Το 1949, ιδρύθηκε στη Μπολόνια της Ιταλίας η Abarth & C. S.p.A., έχοντας ως ονομασία το επώνυμο του ιδρυτή της, Carlo Abarth (Κάρλο Άμπαρθ). Το γεγονός ότι η φίρμα είχε προσωποπαγή χαρακτήρα φαίνεται και από την επιλογή του σήματός της, δηλαδή του περίφημου Σκορπιού, καθώς αυτό ήταν το ζώδιο του ιδρυτή της. Καθώς ο Carlo Abarth είχε διατελέσει οδηγός αγώνων και τεχνικός, η Abarth έγινε γνωστή για τα σπορ χαρακτηριστικά των οχημάτων της, καθώς και την εμπλοκή της με το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας από τους κορυφαίους οδηγούς της κλασικής περιόδου των αγώνων, ο Tazio Nuvolari, έκανε την τελευταία του εμφάνιση με ένα Abarth. Το 1971 η εταιρεία πουλήθηκε στη Fiat, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση των αγωνιστικών προγραμμάτων της εταιρείας. Μετά από 10 χρόνια σταμάτησε να υφίσταται, καθώς τη θέση της στη διαχείριση των αγωνιστικών προγραμμάτων ανέλαβε η Fiat Auto Gestione Sportiva. Η Abarth επέστρεψε στο προσκήνιο το 2007, εξελίσσοντας σπορ εκδόσεις οχημάτων δρόμου και αγωνιστικά. Αυτοκίνητα όπως Autobianchi A112 Abarth, Fiat 131 Abarth καθώς και τα πιο σύγχρονα Abarth Grande Punto και Abarth 500, έχουν αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους θιασώτες της σπορ και της αγωνιστικής οδήγησης.
Το 1998, μια McLaren F1 με οδηγό τον Άγγλο Andy Wallace, σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας για αυτοκίνητο παραγωγής, καθώς έφτασε τα 386,47 χλμ./ώρα. Ενδεικτικό των δυνατοτήτων του συγκεκριμένου αυτοκινήτου, είναι το γεγονός ότι ο Wallace έβαλε την 6η σχέση στο κιβώτιο, ενώ κινούνταν με ταχύτητα 320 χλμ./ώρα. Η συγκεκριμένη επίδοση ήταν τόσο υψηλού επιπέδου, που η McLaren και ο Wallace διατήρησαν το ρεκόρ για 11 χρόνια, προτού αυτό σπάσει από την Bugatti Veyron. Ακόμη και έτσι όμως, η McLaren F1 παραμένει το ταχύτερο αυτοκίνητο με ατμοσφαιρικό κινητήρα που δημιουργήθηκε ποτέ…
