεία – συνώνυμο των extreme sports, γεγονός που από μόνο του δίνει τον τόνο και το ύφος: όλα τέρμα!

Τα Red Bull Paper Wings είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα σαΐτας, που πραγματοποιείται κάθε τρία χρόνια με κανονισμούς που έχει θεσπίσει σε συνεργασία με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Χάρτινων Αεροσκαφών (PAA). Κι όμως υπάρχει και τέτοια και λίγο παρακάτω θα δείτε πόση τρέλα κουβαλούν κι αυτοί…

Ο διαγωνισμός δεν είναι νέος, αφού διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2006. Πολύ γρήγορα εξαπλώθηκε η φήμη του και το 2009 οι χώρες που συμμετείχαν είχαν φτάσει τις 99!

Η τρίτη διοργάνωση έγινε τον Μάιο του 2012 στο ιδιόκτητο επιβλητικό κτήριο Hangar 7 στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Ένα επιβλητικό μουσείο σε σχήμα αεροτομής, που φιλοξενεί μια συλλογή από ιστορικά αεροπλάνα, ελικόπτερα και αγωνιστικά αυτοκίνητα της Formula 1. Επίσης αποτελεί την έδρα των Flying Bulls, ενός ιδιωτικού στόλου αεροσκαφών.

Το αγωνιστικό πρόγραμμα περιλαμβάνει τρεις κατηγορίες: Απόσταση, Διάρκεια πτήσης και Ακροβατικά. Πραγματοποιείται σε κλειστό χώρο, ώστε να μην υπάρχει ίχνος ανέμου ή ρεύματος που θα μπορούσε να επηρεάσει την πτήση των πανάλαφρων κατασκευών.

Η μεγαλύτερη και πιο πρόσφατη διοργάνωση έγινε στον ίδιο χώρο, όμως εκεί τα νούμερα «ξέφυγαν». Οι συμμετοχές έφτασαν τις 46.000 απ’ όλο τον κόσμο. Προκρίθηκαν να αγωνιστούν οι 535, ενώ 200 ήταν αυτοί που πέρασαν στους τελικούς.

Χωρίς κινητήρες, χωρίς καύσιμα, ούτε καν ήχο, κατασκευές από ένα διπλωμένο κομμάτι χαρτί κατάφερναν να δημιουργήσουν ρίγη στους θεατές, όπως κάθε αγωνιστική διοργάνωση. Ένα ακόμη δευτερόλεπτο στον αέρα, λίγα ακόμη εκατοστά απόστασης, έκριναν τις θέσεις στα βάθρα των μεγάλων τελικών.

Επειδή πρόκειται για τη μοναδική ίσως παγκόσμια διοργάνωση που μπορεί κανείς να αναμετρηθεί στα ίσια χωρίς πανάκριβο εξοπλισμό ή χιλιάδες ώρες προπόνησης, ιδού και δύο νούμερα που μπορούν να σας διασκεδάσουν στην πίσω αυλή ή στην πλατεία:

Νικητής στην κατηγορία της μεγαλύτερης πτήσης ήταν ο Βούλγαρος Veselin Ivanov, που πέταξε τη σαΐτα του στα 53,22 μέτρα, δύο μέτρα πιο μακριά από τον δεύτερο, και κέρδισε τον τίτλο του κορυφαίου «πεταχτή σαΐτας» του πλανήτη!

Στην κατηγορία της διάρκειας πτήσης υπήρξε συγκλονιστική εξέλιξη, με τον Αρμένιο Karen Hambardzumyan να επικρατεί τελικά. Η σαΐτα του έμεινε στον αέρα για 14,36 δευτερόλεπτα, μόλις 0,6 περισσότερα από του δεύτερου νικητή, του Ma Ieng από το Hong Kong.

Πάρτε μεζούρες και χρονόμετρα, μερικές κόλλες Α4 και δείτε πόσο κοντά ή μακριά είστε από αυτές τις επιδόσεις! Ίσως αυτό να αποτελέσει και έναυσμα για μια συμμετοχή στην επόμενη διοργάνωση!

Η κατηγορία των ακροβατικών είναι πιο περίπλοκη, καθώς η πενταμελής κριτική επιτροπή βαθμολογεί την πρωτοτυπία της κατασκευής, τη δημιουργικότητα και φυσικά την πτητική ικανότητα.

Σαΐτες στο Διάστημα

Κι όμως ο τίτλος κυριολεκτεί. Δεν πρόκειται για υπερβολή, καθώς έχει υπάρξει έρευνα και εξέλιξη, δοκιμές και χρονοδιάγραμμα για την πτήση σαΐτας από το Διάστημα.

Ένα πρωτότυπο σκάφος από χαρτί πέρασε δοκιμή ανθεκτικότητας σε αεροδυναμική σήραγγα τον Μάρτιο του 2008 και η ιαπωνική διαστημική υπηρεσία JAXA εξέτασε τη δυνατότητα εκτόξευσης σαϊτών από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό – που ναι, είναι εκεί επάνω, μαζί με τους δορυφόρους!

Ωστόσο, οι σχεδιαστές αεροσκαφών Takuo Toda και Shinji Suzuki, αεροναυτικός μηχανικός και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, ανέβαλαν την προσπάθεια, αφού αναγνώρισαν ότι θα ήταν αδύνατο να εντοπίσουν τις σαΐτες στη Γη έπειτα από μια εβδομάδα που υπολογίζεται ότι θα κρατούσε το ταξίδι τους.

Σε μια πιο ήπια εκδοχή, τον Φεβρουάριο του 2011, ένα αερόστατο ανέβασε 200 σαΐτες 40 χιλιόμετρα πάνω από τη Γερμανία και τις ελευθέρωσε. Εξοπλισμένες με τσιπάκια και καταγραφείς δεδομένων, οι σαΐτες ήταν σχεδιασμένες να αντέχουν ακόμη και σε ριπές ανέμου 160 χ.α.ώ.!

Τελικά όσες βρέθηκαν είχαν σκορπίσει κυριολεκτικά στις πέντε ηπείρους. Οι περισσότερες βρέθηκαν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, όμως κάποιες εντοπίστηκαν στη Βόρεια Αμερική και άλλες ακόμη και στην Αυστραλία!

Οι χάρτινες πτητικές κατασκευές δεν περιορίζονται στις σαΐτες. Το «Arturo» ή «Αετός της Ερήμου» ήταν μια εξ ολοκλήρου χάρτινη κατασκευή, η μεγαλύτερη που έχει κατασκευαστεί, αναγνωρισμένη από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Χάρτινων Αεροσκαφών (PAA).

Είχε μήκος 45 πόδια (13,7 μέτρα) και χρειάστηκε 800 κιλά χαρτιού για την κατασκευή του, ενώ έκανε μία μόνο πτήση! Ένα ελικόπτερο επιστρατεύθηκε να το ανεβάσει σε αρκετό ύψος για την πτήση του. Το ανέβασε στα 1.000 μέτρα από τη Γη, το ελευθέρωσε και η πτήση – πτώση ξεκίνησε.

Το Arturo’s Desert Eagle έφτασε τα 160 χλμ./ώρα. κατά την πτήση του πριν συντριβεί στο έδαφος με θεαματικό τρόπο. Ό,τι απέμεινε, εκτίθεται στο μουσείο Pima Air & Space Museum της Αριζόνα.

tamilsexstories
sex videos nice view on my hungry gaping pussy.
https:/www.auntysextube.com cream pie cravings.
mm
Ο Θανάσης σπούδασε στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό της μοτοσυκλέτας επί 23 έτη, κέρδισε 3 πρωταθλήματα και δεκάδες νίκες, σημείωσε διακρίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ είναι ο πρώτος Έλληνας που έλαβε μέρος στο υπερμαραθώνιο Rally Dakar. Από το 1997 ασχολείται με την Οδική Ασφάλεια και το 1998, ίδρυσε τη δική του Σχολή Ασφαλούς Οδήγησης (Riding School). Παράλληλα, τα τελευταία 20 χρόνια πραγματοποιεί Σεμινάρια Οδικής Ασφάλειας σε όλη την επικράτεια, μέσα από ένα πρόγραμμα που έχει εγκριθεί από το Υπουργείο Παιδείας. Το 2012 δημιούργησε την Παιδική Ακαδημία, για παιδιά ηλικίας από 5 ετών. Από το 2017, είναι ο μοναδικός μέχρι στιγμής στην Ελλάδα, προπονητής μηχανοκίνητου αθλητισμού, με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Το "Riding School-Θανάσης Χούντρας" αποτελεί πρότυπο Κέντρου Οδικής Ασφάλειας στην Ελλάδα, με καθημερινή λειτουργία σε δικές του εγκαταστάσεις.

E-mail: [email protected]